29 Αυγούστου 

 Η Αποτομή της κεφαλής του Αγίου Ίωάννου του Προδρόμου - Υμνολογική εκλογή.

«Δεν σου επιτρέπεται από το νόμο του Θεού να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου, ο οποίος ακόμη ζει». Λόγια του Τιμίου Προδρόμου, που αποτελούσαν μαχαιριές στις διεφθαρμένες συνειδήσεις του βασιλιά Ηρώδη Αντίπα, και της παράνομης συζύγου του Ηρωδιάδος, η οποία ήταν γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου.

Ο Ηρώδης, μη ανεχόμενος τους ελέγχους του Προδρόμου, τον φυλάκισε.
Σε κάποια γιορτή όμως των γενεθλίων του, ο Ηρώδης υποσχέθηκε με όρκο να δώσει στην κόρη της Ηρωδιάδος, Σαλώμη, ό,τι ζητήσει, διότι του άρεσε πολύ ο χορός της. Τότε η αιμοβόρος Ηρωδιάδα είπε στην κόρη της να ζητήσει στο πιάτο το κεφάλι του Προδρόμου. Πράγμα που τελικά έγινε.

Έτσι ο ένδοξος Πρόδρομος του Σωτήρος, θα παραμένει στους αιώνες υπόδειγμα σε όλους όσους θέλουν να υπηρετούν την αλήθεια και να αγωνίζονται κατά της διαφθοράς, ανεξάρτητα από κινδύνους και θυσίες.

Η Εκκλησία εορτάζει την αποτομή της κεφαλής του Προδρόμου την 29η Αυγούστου.

Υμνολογική εκλογή.

Απολυτίκιον. Ήχος β’.

Μνήμη Δικαίου μετ’ εγκωμίων» σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε» ανεδείχθης γαρ όντως και Προφητών σεβασμιό¬τερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τον κηρυττόμενον. Όθεν της αληθείας υπεραθλήσας χαίρων, ευηγγελίσω και τοις εν Άδη, θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημίν, το μέγα έλεος.

Εχει γραφεί ότι η μνήμη του δικαίου συνοδεύεται από εγκώμια. Σε σένα όμως θα αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου, Πρόδρομε. Γιατί αναδείχθηκες ο πιο σεβαστός ανάμεσα στους προφήτες, αφού αξιώθηκες του μοναδικού προνομίου, να βαπτίσεις δηλ. στα ρείθρα του Ιορδάνη αυτόν που εκήρυττες. Ετσι αφού αγωνίσθηκες για την αλήθεια μέχρι τον μαρτυρικό θάνατο, με χαρά εκήρυξες το ευαγγέλιο και στον Αδη, ότι δηλαδή ο Θεός φανερώθηκε στη γη με ανθρώπινη σάρκα, και σηκώνει, και συγχωρεί τις αμαρτίες του κόσμου, και μας χαρίζει το μέγα Του έλεος.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Μετά την α’ Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ήχος πλ. α’.
Τον συνάναρχον Λόγον.

Τον μεσίτην συμφώνως νόμου και χάριτος, οι πιστοί συνελθόντες ανευφημήσωμεν’ ότι μετάνοιαν ημίν προεκήρυξε, και Ηρώδην εμφανώς, στηλιτεύσας ευθαρσώς, την κάραν αυτού ετμήθη’ και άρτι ζών μετ’ Αγγέλων, Χριστώ πρεσβεύει του σωθήναι ημάς.

Αυτόν που χωρίς σύγκρουση καμμιά υπήρξε ανάμεσα στο νόμο του Μωυσή και στο ευαγγέλιο του Χριστού, που έφερνε τη Χάρη στον κόσμο, ελάτε οι πιστοί να τον τιμήσουμε με ύμνους, αφού συγκεντρωθούμε, γιατί προ Χριστού κήρυξε την μετάνοια. Έτσι αφού φανερά έλεγξε τον Ηρώδη με θάρρος, αποκεφαλίσθηκε. Και τώρα μάλλιστα, ζώντας ανάμεσα στους αγγέλους, πρεσβεύει στο Χριστό για τη σωτηρία μας.

Μετά την β’ Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.

Τον εκ μήτρας Προφήτην αναδειχθέντα ημίν, και εκ στείρας φω¬στήρα τη οικουμένη φαιδρώς, προελθόντα εν ωδαίς ανυμνήσωμεν, του Χριστού τον Βαπτιστήν, και νικηφόρον αθλητήν, τον Πρόδρομον Ιωάννην’ πρεσβεύει γαρ τω Κυρίω, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Αυτόν που από τη μήτρα φανερώθηκε σε μας σαν προφήτης, αφού εσκίρτησε μόλις κατάλαβε τον Χριστό, και σαν αστέρι λαμπρό για την οικουμένη προήλθε από την στείρα Ελισαβετ, με χαρά ας τον ανυμνήσουμε με ψαλμούς, δηλαδή τον βαπτιστή του Χριστού και νικηφόρο αθλητή, τον πρόδρομο Ιωάννη, διότι πρεσβεύει στον Κύριο να ελεήσει τις ψυχές μας.

Μετά δε τον Πολυέλεον, Κάθισμα. Ήχος πλ. δ’. Την Σοφίαν και Λόγον.

Εκ της στείρας εκλάμψας ψήφω θεού, και δεσμά διαρρήξας γλώσσης πατρός, έδειξας τον ήλιον, εωσφόρον αυγάζοντα’ και λαοίς εν ερήμω, τον Κτίστην εκήρυξας, τον Αμνόν τον αίροντα, του κόσμου τα πταίσματα» όθεν και προς ζήλον, βασιλέα ελέγξας, την ένδοξον κάραν σου, απετμήθης αοίδιμε, Ιωάννη πανεύφημε. Πρέ¬σβευε Χριστώ τω θεώ, των πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την Αγίαν μνήμην σου.

Αφού με απόφαση του Θεού έλαμψες σαν αστέρι από τη στείρα Ελισάβετ, και έσπασες τα δεσμά της γλώσσας του πατέρα σου Ζαχαρία, έδειξες τον Ηλιο Χριστό να ανατέλλει σαν τον Εωσφόρο το πρωί, και στο λαό στην έρημο κήρυξες τον Κτίστη, ως Αμνό που σηκώνει τις αμαρτίες του κόσμου. ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΜΕ ΖΗΛΟ ΕΛΕΓΞΕΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ, ΑΠΕΚΟΠΗ Η ΕΝΔΟΞΗ ΚΕΦΑΛΗ ΣΟΥ, Ιωάννη αξιομνημόνευτε και πανύμνητε. Πρέσβευε στον Χριστό και Θεό μας, να χαρίσει άφεση των αμαρτιών, σε όσους με πόθο εορτάζουν την αγία σου μνήμη.

Μετά τον Ν. ψαλμόν, το Στιχηρόν ιδιόμελον. Ήχος β’.

Της μετανοίας ο κήρυξ, Ιωάννη Βαπτιστά, εκτμηθείς σου την κάραν, την γήν ηγίασας’ ότι τον νόμον του θεού τοις πιστοίς ετράνωσας, και παρανομίαν εξηφάνισας. Ως παρεστηκώς τω θρόνω, του επουρανίου Βασιλέως Χριστού, αυτόν ικέτευε, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Ιωάννη βαπτιστή, συ ο κήρικας της μετανοίας, αφού αποκεφαλίσθηκες, αγίασες τη γη, γιατί ανέδειξες σαν το σημαντικότερο για τους πιστούς τον νόμο του Θεού, οπότε εξαφάνισες με αυτόν τον τρόπο, την παρανομία. Τώρα που στέκεσαι πλάι στο θρόνο του επουρανίου βασιλέως Θεού, ικέτευσέ Τον να ελεήσει τις ψυχές μας.

Κοντάκιον. Ήχος πλ. α’.

Η του Προδρόμου ένδοξος αποτομή, οικονομία γέγονέ τις θεϊκή, ϊνα και τοις εν Άδη του Σωτήρος κηρύξη την έλευσιν. θρηνείτω ουν Ηρωδιάς, άνομον φόνον αιτήσασα’ ου νόμον γαρ τον του θεού, ου ζώντα αιώνα ηγάπησεν, αλλ’ επίπλαστον πρόσκαιρον.

Ηένδοξη αποκεφάλιση του προδρόμου ήταν κατα κάποιον τρόπο ένα Θεϊκό σχέδιο, ώστε να κηρύξει ο θείος προφήτης και στον Αδη τον ερχομό του Σωτήρος Χριστού στη γη. Ας θρηνεί η Ηρωδιάς που ζήτησε παράνομο φόνο, γιατί δεν αγάπησε τον νόμο του Θεού, που εξασφαλίζει την αιώνια ζωή, αλλά κάτι πλαστό και πρόσκαιρο.

Ο Οίκος

Τα γενέσια του Ηρώδου, πάσιν εφάνησαν ανόσια» ότι εν μέσω των τρυφώντων, η Κεφαλή του νηστεύοντος, παρετέθη ώσπερ έδεσμα. Τη χαρά συνήφθη λύπη, και τω γέλωτι εκράθη πικρός οδυρμός’ ότι την κάραν του Βαπτιστού, πίνακι φέρουσα, επί πάντων εισήλθεν, ως είπεν η παίς’ και δια οίστρον, θρήνος επέπεσε πάσι τοις αριστήσασι τότε, συν τω βασιλεί’ ου γαρ έτερψεν εκείνους, ούτε Ηρώδην αυτόν’ φησί γάρ’ ελυπήθησαν λύπην ουκ αληθινήν, άλλ’ επίπλαστον πρόσκαιρον.

Τα γενέθλια του Ηρώδη σε όλους φάνηκαν βέβηλα, γιατί ανάμεσα σε αυτούς, που ζούσαν με τρυφή, σαν έδεσμα παρατέθηκε η κεφαλή του Προδρόμου, που παντα νήστευε. Με τη χαρά ενώθηκε η λύπη, και με το γέλιο αναμίχθηκε ο θρήνος ο πικρός,γιατί μπροστά στα μάτια όλων εισήλθε η κόρη, φέρνοντας σε πινάκιο το κεφάλι του βαπτιστού, και για την ακολασία έπεσε θρήνος σε όλους τους συνδαιτημόνες τότε μαζί με τον βασιλιά, γιατί δεν τους ευχαρίστησε τελικά ούτε τους καλεσμένους ούτε το βασιλιά. Κι όμως δεν λυπήθηκαν λύπη αληθινή, αλλά πλαστή και πρόσκαιρη.

Συναξάριον

Τη Κθ’ του αυτού μηνός «Αυγούστου», μνήμη της αποτομής της τιμίας Κεφαλής του αγίου ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου.

Στίχοι.

Τέμνει κεφαλήν χειρ μιαιφόνος ξίφει,
Του χείρα θέντος εις κεφαλήν Κυρίου.
Εικάδι άμφ’ ενάτη Προδρόμου τάμεν αυχένα χαλκός.

Απέκοψε ένα χέρι φονικό την κεφαλή, αυτού που έθεσε το χέρι του στην κεφαλή του Κυρίου.
Κατά την εικοστή ενάτη του μηνός ο χαλκός έκοψε την κεφαλή του προδρόμου.

Τη αυτή ημέρα, μνήμη της οσίας Θεοδώρας της εν Θεσσαλονίκη, της εξ Αιγίνης καταγομένης.

Ταις τού σού Προδρόμου Χριστέ πρεσβείαις, ελέησον καί σώσον ημάς.
Αμήν.

Εξαποστειλάριον. Των Μαθητών ορώντων.

Τον εν Προφήταις μείζονα γνωρισθέντα, και Αποστόλων πρόκριτον γεγονότα, ύμνοις εγκωμίων στεφανώσωμεν, τον Πρόδρομον της χάριτος» την κεφαλήν γαρ ετμήθη, δια τον νόμον Κυρίου.

Αυτόν που αναγνωρίσθηκε σαν μεγαλύτερος ανάμεσα στουςπροφήτες, και ξεχωριστός ανάμεσα στους αποστόλους, ελάτε να τον στεφανώσουμε με ύμνους εγκωμίων, τον πρόδρομο της χάριτος, γιατί αποκεφαλίσθηκε για τον νόμο του Κυρίου.

Έτερον. Ό ουρανόν τοις άστροις.

Ο ασελγής Ηρώδης, τον της αγνείας φυτουργόν, σε Βαπτιστά του Σωτήρος, καρατομήσας δολερώς, σου τους ελέγχους της γλώττης, τεμείν ουκ ίσχυσεν όλως.

Ο ΑΙΣΧΡΟΣ Ηρώδης, εσένα τον λειτουργό της καθαρότητος, τον βαπτιστή του Κυρίου, αφού αποκεφάλισε με δόλο, δεν απέφυγε τους ελέγχους της γλώσσας σου.

Δόξα των αίνων. Ήχος πλ. β’.

Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράττεται. Ώ όρχημα δόλιον, και πότος μετά δόλου! Ο Βαπτιστής απετέμνετο, και Ηρώδης εταράττετο. Πρεσβείαις Κύριε, του σου Προδρόμου, την ειρήνην παράσχου ταις ψυχαίς ημών.

Πάλι τρελλάθηκε η Ηρωδιάδα, πάλι ταράσσεται. Ω δόλια οργή, ω φαγοπότι με δόλο γεμάτο. Ο βαπτιστής αποκεφαλιζόταν, και ο Ηρώδης ταραγμένος δεν μπορούσε να ησυχάσει. Με τις πρεσβείες, Κύριε, του προδρόμου Σου, χάρισε στις ψυχές μας την ειρήνη Σου.

Απόδοση, Μοναχής Θεοδοσίας.

     

Copyright Ορθόδοξη Πορεία

Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ
π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

Ο Μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης, γεννήθηκε στις Λεύκες Πάρου στις 20 Απριλίου του 1907.
Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1929. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1935 και Πρεσβύτερος το 1942.

Υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελος στη Μητρόπολη Αιτωλίας, ως στρατιωτικός ιερέας και ως Ιεροκήρυκας στην Αθήνα.

Εξέδωσε δεκάδα περιοδικών, ίδρυσε οικοτροφία φοιτητών και μαθητών, ηγείται Ιεραποστολικής αδελφότητος Θεολόγων "Ο ΣΤΑΥΡΟΣ", εξεφώνησε κηρύγματα καθ΄ άπασαν την χώραν, συνέγραψε περί τα ογδοήκοντα δύο θρησκευτικού περιεχομένου βιβλία.

Στις 25 Ιουνίου του 1967 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας.

Στις 14 Ιανουαρίου του 2000 παραιτήθηκε λόγω γήρατος.

Τέλος, στις 28 Αυγούστου 2010 εκοιμήθη σε ηλικία 104 ετών μια ημέρα σημαδιακή αφού στο Άγιον Όρος εορτάζεται σήμερα με το παλαιό η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Σε ένα κήρυγμά του έλεγε:
«Εγώ θα φύγω. Πού θα πάω; Όπου και αν πάω, αν δω ότι η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ κινδυνεύει θα κάνω επανάσταση θα χτυπήσω συναγερμό. Δεν θα αφήσω την Εκκλησία του Χριστού ούτε στους αθέους ούτε στους μασόνους ούτε στους οικουμενιστάς…».

Αιωνία του η μνήμη.

Το παράδειγμα μιλάει

- Γέροντα, οι άνθρωποι που χουν πνευματικά στον κόσμο πρέπει να δείχνουν στους κοσμικούς ότι νηστεύουν;

- Όταν πρόκειται για διατεταγμένες νηστείες της Εκκλησίας μας, Τετάρτη, Παρασκευή, Σαρακοστές κ.λπ. , τότε πρέπει ,γιατί αυτό είναι ομολογία πίστεως. Οι άλλες όμως νηστείες, δηλαδή αυτές που γίνονται από άσκηση, για την αγάπη του Χριστού ή για να εισακουσθή η προσευχή μας σε ένα αίτημά μας, πρέπει να γίνωνται κρυφά.

Σκοπός είναι να ζούμε ορθόδοξα, όχι απλώς να μιλούμε ή να γράφουμε ορθόδοξα. Γι’ αυτό , βλέπεις, ένα κήρυγμα δεν πληροφορεί, δεν αλλοιώνει τον άλλον, όσο καλό κι αν είναι, αν ο ιεροκήρυκας δεν έχει βίωμα.

- Αν, Γέροντα, ο ακροατής ή ο αναγνώστης έχη καλή διάθεση;

- Ε, τότε αυτός έχει ήδη την θεία Χάρη, γι’ αυτό και ωφελείται. Ένας όμως που δεν έχει καλή διάθεση θα πάρη και θα εξετάση αυτά που λέει ο ιεροκήρυκας και δεν θα έχη καμιά ωφέλεια. Το να σκεφτώμαστε ορθόδοξα είναι εύκολο∙ το να ζούμε όμως ορθόδοξα θέλει κόπο. Μια φορά ένας θεολόγος είχε κάνει μια ομιλία και είχε πει να πάνε να δώσουν αίμα, γιατί υπήρχε ανάγκη. Και πράγματι πολλοί παρακινήθηκαν και έδωσαν πολύ αίμα. Εκείνος όμως δεν έδωσε ούτε μια σταγόνα, αν και είχε… μπόλικο. Οι άλλοι τότε σκανδαλίσθηκαν. «Εγώ, τους είπε εκείνος, με την ομιλία που έκανα και παρεκίνησα τον κόσμο να δώση αίμα, είναι σαν να έδωσα το περισσότερο αίμα»! Έτσι ανέπαυε τον λογισμό του. Καλύτερα ήταν να μην έκανε την ομιλία και αθόρυβα να πήγαινε να δώση λίγο αίμα. Η ζωή μετράει. «Εγώ είμαι δεξιός», μου είπε ένας που δεν είχε καμμιά σχέση με την Εκκλησία. «Άμα δεν κάνης σταυρό, τι ωφελεί;», του είπα.. Το χέρι που δεν κάνει σταυρό τι ωφελεί που είναι δεξί; Σε τι διαφέρει από το αριστερό που δεν κάνει σταυρό; Εκείνο έτσι κι αλλιώς δεν κάνει σταυρό». Αν εσύ είσαι δεξιός και δεν κάνης σταυρό, σε τι διαφέρεις από τους αριστερούς; Ο σκοπός είναι να είσαι άνθρωπος πνευματικός, να ζης κοντά στον Χριστό, τότε βοηθάς και τους άλλους.

Όταν ο άνθρωπος έχη ζωή σωστή, το έργο του πληροφορεί. Σε μια πόλη ήταν ένας Προτεστάντης που όλους τους κατηγορούσε∙ τι κληρικούς, τι δεσποτάδες. Εκεί κοντά σε ένα μοναστήρι ασκήτευε και ένας μοναχός. Μια φορά ρώτησε τον Προτεστάντη ένας άθεος: «Καλά, όλους τους δεσποτάδες ,τους παπάδες, τους κατηγορείς. Γι’ αυτόν τον καλόγηρο τι έχεις να πης;». «Αυτόν τον παραδέχομαι, του λέει, γιατί διαφέρει από τους άλλους». Ένας πιστός, όπου και να ‘ναι, πόσο βοηθάει, όταν ζη σωστά! Θυμάμαι, ένας γνωστός μου αστυνομικός υπηρετούσε στα σύνορα. Εκεί ήταν και Σέρβοι κομμουνιστές, και μάλιστα από τους πιο έμπιστους του κόμματος. Εκεί ήταν και Σέρβοι κομμουνιστές, και μάλιστα από τους πιο άθεους, τους πιο έμπιστους του κόμματος. Όταν έρχονταν Σέρβοι παπάδες στα σύνορα Ελλάδος και Σερβίας, ο αστυνομικός τους φιλούσε το χέρι. Οι κομμουνιστές το πρόσεξαν. Έλληνας αστυνομικός να φιλάη το χέρι των Σέρβων παπάδων! Έκανε μεγάλη εντύπωση στους κομμουνιστές και προβληματίσθηκαν στο θέμα της πίστεως.

Πόσο βοηθούν αυτοί που έχουν μια θέση , όταν κρατάνε λίγο! Γι’ αυτό και εγώ κοιτάω μερικούς μεγάλους να τους δω, όταν έρχωνται, για να τους βοηθήσω, γιατί αυτοί μπορεί να βοηθήσουν πάρα πολύ με το παράδειγμα. Να , ένας στρατάρχης που γνωρίζω, είναι παράδειγμα. Και, ό,τι κάνει, το κάνει από μέσα του με την καρδιά του∙ δεν το κάνει εξωτερικά. Οι άλλοι που τον βλέπουν προβληματίζονται και βοηθιούνται . Παλιά και οι άρχοντες του τόπου είχαν αρχές, πίστευαν. Ξέρετε τι είχε πει μια αρχόντισσα σε κάποιον βουλευτή σε μια πόλη; Είχε πάει με τον σύζυγό της την περίοδο της νηστείας του Δεκαπενταύγουστου σε ένα γεύμα και είχαν εκεί ψάρια, κρέατα… Αυτή δεν έτρωγε, γιατί νήστευε. Το πρόσεξε ο βουλευτής και της είπε: «Ασθενείς και οδοιπόροι νηστεία δεν κρατούν». «Ναι, οδοιπόροι με ρόδες!» του απάντησε εκείνη και δεν άγγιξε τίποτα από τα αρτύσιμα. Στο γεύμα εν τω μεταξύ ήταν και ένας κληρικός που τους προσφώνησε: «Μεγάλη μου τιμή που βρίσκομαι μαζί σας κ.λπ.», έλεγε-έλεγε ένα σωρό εγκώμια. Οπότε τον διέκοψε ο άντρας της αρχόντισσας και του είπε: «Μη πεποίθατε επ’ άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων, οις ουκ έστι σωτηρία!». Γιατί εκείνος πήγε να τους κολακεύση. Άλλοτε πάλι είχε πει αυτή η αρχόντισσα σε έναν καθηγητή Θεολογίας: «Μην κοιτάτε λεπτομέρειες και κόβετε στις εξετάσεις τους παπάδες. Κοιτάξτε να τους περνάτε, γιατί οι επαρχίες δεν έχουν παπά!». Θέλω να πω ότι παλιά οι τοπικοί άρχοντες ενδιαφέρονταν για την Εκκλησία, ήταν παράδειγμα για τον λαό.

Αυτό που θα βοηθήση θετικά τους ανθρώπους σήμερα είναι το παράδειγμά μας το χριστιανικό και η ζωή μας η χριστιανική. Τους Χριστιανούς πρέπει να τους διακρίνη η πνευματική λεβεντιά και η αρχοντιά, η θυσία. Γι’ αυτό λέω στους λαϊκούς: «Να αγαπάτε τον Χριστό, να έχετε ταπείνωση, να κάνετε το καθήκον σας και ο Χριστός θα προδώση την αρετή σας στα μάτια των ανθρώπων». Η αρετή έχει τυπικό να προδίδη τον άνθρωπο, όπου κι αν βρίσκεται αυτός. Ακόμη και να κρυφθή, και να υποκριθή με την δια Χριστόν σαλότητα, η αρετή θα τον προδώση, έστω και αργότερα, και ο αποθηκευμένος του θησαυρός, που θα ανακαλυφθή τότε μαζεμένος, θα βοηθήση πάλι πολλές ψυχές ∙ ίσως τότε περισσότερο.

Από το βιβλίο «Πνευματική αφύπνιση»

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΛΟΓΟΙ Β’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ 

«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Τα εννιάμερα της Παναγίας

Με βαθύ αίσθημα κατάνυξης χιλιάδες πιστοί από την ευρύτερη περιοχή της Μηχανιώνας αλλά και από κάθε γωνιά της Ελλάδας θα προσέλθουν την ερχόμενη Δευτέρα στο προσκύνημα της εικόνας της Παναγίας Φανερωμένης, γνωστής ως Μηχανιώτισσας, στα εννιάμερα της Θεοτόκου.Στα Εννιάμερα της Παναγιάς χιλιάδες κόσμου συρρέουν στη Χάρη της στη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης, όπου θησαυρίζεται η θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας Φανερωμένης.Η εικόνα, που, σύμφωνα με μαρτυρίες, είναι θαυματουργή, συνδέεται άρρηκτα με την ιστορία του τόπου, αφού έφτασε στη Ν. Μηχανιώνα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή «συνταξιδεύοντας» με τους ξεριζωμένους Μηχανιώτες της Κιζικινής Χερσονήσου.Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων, την Παρασκευή 22 Αυγούστου, στις 18.15 θα τελεστεί αρχιερατικός εσπερινός στον ιερό ναό της Παναγίας Φανερωμένης στη Μηχανιώνα και θα ακολουθήσει στις 20.30 η σεπτή περιφορά της ιερής εικόνας στους δρόμους. 
 Παρασκευη 22 Αυγούστου 2014 
18:30  :   Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
               Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ.κ. Προκοπίο.
20:30  :   Λιτάνευση της Θαυματουργής Εικόνας Παναγίας Φανερωμένης

Εντιμότητα. Ένα στολίδι της χριστιανικής ζωής.

Εντιμότητα. Ένα στολίδι της χριστιανικής ζωής.

Η «Εν Χριστώ» πνευματική ζωή είναι ζωή ακρίβειας απόλυτης δικαιοσύνης, καθαρότητας και εντιμότητας . Δεν είναι ζωή συμβιβασμού. Είναι ζωή απόλυτης ευσυνειδησίας και τιμιότητας.

Δεν ελίσσεται όποιος θέλει να ζει «εν Χριστώ» . Δεν επιδιώκει να παρουσιάζει προσωπείο αντί προσώπου, ούτε ποτέ στην πορεία του κοιτάει να εξαπατά τους άλλους και να τους ξεγελά για να ικανοποιείται το δικό του ιδιοτελές συμφέρον. Η απάτη, μικρής ή μεγάλης μορφής, το ιδιοτελές συμφέρον και η δολιότητα είναι ξένα πράγματα από την «εν Χριστώ» ζωή.

Ο Χριστιανός δε θέλει να αναβαίνει στη ζωή με άνομα μέσα. Είναι στις συναλλαγές του τίμιος, ντόμπρος και ίσος. Ο Λόγος του είναι αληθινός. Δε λέει ποτέ ψέματα, ούτε ποτέ κοιτάει να ξεγελά τον άλλον. Τα ελατήρια του είναι πάντα αγνά και καθαρά. Στις συναλλαγές του είναι ακριβής και τίμιος. Δεν επιδιώκει να επιπλεύσει με ποικίλους τρόπους. Δεν κυριαρχεί στη ζωή του το ατομικό του συμφέρον σε βάρος του συμφέροντος του άλλου. Δε δουλεύει σε δύο κυρίους. Έχει σαν έμβλημά του το λόγο του Κυρίου: « Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν» ( Ματθ. στ΄24 ) . Ζει τη χριστιανική ζωή με γνησιότητα και καθαρότητα, χωρίς προσποιήσεις. Δε χρησιμοποιεί ποτέ στη ζωή του φανταστικά πυροτεχνήματα για να επιβληθεί. Είναι αυτός που είναι ατόφιος, ακέραιος, καθαρός και γνήσιος και που ο λόγος του είναι κατά την φράση του Κυρίου: « ναι ναι, ου ου» ( Ματθ. ε΄,37 ) . 

Η εντιμότητα του βίου και η ανιδιοτέλεια σε κάθε ενέργεια είναι μεγάλα προσόντα για το σωστό άνθρωπο. 

Ο πιστός που προσπαθεί να ζει μιας γνήσια «εν Χριστώ» πνευματική ζωή , είναι κατ’ εξοχήν έντιμος και ανιδιοτελής.

Μπορεί μερικές φορές αυτή η εντιμότητά του να του στοιχίζει. Μπορεί ίσως κάποτε να τον ζημιώνει και υλικά, γιατί δυστυχώς στην ζωή επιπλέουν οι καπάτσοι, οι ελισσόμενοι ,οι ανέντιμοι και ιδιοτελείς. Έχει γεμίσει η κοινωνία από ανέντιμους ανθρώπους. Η ανεντιμότητα έχει γίνει για πολλούς ο εύκολος τρόπος της ζωής. Κάτι τέτοιο όμως είναι απαράδεκτο από χριστιανικής απόψεως της ζωής. Ο άνθρωπος που θέλει να ζει «εν Χριστώ» προσέχει και δεν μετέρχεται ποτέ ανέντιμα μέσα για να ανέλθει , ούτε ιδιοτελή ελατήρια , ούτε έχει ποτέ ανομολόγητους σκοπούς. Εάν προς στιγμή φανεί ότι η τιμιότητά του τον ζημιώνει σε κάτι υλικό, έχει την αγάπη και την προστασία του Θεού με το μέρος του, έχει την κραταιά προστασία του Θεού, που είναι το μεγαλύτερο κέρδος της ζωής.

Ο Χριστός φτιάχνει αγίους, που είναι οι μεγαλύτεροι θησαυροί της ανθρωπότητας. Οι άγιοι είναι το καύχημα της Εκκλησίας, είναι το θαύμα της Χάριτος του Θεού και της ψυχικής μεταμόρφωσης του ανθρώπου. Η «εν Χριστώ» ζωή είναι ζωή αγιότητας. Η εντιμότητα είναι στολίδι της αγίας «εν Χριστώ» πνευματικής ζωής.

Από το βιβλίο: “Μητροπολίτου πρ. Πειραιώς

Καλλινίκου Καρούσου

Η «εν Χριστώ» 

Πνευματική ζωή 

Εκδόσεις Χρυσοπηγή

Αθήνα 2010

Δυνάμωσε την ψυχή σου

                   Δυνάμωσε την ψυχή σου

… Δεν ξέρω αν αυτό το είχες σκεφτεί ως στόχο ζωής μέσα στα πολλά που σκέφτεσαι. Να νοιώθεις, δηλαδή, κάποια στιγμή μια τέτοια ανάπαυση με τον εαυτό σου και να κάτσεις στο σπίτι σου, να περπατήσεις στους δρόμους της πόλης σου, να πας μια βόλτα, να κοιτάξεις, ας πούμε, τις βιτρίνες, να κοιτάς τα μαγαζιά, να δεις ένα βιβλιοπωλείο, να πας κάπου μόνος και να μη νοιώθεις μοναξιά! Να πας κάπου χωρίς κόσμο και να ‘σαι ευτυχισμένος˙ και να νοιώθεις ότι έχεις μια παρέα, την παρέα του εαυτού σου. Όχι, όμως, ως ναρκισσισμό, όχι, όμως ως μια ενασχόληση με τον εαυτό σου, (ότι εγώ είμαι πολύ σπουδαίος και εγώ δεν έχω ανάγκη κανένα). Όχι έτσι περιφρονητικά για τους άλλους˙ ούτε εγωιστικά για τους άλλους, αλλά ως πληρότητα. Νοιώθω μέσα μου πληρότητα. Η αξία μου δεν αποκτάται από τους άλλους. Η αξία μου είναι μεγάλη ,επειδή υπάρχει μέσα μου η σφραγίδα του Θεού. Επειδή υπάρχει μέσα μου η εικόνα Του, η χάρη Του , η ψυχή που μου χάρισε ο Θεός ˙ η πνοή Του. Αυτό μου δίνει αξία. Όχι το τι θα μου πουν οι άλλοι. Αν οι άλλοι, δηλαδή, με βρίσουν είμαι ένα τίποτα και αν οι άλλοι με ανεβάσουν στα ουράνια κάτι αξίζω.

Όχι. Αξίζεις! Αξίζεις επειδή είσαι πλάσμα του Θεού. Δημιούργημα του θεού. Επειδή σε αγαπάει ο Θεός και όλος ο ουρανός ασχολείται μαζί σου και σ’ αγαπά μαζί σου και σ’ αγαπά και σε φροντίζει και σου δίνει σημασία. Κανείς σήμερα να μη σε πάρει τηλέφωνο , μα κανείς να μη σου μιλήσει, έχεις μία φοβερή δυναμική μέσα σου. Έχεις μία αξία, μια προσωπικότητα. Είσαι ένα πλάσμα όμοιο του οποίου δεν υπάρχει σε όλη τη γη. Δεν υπάρχει κανένας , καμία, σαν και εσένα. Με τα δικά σου γνωρίσματα, με τα δικά σου χαρίσματα, με τα δικά σου προβλήματα, με τις δικές σου ιδιορρυθμίες, ιδιοτροπίες, με το δικό σου χαρακτήρα. Είσαι αυτός που είσαι!... Είσαι αυτή που είσαι και αξίζεις!... Κι αξίζεις! Και σ’ αγαπάει ο Χριστός και θέλει να σε δυναμώσει!

Αυτή η λέξη, «να ‘χεις δυνατή ψυχή». Να ‘χεις μια προσωπική σχέση με το Χριστό. Επαναλαμβάνω: να βρεις τη χρυσή τομή. Προσωπική σχέση που δε σε απομονώνει από την κοινωνία των αδελφών σου. Από τους πιστούς της ενορίας σου, για παράδειγμα. Από μια ομιλία που πηγαίνεις, από τις σχολές γονέων, από μια συγκέντρωση που πηγαίνεις με άλλους πιστούς. Δεν θα απομονωθείς. Αλλά και, όταν πηγαίνεις εκεί, να μην πηγαίνεις εκεί για να αποκτήσεις αξία. Η αξία σου δεν αποκτάται από τέτοια πράγματα. Έχεις αξία! Και καθηλωμένος να είσαι σε ένα κρεβάτι και σ’ ένα καρότσι να κάθεσαι επάνω, άρρωστη, και να μην μπορείς να κουνηθείς και να ‘σαι γεμάτος με σωληνάκια, έχεις αξία! Και ας μη σου δώσει κανένας σημασία… 

Αυτό είναι εύκολο να το λες και εύκολο να το ακούς. Το μεγαλείο είναι να αναβλύζει αυτό από μέσα σου και να το καταλαβαίνεις. Είναι δύσκολα πράγματα αυτά. Είναι μερικά πρόσωπα στο Ευαγγέλιο, που όταν διαβάζω, τα περιστατικά, το πώς φέρθηκαν, πώς κινήθηκαν, πώς μίλησαν στο Χριστό, πώς έζησαν, με πείθουν ότι είχαν μία τέτοια προσωπικότητα. Δυνατή ψυχή. Γενναία ψυχή. «Θα πάω να βρω το θεό και να ‘χω μία σχέση μαζί Του. Ασχέτως τι θα κάνουν οι άλλοι. Δε μ’ ενδιαφέρει πώς θα με δει ο κόσμος. Τι θα πουν οι άλλοι για μένα. Έχω δυνατή ψυχή. Έχω πίστη στον εαυτό μου ότι μπορώ να πλησιάσω το Θεό μου». Με αυτή την έννοια.

Αν και πάλι, αυτό ο Θεός το χαρίζει˙ αλλά δεν είμαι ένας άνθρωπος διαλυμένος, άβουλος, χωρίς τη δική μου δυναμική. Δεν περιμένω τους άλλους συνέχεια να με σπρώχνουν…

… Δεν μας βοηθούν οι άνθρωποι. Δεν μας σώζουν οι άνθρωποι. Πάρτο απόφαση. Ξεκόλλα από ανθρώπους. Δυνάμωσε την ψυχή σου και απόκτησε μια προσωπική σχέση με τον Θεό. Άστους ανθρώπους να σου δώσουν αυτό που έχουν, αλλά μη ζητάς περισσότερα που δεν έχουν˙ και ταυτόχρονα αγάπα τους όλους. Θα τους αγαπάς όμως με τον σωστό τρόπο πλέον. Θα τους αγαπάς, θα τους συμπονάς, θα ‘σαι σε επαφή μαζί τους, δεν θα απομονώνεσαι, αλλά θα ξέρεις ότι δεν έχω να πάρω κάτι περισσότερο από σένα. Υπάρχει ο Θεός μου. Αυτόν ζητώ…

Από το βιβλίο: «Αθέατα Περάσματα 1
Δυνάμωσε την ψυχή σου»
περιέχει CD
Π. Ανδρέας Κονάνος
Β’ ΕΚΔΟΣΗ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΑΛΑΞΑ
Η ΘΑΛΑΣΣΟΚΡΑΤΟΥΣΑ

Η ειρήνη στην οικογένεια

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος τονίζει ότι όταν υπάρχει ειρηνική συμβίωση, τότε δεν επιτρέπει, αυτή η ειρηνική συμβίωση, να εισχωρήσει τίποτα δυσάρεστο στην οικογενειακή ζωή.

Ακόμη και όταν υπάρχουν πολλές εξωτερικές δυσκολίες, αυτές δεν εισχωρούν μέσα στο σώμα της οικογένειας.

Όταν έχουν ειρήνη ο άνδρας και η γυναίκα πρώτα μέσα τους και κατόπιν μεταξύ τους, αυτό τους προφυλάσσει από την αμαρτία. Ο ένας βοηθεί τον άλλο, ώστε να μην διαταραχθεί η εσωτερική οικογενειακή ειρήνη ακόμη και αν μύρια κύματα υπάρχουν εξωτερικά. 

Αν όμως μεταξύ των συζύγων υπάρχει φιλονεικία, υπάρχει μια αντιπαράθεση, μια διαμάχη, τότε αυτή η ταραχή εξαπλώνεται και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Ταράζονται τα παιδιά καθώς και όποιοι άλλοι συμβιώνουν με το ταραγμένο ζεύγος (παππούδες, γιαγιάδες κ.λ.π.).

Βασική αιτία της ακαταστασίας στην οικογένεια, λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είναι η υπερβολική και αγωνιώδης μέριμνα για τις βιοτικές ανάγκες.

Προσέξτε τις λέξεις: υπερβολική μέριμνα και αγωνιώδης. Μέριμνα θα πει φροντίδα, υπερβολική αγωνιώδης φροντίδα.

Η φροντίδα, η οποία έχει μέσα της αγωνία είναι αιτία ταραχής. Η μέριμνα είναι ένα μεγάλο λάθος. Ο Κύριος μας είπε:«Μην μεριμνάτε, μην έχετε φροντίδα για τίποτα εκτός από την Βασιλεία Μου». Μάλιστα μας τόνισε να μην έχουμε ποτέ αγωνία.

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα γίνουμε οκνηροί, ότι θα γίνουμε αδιάφοροι και δεν θα κάνουμε αυτά που πρέπει, αυτά που μας πληροφορεί η λογική. Αντίθετα θα κάνουμε ο,τι πρέπει αλλά χωρίς άγχος, χωρίς αγωνία. Ο Κύριος μας είπε ότι πρέπει να ζητάμε συνεχώς την Βασιλεία Του και την δικαιοσύνη Του (δηλ. την σύνολη αρετή). Για όλα τα υπόλοιπα, τα βιοτικά θα φροντίσει Εκείνος.

Εμείς θα προσπαθήσουμε να Τον έχουμε Βασιλιά μέσα μας και Εκείνος θα μας προσθέσει όλα αυτά τα γήινα, που σαν άνθρωποι γνωρίζει ότι χρειαζόμαστε: Τι θα φάμε δηλαδή, τι θα πιούμε, πως θα έχουμε χρήματα, αν θα έχουμε χρήματα κλπ., κλπ.

Εμείς ας ζητάμε πάντοτε να γίνεται το θέλημά Του και να επικρατεί η αρετή στη ζωή μας, και Εκείνος θα μας δώσει έτοιμα όλα όσα χρειαζόμαστε για την βιολογική μας συντήρηση.

«Ο συνήθης λόγος διαπληκτισμού και φιλονικίας είναι ο εγωισμός και το ίδιο θέλημα».

Πόσο σοφά είναι αυτά που λέει ο Άγιος! …

Ο εγωισμός και το ίδιο θέλημα. Όταν ο καθένας κρατάει το θέλημά του πεισματικά, «στήνει» το θέλημά του, το γεγονός αυτό είναι αιτία διαπληκτισμού και ταραχής.

Όλοι ξέρουμε πόσο εύκολο, είναι να συμβεί αυτό μέσα στην οικογένεια. Όταν ο καθένας εμμένει στο θέλημά του, τότε συμβαίνει αυτός ο διαπληκτισμός, αυτός ο «τσακωμός», όπως τον λέμε.

Γι’ αυτό εκεί, όπου δεν υπάρχει το «ίδιον θέλημα», επικρατεί ομόνοια και ειρήνη.

-Βλέπετε πως η οικογένεια μοιάζει πάρα πολύ με ένα μικρό μοναστηράκι;

Όπως στο μοναστήρι το πρώτο που ζητιέται είναι η υπακοή δηλαδή το να μην έχει κανείς δικό του θέλημα το ίδιο είναι απαραίτητο και μες την οικογένεια: Να μάθει και ο άντρας να μην έχει δικό του θέλημα και η γυναίκα επίσης, να μην έχει δικό της θέλημα. Θα πρέπει και οι δυό να κάνουν το θέλημα του Θεού. 

Όταν λοιπόν και ο άντρας και η γυναίκα προσπαθούν να κόβουν το δικό τους θέλημα και να κάνουν το θέλημα του Θεού, τότε τι γίνεται; Έχουν και οι δυό το ίδιο θέλημα, οπότε δεν υπάρχει «τσακωμός».

Αντίθετα όταν ο καθένας κρατάει το δικό του θέλημα, πάντα υπάρχει μια αιτία και μια συνεχής κατάσταση έντασης και εκνευρισμού. Σε μία τέτοια οικογένεια, ο καθένας προσπαθεί να επιβάλει το θέλημά του στον άλλον, να έχει «το πάνω χέρι» όπως λέμε, να κάνει το «κουμάντο». Και είναι εγωισμός βέβαια αυτό, αλλά είναι και μια μόνιμη αιτία ταραχής και τσακωμού.

Η αγάπη και η συμφωνία των συζύγων, αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ευημερία όλης της οικογένειας. Αν οι γονείς δεν είναι αγαπημένοι, τότε όλη η οικογένεια δεν πάει μπροστά. Τότε και τα παιδιά δεν αισθάνονται καλά, αλλά και οι σύζυγοι δεν χαίρονται την ζωή τους.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, προβάλει την ενότητα της ψυχής με το σώμα, σαν πρότυπο ενότητας του άνδρα με την γυναίκα. Πως είναι ενωμένη, λέει, η ψυχή με το σώμα, έτσι πρέπει να είναι ενωμένος ο άνδρας με την γυναίκα. 

Οι Άγιοι Πατέρες μας διδάσκουν ότι η ψυχή δεν είναι μέσα στο σώμα, αλλά το σώμα είναι μέσα στην ψυχή. Δηλαδή η ψυχή αγκαλιάζει το σώμα. Έτσι πρέπει να είναι και η σχέση του άνδρα με την γυναίκα.

Ψυχή και σώμα είναι αδιάσπαστα. Το μόνο που τα χωρίζει είναι ο θάνατος. Ο θάνατος είναι, που χωρίζει και τον άνδρα απ τήν γυναίκα.

Στο πλαίσιο μιας τέτοιας ενότητας είναι αδιανόητη η διάσταση και η διαμάχη. Όπως είναι αδιανόητο, είναι αδύνατο το να σκεφτείς ότι η ψυχή πολεμάει το σώμα η το σώμα την ψυχή.

π. Σάββας