Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Ἑτοιμασθεῖτε!
 
 Πανηγυρικό καί λαμπρό, ἀλλά συνάμα μυσταγωγικό καί κατανυκτικό τό μήνυμα τοῦ Νοεμβρίου. Τή λάμψη καί τή μεγαλοπρέπειά του ἀντλεῖ ἀπό τό μεγάλο γεγονός τοῦ ἑπομένου μήνα, πού εἶναι τό γεγονός τῶν αἰώνων καί τῆς ἀνθρωπότητας, ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ, ἡ Γέννηση τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. Διότι ὁ μισός Νοέμβριος μαζί μέ τίς 24 ἡμέρες τοῦ Δεκεμβρίου ἀποτελοῦν μία πνευματική ἑνότητα, τήν Τεσσαρακοστή τῶν Χριστουγέννων. Εἶναι ἕνα στάδιο προετοιμασίας γιά τή μεγάλη γιορτή τῆς πίστεώς μας.
  Κατά τό διάστημα αὐτό μᾶς προετοιμάζει καί μᾶς χειραγωγεῖ μέ μύριους τρόπους ἡ ἁγία μας ᾿Εκκλησία, ἡ θεόσταλτη παιδαγωγός μας στό δρόμο τῆς σωτηρίας. Φθάνει νά ᾿χουμε ἀνοιχτά τῆς ψυχῆς μας τά μάτια καί πρόθυμα τ᾿ αὐτιά μας, γιά ν᾿ ἀκούσουμε καί νά ἐνστερνισθοῦμε ὅσα μέ φιλανθρωπία καί ἀγάπη μᾶς προσφέρει. Κι εἶναι τόσο ἐπίκαιρα, τόσο κατάλληλα καί ἀναγκαία γιά τίς μέρες μας, τόσο προετοιμαστικά καί «εἰσαγωγικά» στό μυστήριο τῆς σωτηρίας μας τά πνευματικά μηνύματα τῆς περιόδου αὐτῆς!
 Πρῶτα-πρῶτα τά εὐαγγελικά καί τά ἀποστολικά ἀναγνώσματα τῶν Κυριακῶν. Μέ ἰδιαίτερη ἔμφαση ὅλα τονίζουν τήν ἀγάπη, τήν ἐλεημοσύνη, τή συμπαράσταση στόν ἀδύναμο ἀδελφό. ῎Ετσι μᾶς προετοιμάζουν γιά νά δεχθοῦμε τήν ἀσύλληπτη ἀγάπη καί τή μοναδική ἐλεημοσύνη πού προσέφερε στό ἀνθρώπινο γένος ὁ Θεάνθρωπος Κύριος· Κατέβηκε ὡς ἄνθρωπος στή γῆ ὁ Θεός, γιά νά δώσει στόν ἄνθρωπο τή δυνατότητα τῆς θεώσεως καί τῆς ἀνόδου στόν οὐρανό.
 Ἡ ἁγία νηστεία, τήν ὁποία ὅλοι καλούμαστε νά τηρήσουμε, τό κατά δύναμιν, τί ἀντίδοτο σωστικό στήν εὐδαιμονιστική ἐποχή μας!
 ῎Επειτα, ἡ ὑμνολογική προετοιμασία, πού μᾶς προσφέρεται στίς λατρευτικές μας συνάξεις. Τί χάρμα ἐκεῖνες οἱ εὐλογημένες καταβασίες, πού τίς ἀκοῦμε στόν ῎Ορθρο κάθε Κυριακή μετά τίς 21 Νοεμβρίου! ᾿Αναφέρω μόνο ἕνα παράδειγμα· ῾Η λαχτάρα μας γιά εἰρήνη -ζωηρότερη τόν καιρό αὐτό, πού πόλεμοι καί «ἀκοαί πολέμων» ἀναστατώνουν τόν πλανήτη μας καί προσθέτουν ἄγχος στό ἄγχος καί ἀγωνία στήν ἀγωνία μας- πόσο τέλεια ἐκφράζεται μ᾿ ἐκεῖνο τό ὑπέροχο «Θεός ὤν εἰρήνης, Πατήρ οἰκτιρμῶν, τῆς μεγάλης βουλῆς σου τόν ῎Αγγελον εἰρήνην παρεχόμενον ἀπέστειλας ἡμῖν...»!
 ῾Ο Χριστός, ἡ εἰρήνη τῆς ψυχῆς καί τοῦ κόσμου μας, ἔρχεται. ῾Ετοιμάσου, ἀδελφέ μου, νά τόν δεχθεῖς στή φάτνη τῆς καρδιᾶς σου. ᾿Αξιοποίησε τά μέσα πού ἡ ᾿Εκκλησία μας προσφέρει. ῾Η ἐγγύηση γι᾿ αὐτή τή σωτήρια ἀξιοποίηση εἶναι ἡ προσωπική σου μετάνοια. Μέ συντριβή καί προσευχή, μέ ἐλεημοσύνη καί συγχώρηση, μέ εἰλικρινῆ ἐξομολόγηση τῶν ἁμαρτιῶν σου προετοιμάσου, γιά νά δεχθεῖς τόν Χριστό!
Στέργιος Ν. Σάκκος

Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Ἡ νηστεία τῶν Χριστουγέννων.



Δεύτερη μακρά περίοδος νηστείας μετά τή Μεγάλη Τεσσαρακοστή εἶναι ἡ νηστεία τῶν Χριστουγέννων, γνωστή στή γλῶσσα τοῦ ὀρθοδόξου λαοῦ μας καί ὡς σαραντα(ή)μερο. Περιλαμβάνει καί αὐτή σαράντα ἡμέρες, ὅμως δέν ἔχει τήν αὐστηρότητα τῆς νηστείας τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

Ἀρχίζει τήν 15η Νοεμβρίου καί λήγει τήν 24η Δεκεμβρίου.
Ἡ ἑορτή τῆς κατά σάρκα γεννήσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τή δεύτερη μεγάλη Δεσποτική ἑορτή τοῦ χριστιανικοῦ ἑορτολογίου. Μέχρι τά μέσα τοῦ Δ΄ αἰῶνα ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀνατολῆς συνεόρταζε τή γέννηση καί τή βάπτιση τοῦ Χριστοῦ ὑπό τό ὄνομα τά Ἐπιφάνεια τήν ἵδια ἡμέρα, στίς 6 Ἰανουαρίου.

Τά Χριστούγεννα ὡς ξεχωριστή ἑορτή, ἑορταζομένη στίς 25 Δεκεμβρίου εἰσήχθη στήν Ἀνατολή ἀπό τή Δύση περί τά τέλη τοῦ Δ΄ αἰῶνα.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, πού πρῶτος ὀμιλεῖ γιά τήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων, τήν ὀνομάζει «μητρόπολιν πασῶν τῶν ἑορτῶν» καί μᾶς πληροφορεῖ περί τό 386 ὅτι «οὕπω δέκατον ἔστιν ἔτος, ἐξ οὗ δήλη καί γνώριμος ἡμῖν αὕτη ἡ ἡμέρα (τῆς ἑορτῆς) γεγένηται». Μέ τή διαίρεση τῆς ἄλλοτε ἑνιαίας ἑορτῆς καί τήν καθιέρωση τῶν τριῶν ξεχωριστῶν ἑορτῶν, τῆς Γεννήσεως τήν 25η Δεκεμβρίου, τῆς Περιτομῆς τήν 1η καί τῆς Βαπτίσεως τήν 6η Ἰανουαρίου, διαμορφώθηκε καί τό λεγόμενο Δωδεκαήμερον, δηλαδή τό ἑόρτιο χρονικό διάστημα ἀπό τίς 25 Δεκεμβρίου ὡς τίς 6 Ἰανουαρίου. Ἔτσι διασώθηκε κατά κάποιο τρόπο ἡ ἀρχαία ἑνότητα ταῶν δύο μεγάλων ἑορτῶν τῆς Γεννήσεως καί τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου.

Ἡ μεγάλη σημασία πού ἀπέκτησε μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου στή συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας ἡ νέα ἑορτή τῶν Χριστουγέννων καί ἡ εὐλάβεια τῶν πιστῶν καί ἰδιαίτερα τῶν μοναχῶν, ἀπετέλεσαν τίς προϋποθέσεις γιά τήν καθιέρωση καί τῆς πρό τῶν Χριστουγέννων νηστείας. Σ' αὐτό ἀσφαλῶς ἐπέδρασε καί ἡ διαμορφωμένη ἥδη τεσσαρακονθήμερη νηστεία τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς πού προηγεῖτο τοῦ Πάσχα.

Ὅπως ἡ ἑορτή ἔτσι καί ἡ νηστεία, ὡς προετοιμασία γιά τήν ὑποδοχή τῶν γενεθλίων τοῦ Σωτῆρος, ἐμφανίστηκε ἀρχικά στή Δύση, ὅπου ἡ νηστεία αὐτή ὀνομαζόταν Τεσσαρακοστή τοῦ ἁγίου Μαρτίνου ἐπειδή ἄρχιζε ἀπό τήν ἑορτή τοῦ ἁγίου τούτου τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας. Τό ἵδιο ἐπανελήφθη καί σ' ἐμᾶς, ὅπου πολλοί τή νηστεία τῶν Χριστουγέννων ὀνομάζουν τοῦ ἁγιου Φιλίππου ἐπειδή προφανῶς ἀρχίζει τήν ἑπομένη τῆς μνήμης τοῦ Ἀποστόλου. Οἱ πρῶτες ἱστορικές μαρτυρίες, πού ἔχουμε γιά τή νηστεία πρό τῶν Χριστουγέννων, ἀνάγονται στόν ΣΤ΄ αἰῶνα. Σ' αὐτήν ἀναφέρονται ὁ Ἀναστάσιος Σιναΐτης, ὁ πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νικηφόρος ὁ Ὁμολογητής, Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, καθώς ἐπίσης καί ὁ πατριάρχης Ἀντιοχείας Θεόδωρος Βάλσαμων.

Πῶς νηστεύουμε:
Καθ' ὅλη τή διάρκεια τοῦ σαρανταημέρου δέν καταλύουμε κρέας, γαλακτερά καί αὐγά. Ἀντίθετα, ἐπιτρέπεται νά καταλύουμε ψάρι ὅλες τίς ἡμέρες - πλήν, φυσικά, τῆς Τετάρτης καί τῆς Παρασκευῆς- ἀπό τήν ἀρχή μέχρι καί τήν 17η Δεκεμβρίου. Ψάρι καταλύουμε ἐπίσης καί κατά τήν ἑορτή ταῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, ὁποιαδήποτε ἡμέρα κι ἄν πέσει.
'Από τήν 18η μέχρι καί τήν 24η Δεκεμβρίου, παραμονή τῆς ἑορτῆς, ἐπιτρέπεται ἡ κατάλυση οἴνου καί ἐλαίου μόνο - ἐκτός, βέβαια, τῶν ἡμερῶν Τετάρτης καί Παρασκευῆς πού θά παρεμβληθοῦν καί κατά τίς ὁποῖες τηροῦμε ἀνέλαιη νηστεία. Ἐπίσης μέ ξηροφαγία νηστεύουμε τήν πρώτη ἡμερα τῆς νηστείας, 15η Νοεμβρίου, καθώς κα τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς, ἐκτός βέβαια κι ἄν πέσουν Σάββατο ἤ Κυριακή.

Ἀπό τό βιβλίο: "Ἡ νηστεία τῆς Ἐκκλησίας", (Ἀρχιμ. Συμεών Κούτσα Ἐκδ. Ἀποστολική Διακονία, σελ. 88-92)
Τό θαῦμα τῆς ταπεινώσεως

Φάροι φωτεινοί οἱ μνῆμες τῶν ἁγίων μας στέκουν ὁδοδεῖκτες στήν πορεία τῆς ζωῆς καί χειραγωγοί στήν λύση τῶν καθημερινῶν μας προβλημάτων. Κι εἶναι πολλές οἱ μνῆμες καί πολλά τά μηνύματα πού προβάλλουν ἀπό τό καλαντάρι τοῦ Νοεμβρίου. Ποῦ νά πρωτοσταθεῖ καί ποιό νά πρωτοδιαλέξει κανείς;
Δύο λόγοι κατακυρώνουν τήν προτίμησή μας στήν ἁγιασμένη μορφή πού τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας στίς 9 Νοεμβρίου, τόν θαυματουργό καί κατασυκοφαντημένο ἅγιο ἐπίσκοπο Πενταπόλεως Νεκτάριο: Ὁ πρῶτος, ὅτι πρόκειται γιά ἕναν ἅγιο πολύ κοντινό μας τοπικά καί χρονικά, τόν ἕλληνα ἅγιο τοῦ περασμένου αἰώνα. Ὁ ἄλλος λόγος, ὅτι μᾶς παρέχει ἕνα θαυμάσιο παράδειγμα συμπεριφορᾶς, πού θά μποροῦσε νά μεταβάλει ἄμεσα τήν καθημερινότητά μας καί μάλιστα τήν ἐπιρροή πού θά θέλαμε νά ἀσκοῦμε στά παιδιά μας ὡς γονεῖς καί δάσκαλοι. Εἶναι ἡ ἀπεριόριστη ταπεινωσύνη τοῦ ἁγίου ἐκφρασμένη ὄχι μέ σπουδαῖες διδαχές καί νουθεσίες, ἀλλά μέ τήν θυσιαστική πράξη του.
Ἀπόφοιτοι τῆς Ριζαρείου Σχολῆς, τήν ὁποία διηύθυνε ὁ ἅγιος Νεκτάριος, συγκλονισμένοι καί μετά ἀπό πολλά χρόνια μιλοῦσαν γιά τό θαῦμα τοῦ σεπτοῦ σχολάρχη τους. Ποιό ἦταν αὐτό; Ἀργά τήν νύχτα, ὅταν ὅλοι κοιμόντουσαν, ὁ ἅγιος Νεκτάριος ἀνασκουμπωμένος καθάριζε τούς βοηθητικούς χώρους ἀναπληρώνοντας ἔτσι τήν παράλειψη τῶν ὑπευθύνων γιά τό ἔργο αὐτό. Γιά νά μήν τιμωρηθοῦν ἐκεῖνοι, ὑπέβαλλε τόν ἑαυτό του σ᾿ αὐτή τήν θυσία. Ὅταν κάποιος τόν εἶδε καί διαδόθηκε ἀνάμεσα στούς μαθητές ἡ πράξη του, συγκλονίσθηκαν ὅλοι. Ἀπό τότε οἱ βοηθητικοί χῶροι ἔλαμπαν ἀπό καθαριότητα. Νά πῶς ἐφαρμόζεται ὁ λόγος τοῦ Κυρίου «εἴ τις θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος» (Μρ 9,35). Νά πῶς ἐνεργεῖ ὁ ἄξιος τῆς ἀποστολῆς του παιδαγωγός. Νά πῶς θρονιάζεται πρότυπο καί ἴνδαλμα στίς ψυχές τῶν παιδιῶν!
Συχνά παραπονούμαστε, γονεῖς καί δάσκαλοι, διότι τά παιδιά μας δέν ἀναγνωρίζουν τίς πολλές θυσίες πού κάνουμε γι᾿ αὐτά. Ἀλλά καμία θυσία δέν μπορεῖ νά ἀποδώσει, ἄν δέν προηγηθεῖ ἡ θυσία τοῦ ἐγωισμοῦ μας. Ἄν πραγματικά θέλουμε νά βοηθήσουμε τά παιδιά μας, πού ἐπαναστατημένα ἀρνοῦνται νά ὑπακούσουν στίς συμβουλές καί πολύ περισσότερο στίς διαταγές καί στίς ἀπειλές μας, πού ἀγριεμένα ἀμφισβητοῦν καί ἀπορρίπτουν κάθε αὐθεντία, πρέπει νά τό καταλάβουμε: Δέν θά ἐπιβληθοῦμε μέ τήν διαταγή. Ἀπαιτεῖται ἀγωγή, ἡ ὁποία ἀσκεῖται μέ τό παράδειγμα. Εἶναι βέβαια ὀδυνηρό γιά τόν δάσκαλο καί τόν γονιό, γίνεται ὅμως γιά τό παιδί τό πιό ἐπαγωγικό καί πειστικό μάθημα.

Στέργιος Ν. Σάκκος

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ


Στην Aγία Γραφή γίνεται συχνά λόγος για τους αγγέλους. Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ εμφανίστηκε στον Αβραάμ, στον Λωτ, στον πατριάρχη Ιακώβ όταν τον γλίτωσε από τον αδερφό του Ησαυ, οδήγησε τους Ισραηλίτες εκτός της Αιγύπτου, εμφανίστηκε στον Ιησού του Ναυή, αλλά και στις Χωναίς της Φρυγίας Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ εμφανίστηκε πολλές φορές στον Προφήτη Δανιήλ , στη γυναίκα του Μανωε να της πει οτι θα γεννήσει τον Σαμψών, στον Ιωακείμ και την Αννα οτι θα γεννήσουν τη Θεοτοκο, στον Ζαχαρία οτι η γυναικα του θα γεννήσει τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Επίσης έτρεφε την Παναγία επι δώδεκα χρόνια στο Ναό, έφερε το μήνυμα του Ευαγγελισμού στη Θεοτόκο, φάνηκε στον Ιωσήφ για να του πει να μην φοβάται, αλλά να παραλάβει τη Μαριάμ επειδη το παιδι που θα γεννηθει θα ειναι εκ πνευματος Αγιου, αλλα και για να φυγουν προς την Αίγυπτο και να γυρίσουν απο την Αίγυπτο στη γη του Ισραήλ. Ακόμη αποκυλήσε το λίθο από την πόρτα του ταφου του Κυρίου και ανήγγειλε την Ανάσταση του Κυρίου στις μυροφόρες. Πολλές είναι οι εορτές που ειναι αφιερωμένες στους Αγγέλους. -η Δευτέρα ημέρα της εβδομάδας είναι αφιερωμένη στα τάγματα των Ουρανίων Δυνάμεων -Συναξη του Αρχαγγελου Γαβριηλ στις 26 μαρτιου -Σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ «εν τω Αδειν» στις 11 Ιουνίου στη σκήτη του Πρωτάτου που βρίσκεται στις Καρυές της Ιεράς μονής Παντοκράτορος υπάρχει λάκκος που έχει διάφορα κελλιά. Σε ένα απο αυτα το οποίο ήταν αφιερωμένο στην Παναγία κατοικούσε ιερομόναχος με τον υποτακτικό του. Ενα Σάββατο βράδυ που ο γέροντας ήταν στο Πρωτάτο και ο υποτακτικός ετοιμαζόταν να αναγνώσει την ακολουθία του, ήρθε στο κελλί του ένας ξένος και ζήτησε να φιλοξενηθεί. Εψαλλαν μαζί την ακολουθία, όταν όμως εφτασαν στην Τιμιωτέρα ο μοναχός έψαλλε μόνο «την Τιμιωτέρα των Χερουβείμ», ο ξένος μοναχός όμως έψαλλε « Αξιον εστί ως αληθώς μακαρίζειν σε την Θεοτόκον την αειμακάριστον και παναμώμητον και Μητέρα του Θεού ημών» και στη συνέχεια πρόσθεσε και το «την Τιμιωτέραν...» έως τέλους. Ο Αγιορείτης μοναχός θαύμασε τον ύμνο και ζήτησε από τον ξένο να του τον γράψει . επειδή δεν είχε χαρτί και μολύβι ο ξένος χάραξε τον ύμνο με το δαχτυλό του σε μάρμαρο και αμέσως εξαφανίστηκε. Η μαρμάρινη πλάκα απεστάλει στην Κωνσταντινούπολη και απο την εποχή εκείνη ο Αρχαγγελικός αυτός ύμνος ψάλλεται απο όλους τους Ορθοδόξους. Η εικόνα στην οποία εψάλλει ο ύμνος ονομάζεται Αξιον Εστι και φυλάσσεται στο Πρωτάτο, στον κεντρικό ναό των Καρυών του Αγίου Ορους. Ο ύμνος έχει ως εξής: « Αξιον εστίν ως αληθώς, μακαριζείν σε την Θεοτοκόν, την αειμακάριστον και παναμώμητον, την Μητέρα του Θεού ημών. Την Τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν την όντως Θεοτόκον σε μεγαλύνομεν». - Το θαύμα του Αρχαγγελου Μιχαήλ στους Κολοσσούς της Φρυγίας, το εν Χωναις στις 6 Σεπτεμβρίου Στην περιοχή των Κολοσσών είχε αναβλύσει πηγή με αγιασμένο νερό που θεράπευε κάθε αρρώστια. Εκεί χτίστηκε ναός στο όνομα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Οι ειδωλολάτρες στράφηκαν εναντίον του ιερέα του ναού, τον προστάτευσε όμως ο Αρχάγγελος και σωθηκε. Οι ειδωλολάτρες δοκίμασαν τότε να εκτρέψουν το ρού ενός ποταμού για να πνίξουν τον ιερέα και να καταστρέψουν το ναό. Τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ επενέβη και με τη ρομφαία του έσκισε στα δύο τη γη και τα νερά χωνεύθηκαν μέσα. Εως σήμερα τα νερά των ποταμών χωνεύονται. Γι αυτό και το μερος ονομάστηκε Χωναι.

-Σύναξη Αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ στις 8 Νοεμβρίου.
Την ημέρα αυτή ειίαι και η εορτή της Πολεμικής μας Αεροπορίας.
Πλήθος διηγήσεων της προστατευτικής δράσης Αρχαγγέλων και ιδιαίτερα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ διασώζονται σε διάφορες περιοχές. Κοντά στο Αίγιο υπάρχει η Μονή των Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Καύχημα της Μονής είναι τα «Αχραντα Πάθη» που έχουν θαυματουργικές ιδιότητες. Στη Μυτιλήνη στο χωριό Μανταμάδες υπάρχει το μοναστήρι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ η Ταξιάρχου. Εκει φυλάσσεται μια ανάγλυφη εικόνα του Αρχαγγέλου, η οποία έχει πλαστεί απο λάσπη , που έγινε απο χώμα και απο το αίμα των μοναχών μαρτύρων, οι οποίοι σφαγιάσθηκαν στην περιοχή κατά την τουρκοκρατία. Τον Αρχάγγελο έπλασε ο μοναδικός μοναχός που επέζησε απο τη σφαγή. Είναι απο τα μεγαλύτερα πανελλήνια προσκηνύματα που διαρκώς θαυματουργεί. Στην είσοδο της μονής βρίσκεται και η ολόσωμη εικόνα του Αρχαγγέλου, η οποία ενώ ειίαι τοιχογραφία , θαυματουργίκα είχε εξαφανιστεί κατά τις ημέρες της εθνικής κρίσης στην Κύπρο το 1963 και εμφανίστηκε ξανά με τη λήξη των γεγονότων. Στη Λέσβο επίσης υπάρχει και ολόκληρο χωριό αφιερωμένο στον Αρχάγγελο Μιχαήλ, το χωριό Ταξιάρχης, όπου και η φερώνυμη εκκλησία, στην οποία μπορεί να δει κανείς το αποτύπωμα στο μαρμάρινο δάπεδο της εκκλησίας, ανάμνηση του θαύματος που συνέβη εκεί παλαιότερα. Οταν ο Αρχάγγελος με τη θαυματουργική παρουσία του διέσωσε μια μοναχή την οποία καταδίωκαν οι Τούρκοι. Τον Ταξιάρχη ακόμη τιμούν με μεγάλη ευλάβεια στη Σύμη της Δωδεκανήσου, όπου και το μοναστήρι του Πανορμίτη, όπως ετσι τον ονομάζουν εκεί. Πολλά θαύματα αποδίδονται και εκει στον Αρχάγγελο. Με τους Αρχαγγέλους και την προστασία τους συνδεέται ιδιαίτερα η Μονή Δοχειαρίου του Αγίου Ορους.

Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΩΝ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΓΑΒΡΙΗΛ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΟΙΠΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΙΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΓΑΒΡΙΗΛ
Τηρώντας την αρχαία παράδοση, η Εκκλησία τελεί την εορτή της συναξεως των αρχιστρατήγων Μιχαηλ και Γαβριηλ και όλων των επουρανίων δυνάμεων στις 8 Νοεμβριου σε ανάμνηση της αποστασίας του σατανά. Οταν ο αρχάγγελος Μιχαηλ είδε το σατανά πεσόντα, κάλεσε τις ουράνιες δυνάμεις. Αναφώνησε «πρόσχωμεν» και ύμνησε με τους υπολοίπους αγγελους το Θεό. Αυτή η συγκρότηση ονομάστηκε συναξη των ασωμάτων, δηλαδη προσοχή ένωση και ομόνοια των αγαθών Αγγέλων. Ενα μέρος απο τους αγαθούς Αγγέλους έχοντας ως επικεφαλής τους τον εωσφόρο εξαιτίας της υπερηφάνειας και του εγωισμού ήρθαν εναντίον του Θεού. Ετσι εξέπεσαν απο την αγαθότητα και μεταβλήθηκαν σε πονηρά πνεύματα τους δαιμονες. Αντιστρατεύονται το θέλημα του Θεού και υποβάλλοντας τους ανθρώπους σε διαφόρους πειρασμούς προσπαθούν να τους απομακρύνουν απο τη σωτηρία και από τον Θεό. Ο Αγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει: « κάθε κακία επινοήθηκε απο αυτούς όπως και τα ακάθαρτα πάθη. Και τους δώθηκε η παραχώρηση να προσβάλλουν τον άνθρωπο, δεν μπορούν όμως να εξαναγκάσουν κανέναν. Σε μας υπάρχει η δυνατότητα να δεχτούμε η να μην δεχτούμε την προσβολή». Κατά τον Προκλό Κωνσταντινουπόλεως, το ονόμα Μιχαήλ ερμηνεύεται ως «Δύναμις Θεού» και Γαβριήλ σημαίνει «άνθρωπος Θεού». Για το λόγο αυτό και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ υπηρέτησε με μοναδικό τρόπο την ενσάρκωση του Θεανθρώπου. Οι Αγγελοι είναι δημιουργήματα του Θεού «γιατί τα πάντα δι' αυτού ήρθαν στην ύπαρξη όσα στον ουρανό και όσα στη γη, τα ορατά και τα αόρατα, θρόνοι και κυριότητες, αρχές και εξουσίες» προς Κολοσσαείς 1,16. Σε σχέση με τους ανθρώπους είναι ανώτεροι στη γνώση, απαλλαγμένοι απο τα πάθη, αυλοι και ασώματοι, όχι ομως απολύτως γιατι παντογνώστης, απαθής, αυλος, ασώματος, πανταχού παρών είναι μόνον ο Θεός. Ειναι δεύτερα φώτα νοερά, τα οποία λαμβάνουν το φωτισμό τους απο το πρώτο και άναρχο φως, το Θεό. Στο χριστιανισμό ειναι πνευματοϋλικές υπάρξεις λεπτόσωμες και επιτέλουν το έργο της δόξας και του ύμνου του Θεού. Συχνά προς ωφέλεια των ανθρώπων έρχονται σε επαφη με αυτούς. Στην παράδοση μας εχει σχηματιστεί η εικόνα της ύπαρξης των Αγγέλων ως νεάνιες με φτερά αλλα και ιεροπρέπεια, με τη μορφή ενος επουρανίου στρατεύματος. Χωρίζονται και κατατάσσονται σε τάγματα με ξεχωριστά ονάματα. Τα εννεα αγγελικα ταγματα ειναι: Αγγελοι, Αρχαγγελοι, Αρχες, Εξουσιες, Δυναμεις, Θρονοι, Κυριοτητες, Χερουβειμ, Σεραφειμ. Γνωστοτεροι απο αυτους ειναι οι Αρχιστρατηγοι Αρχαγγελοι, Μιχαηλ και Γαβριηλ. Τους Αρχιστρατηγους Μιχαηλ και Γαβριηλ τους αποκαλουμε και Ταξιαρχες και την εορτη τους των Ταξιαρχων.