Απόδοση του Πάσχα
«Παρήγγειλεν…από Ιεροσολύμων μη χωρίζεσθαι, αλλά περιμένειν δύναμιν εξ ύψους»Σαράντα ολόκληρες ημέρες έμεινε μαζί με τους μαθητές του ο αναστημένος Χριστός. Και φυσικό βεβαίως είναι να αναρωτιούνται κάποιοι τι άραγε τους αποκάλυψε ακόμη; Ή ποιες παρακαταθήκες τους άφησε;
Ο ευαγγελιστής Λουκάς, μετά την ανάσταση του Χριστού αναφέρει δύο σοβαρές εντολές που έδωσε στους μαθητές του:
Η πρώτη εντολή τού Χριστού προς τους μαθητές του ήταν η εξής: «να μη απομακρυνθείτε από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να μείνετε όλοι μαζί σε ένα τόπο, ενωμένοι και αγαπημένοι, με μια ψυχή και με μια καρδία».
Η πρώτη αυτή εντολή τού Αναστάντος Χριστού έχει εφαρμογή και σε μας. Μας παραγγέλλει δηλαδή να μη απομακρυνόμαστε από την εκκλησιαστική σύναξη, ιδίως την Κυριακή.
Οι άγιοι Θεοφόροι Πατέρες της Ε΄ Οικουμενικής Συνόδου θέσπισαν τον κανόνα: «Ει τις επίσκοπος ή πρεσβύτερος, ή λαϊκός, μηδεμίαν ανάγκην βαρυτέραν έχοι ή πράγμα δυσχερές, ώστε επί πλείστον απολείπεσθαι της αυτού εκκλησίας, αλλ’ εν πόλει διάγων, τρείς Κυριακάς ημέρας εν τρισίν εβδομάσι μη συνέρχοιτο, ει μεν κληρικός είη, καθαιρείσθω˙ ει δε λαϊκός, αποκινείσθω της κοινωνίας», δηλαδή αν είναι επίσκοπος ή πρεσβύτερος ή λαϊκός χωρίς να έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας, αλλά αντί να είναι στην εκκλησία κοιμάται ή περνά τον καιρό του ασκόπως και λήψη τρις Κυριακές επί τρις συνεχόμενες εβδομάδες ο μεν κληρικός καθαιρείτε ο δε λαϊκός απομακρύνεται από την Θεία Κοινωνία.
Αγαπητοί μου αδελφοί πρέπει να ερχόμαστε στο Ναό, στην ενορία μας, να συμπροσευχόμαστε, να αλληλοενισχυόμαστε, να αλληλογνωριζόμαστε, χωρίς προκαταλήψεις μόνο με την «εν Χριστώ αγάπη».
Ο ναός είναι το σπίτι μας είναι η πολυκλινική κατά τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, είναι το λιμάνι που κάθε άνθρωπος θα βρει την παρηγοριά. Η ενορία είναι η οικογένεια που διαμένει στο ″σπίτι″, στο ναό και πρέπει η ενορία μας να γίνει οικογένεια, ένα γνωμικό λέγει: «όταν το πρόβατο βγει και απομακρυνθεί από τη στάνη το τρώει ο λύκος», έτσι γίνεται στην Εκκλησία, όταν κάποιος απομακρυνθεί από την αγκαλιά της Εκκλησίας τότε κινδυνεύει να πέσει σε αίρεση, να πέσει στα αδηφάγα δόντια του διαβόλου δηλαδή όπως λέγουν οι πατέρες να πέσει στον πνευματικό θάνατο.
Μετά την ανάσταση του Χριστού, κανείς δεν πρέπει να μένει μόνος, ξεκομμένος από τους άλλους απομονωμένος.
Τα τείχη της απομόνωσης και του χωρισμού των ανθρώπων τα γκρέμισε η δύναμη της αναστάσεως όπως μας τονίζει ο Απόστολος Παύλος στους προς Εφεσίους: «Αυτός γαρ εστιν η ειρήνη ημών, ο ποιήσας τα αμφότερα εν και το μεσότοιχον του φραγμού λύσας, την έχθραν, εν τη σαρκί αυτού».
Η ανάσταση του Χριστού κατήργησε τις διαιρέσεις και τους χωρισμούς των ανθρώπων και «ήνωσε τα το πριν διεστώτα».
Η δεύτερη εντολή τού Αναστάντος Χριστού ήταν: «να περιμένουν την δύναμη εξ ύψους».
Οι μαθητές του Χριστού, όπως γνωρίζουμε τήρησαν κατά γράμμα την εντολή αυτή και περίμεναν «άπαντες ομοθυμαδόν επι το αυτό». Και πράγματι, ύστερα από δέκα ημέρες, ο Χριστός εξεπλήρωσε την πρώτη και μεγάλη υπόσχεσή του, την αποστολή του αγίου Πνεύματος, αυτή είναι η δύναμη εξ ύψους που υποσχέθηκε στους μαθητές Του!
Ο Χριστός υποσχέθηκε στους πιστούς πολλά πράγματα που βεβαίως δεν αναφέρονταν σε υλικές απολαύσεις, και αμοιβές τού κόσμου τούτου.
Η ουσιαστική υπόσχεση του Χριστού αφορά την αποστολή του Αγίου Πνεύματος: «…και εγώ ερωτήσω τον πατέρα και άλλον παράκλητον δώσει υμίν, ίνα μένη μεθ’ υμών εις τον αιώνα, το Πνεύμα της Αληθείας…» και μάλιστα την διαρκή και παντοτινή παρουσία του στη ζωή της Εκκλησίας, αλλά το άγιον Πνεύμα «εκείνος υμάς διδάξει πάντα και υπομνήσει υμάς πάντα ά είπον υμίν», Εκείνος, το άγιον Πνεύμα δίδαξε τους αποστόλους, και μάλιστα ο απόστολος Πέτρος μιλώντας μετά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στους Εθνικούς «οι μέν ουν ασμένως αποδεξάμενοι τον λόγον αυτού εβαπτίσθησαν, και προσετέθησαν τη ημέραν εκείνη ψυχαί ωσεί τρισχίλιαι» δηλαδή, εδέχθησαν μετά χαράς την διδασκαλία του και εβαπτίσθησαν και προσετέθησαν στην Εκκλησία του Χριστού περίπου τρις χιλιάδες ψυχές.
Στην εποχή μας, όπου όλα κλονίζονται, εμείς αναζητούμε στηρίγματα, έξω από την Εκκλησία. Γι’ αυτό παρασυρόμαστε εύκολα από τις υποσχέσεις διαφόρων κολάκων και ψευδοπροφητών της εποχής.
Μόνο οι υποσχέσεις του Χριστού μάς στηρίζουν και μάς εξασφαλίζουν την αληθινή ζωή. Η ζωή μέσα στην εκκλησιαστική κοινότητα μας εξασφαλίζει τη χαρά της ενότητας και τη σιγουριά της παρουσίας του Χριστού σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωή μας.
Ας είναι η ημέρα αυτή το γλυκό φως της ελπίδας, της χαράς, και το στήριγμα που μας δίδει η παρουσία του αναστημένου Χριστού. Αμήν!!!
