Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Που μας οδηγουν η νηστεια κι η μετανοια; 


Πού μας οδηγούν ή νηστεία κι ή μετάνοια; Ποιός είναι ο σκοπός τους; Για ποιό λόγο μπαίνουμε σ’ αυτή τη δοκιμασία;
Και η νηστεία και η μετάνοια μας οδηγούν στην κάθαρση της ψυχής από την αμαρτία, στην ψυχική ειρήνη, στην ένωσή μας με το Θεό. Μας εμπνέουν την αίσθηση της αφοσίωσης και της υιοθεσίας, μας δίνουν παρρησία στο Θεό. Υπάρχουν πραγματικά πολλοί και σπουδαίοι λόγοι για να νηστεύουμε και να εξομολογιόμαστε με καρδιακή συντριβή. Θα έχουμε πολύ μεγάλη ανταπόδοση γι’ αυτό το συνειδητό αγώνα μας. Έχουμε πολλοί από μας την αίσθηση της υιικής αγάπης για το Θεό; Τολμούμε με παρρησία και χωρίς έλεγχο ν’ απευθυνθούμε στο δημιουργό μας στον ουρανό και να Τον αποκαλέσουμε «Πατέρα μας»; Μήπως, αντίθετα, δεν μπορεί να βγει τέτοια υιική φωνή από την καρδιά μας, επειδή αυτή έχει νεκρωθεί από τις εγκόσμιες ματαιότητες, από την προσκόλληση στ’ αγαθά και τις απολαύσεις του κόσμου; Μήπως κρατούμε τον ουράνιο Πατέρα μας μακριά από την καρδιά μας; Μήπως είναι ένας τιμωρός, ένας εκδικητικός Θεός αυτός που έχουμε φτιάξει μέσα μας, επειδή απομακρυνθήκαμε από κοντά Του «εις χώραν μακράν»;
Μάλιστα! Με τις αμαρτίες μας είμαστε όλοι άξιοι της δίκαιης οργής Του, της τιμωρίας Του. Πρέπει να θαυμάζουμε τη μεγάλη μακροθυμία και την υπομονή που μας δείχνει και δε μας αντιμετωπίζει σαν την άκαρπη συκιά. Ας βιαστούμε, ας κάνουμε γρήγορα για να Τον εξευμενίσουμε με τη μετάνοιά μας, με τα δάκρυά μας. Ας σκάψουμε βαθιά μέσα μας, να εξετάσουμε την καρδιά μας με αυστηρότητα. Κι όταν διαπιστώσουμε πως υπάρχει πλήθος αμαρτιών που την απομακρύνει από τη θεία χάρη, τότε θα ομολογήσουμε πως πνευματικά είμαστε νεκροί.  

(Αγίου Ιωάννου Κρονστάνδης, «Η εν Χριστώ ζωή μου», τ. Α΄)

 

 

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ

Ήδη οι Απόστολοι του Χριστού καθιέρωσαν αφ' ενός μεν τη νηστεία της Τετάρτης και της Παρασκευής κάθε εβδομάδας, σε ανάμνηση γεγονότων του θείου Πάθους, αφ' ετέρου δε τη λεγόμενη προπασχάλια νηστεία, που δεν υπερέβαινε τις 6 ημέρες.
Ακολούθως, με την εμφάνιση και διάδοση του ασκητισμού, καθιερώνεται, τουλάχιστον από της Α' Οικουμενικής Συνόδου (325), και η νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που συνενώθηκε με την προϋπάρχουσα εβδομαδιαία προπασχάλια. (Διαφορές υπήρξαν μεταξύ των κατά τόπους Εκκλησιών ως προς τον αριθμό των ημερών, αλλά και της αποχής από τα είδη των τροφών).
Μετά τον 6ο αιώνα καθιερώθηκαν οι τεσσαρακονθήμερες νηστείες των Χριστουγέννων, η λεγόμενη των Αγίων Αποστόλων (που σπανίως εκάλυπτε περίοδο 40 ημερών), ως και νηστεία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου δεκαπενθήμερης διάρκειας, είτε εβδομαδιαία με συνάφεια με την επίσης εβδομαδιαία της Μεταμορφώσεως. Τότε περίπου εμφανίζονται και οι ημερήσιες νηστείες της παραμονής των Θεοφανείων, της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, και του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, που ωστόσο έγιναν δεκτές υπό του συνόλου των πιστών μόλις από του 12ου αιώνος.

Η νηστεία των Χριστουγέννων
 
Δεύτερη μακρά περίοδος νηστείας Μετά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή Είναι η νηστεία των Χριστουγέννων  Γνωστή στη γλώσσα του ορθοδόξου λαού μας και ως σαράντα(η)μερο.
Περιλαμβάνει και αυτή σαράντα ημέρες Όμως δεν έχει την αυστηρότητα της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Αρχίζει την 15η Νοεμβρίου και λήγει την 24η Δεκεμβρίου.
Πως θα πρέπει να την νηστεύουμε;
Καθ΄ όλη τη διάρκεια του σαρανταημέρου δεν καταλύουμε κρέας, γαλακτερά και αυγά. Αντίθετα, επιτρέπεται να καταλύουμε ψάρι όλες τις ήμερες πλην, φυσικά, της Τετάρτης και της Παρασκευής Από την αρχή μέχρι και την 17η Δεκεμβρίου.
Ψάρι καταλύουμε επίσης και κατά την εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου οποιαδήποτε ημέρα κι αν πέσει.
Από την 18η μέχρι και την 24η Δεκεμβρίου, παραμονή της εορτής επιτρέπεται η κατάλυση οίνου και ελαίου μόνο εκτός, βέβαια, των ημερών Τετάρτης και Παρασκευής που θα παρεμβληθούν και κατά τις οποίες τηρούμε ανέλαιη νηστεία.
Επίσης με ξηροφαγία θα πρέπει να νηστεύουμε την πρώτη ήμερα της νηστείας, 15η Νοεμβρίου καθώς και την παραμονή της εορτής εκτός βέβαια κι αν πέσουν Σάββατο η Κυριακή.