Η ειρήνη στην οικογένεια

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος τονίζει ότι όταν υπάρχει ειρηνική συμβίωση, τότε δεν επιτρέπει, αυτή η ειρηνική συμβίωση, να εισχωρήσει τίποτα δυσάρεστο στην οικογενειακή ζωή.

Ακόμη και όταν υπάρχουν πολλές εξωτερικές δυσκολίες, αυτές δεν εισχωρούν μέσα στο σώμα της οικογένειας.

Όταν έχουν ειρήνη ο άνδρας και η γυναίκα πρώτα μέσα τους και κατόπιν μεταξύ τους, αυτό τους προφυλάσσει από την αμαρτία. Ο ένας βοηθεί τον άλλο, ώστε να μην διαταραχθεί η εσωτερική οικογενειακή ειρήνη ακόμη και αν μύρια κύματα υπάρχουν εξωτερικά. 

Αν όμως μεταξύ των συζύγων υπάρχει φιλονεικία, υπάρχει μια αντιπαράθεση, μια διαμάχη, τότε αυτή η ταραχή εξαπλώνεται και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Ταράζονται τα παιδιά καθώς και όποιοι άλλοι συμβιώνουν με το ταραγμένο ζεύγος (παππούδες, γιαγιάδες κ.λ.π.).

Βασική αιτία της ακαταστασίας στην οικογένεια, λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είναι η υπερβολική και αγωνιώδης μέριμνα για τις βιοτικές ανάγκες.

Προσέξτε τις λέξεις: υπερβολική μέριμνα και αγωνιώδης. Μέριμνα θα πει φροντίδα, υπερβολική αγωνιώδης φροντίδα.

Η φροντίδα, η οποία έχει μέσα της αγωνία είναι αιτία ταραχής. Η μέριμνα είναι ένα μεγάλο λάθος. Ο Κύριος μας είπε:«Μην μεριμνάτε, μην έχετε φροντίδα για τίποτα εκτός από την Βασιλεία Μου». Μάλιστα μας τόνισε να μην έχουμε ποτέ αγωνία.

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα γίνουμε οκνηροί, ότι θα γίνουμε αδιάφοροι και δεν θα κάνουμε αυτά που πρέπει, αυτά που μας πληροφορεί η λογική. Αντίθετα θα κάνουμε ο,τι πρέπει αλλά χωρίς άγχος, χωρίς αγωνία. Ο Κύριος μας είπε ότι πρέπει να ζητάμε συνεχώς την Βασιλεία Του και την δικαιοσύνη Του (δηλ. την σύνολη αρετή). Για όλα τα υπόλοιπα, τα βιοτικά θα φροντίσει Εκείνος.

Εμείς θα προσπαθήσουμε να Τον έχουμε Βασιλιά μέσα μας και Εκείνος θα μας προσθέσει όλα αυτά τα γήινα, που σαν άνθρωποι γνωρίζει ότι χρειαζόμαστε: Τι θα φάμε δηλαδή, τι θα πιούμε, πως θα έχουμε χρήματα, αν θα έχουμε χρήματα κλπ., κλπ.

Εμείς ας ζητάμε πάντοτε να γίνεται το θέλημά Του και να επικρατεί η αρετή στη ζωή μας, και Εκείνος θα μας δώσει έτοιμα όλα όσα χρειαζόμαστε για την βιολογική μας συντήρηση.

«Ο συνήθης λόγος διαπληκτισμού και φιλονικίας είναι ο εγωισμός και το ίδιο θέλημα».

Πόσο σοφά είναι αυτά που λέει ο Άγιος! …

Ο εγωισμός και το ίδιο θέλημα. Όταν ο καθένας κρατάει το θέλημά του πεισματικά, «στήνει» το θέλημά του, το γεγονός αυτό είναι αιτία διαπληκτισμού και ταραχής.

Όλοι ξέρουμε πόσο εύκολο, είναι να συμβεί αυτό μέσα στην οικογένεια. Όταν ο καθένας εμμένει στο θέλημά του, τότε συμβαίνει αυτός ο διαπληκτισμός, αυτός ο «τσακωμός», όπως τον λέμε.

Γι’ αυτό εκεί, όπου δεν υπάρχει το «ίδιον θέλημα», επικρατεί ομόνοια και ειρήνη.

-Βλέπετε πως η οικογένεια μοιάζει πάρα πολύ με ένα μικρό μοναστηράκι;

Όπως στο μοναστήρι το πρώτο που ζητιέται είναι η υπακοή δηλαδή το να μην έχει κανείς δικό του θέλημα το ίδιο είναι απαραίτητο και μες την οικογένεια: Να μάθει και ο άντρας να μην έχει δικό του θέλημα και η γυναίκα επίσης, να μην έχει δικό της θέλημα. Θα πρέπει και οι δυό να κάνουν το θέλημα του Θεού. 

Όταν λοιπόν και ο άντρας και η γυναίκα προσπαθούν να κόβουν το δικό τους θέλημα και να κάνουν το θέλημα του Θεού, τότε τι γίνεται; Έχουν και οι δυό το ίδιο θέλημα, οπότε δεν υπάρχει «τσακωμός».

Αντίθετα όταν ο καθένας κρατάει το δικό του θέλημα, πάντα υπάρχει μια αιτία και μια συνεχής κατάσταση έντασης και εκνευρισμού. Σε μία τέτοια οικογένεια, ο καθένας προσπαθεί να επιβάλει το θέλημά του στον άλλον, να έχει «το πάνω χέρι» όπως λέμε, να κάνει το «κουμάντο». Και είναι εγωισμός βέβαια αυτό, αλλά είναι και μια μόνιμη αιτία ταραχής και τσακωμού.

Η αγάπη και η συμφωνία των συζύγων, αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ευημερία όλης της οικογένειας. Αν οι γονείς δεν είναι αγαπημένοι, τότε όλη η οικογένεια δεν πάει μπροστά. Τότε και τα παιδιά δεν αισθάνονται καλά, αλλά και οι σύζυγοι δεν χαίρονται την ζωή τους.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, προβάλει την ενότητα της ψυχής με το σώμα, σαν πρότυπο ενότητας του άνδρα με την γυναίκα. Πως είναι ενωμένη, λέει, η ψυχή με το σώμα, έτσι πρέπει να είναι ενωμένος ο άνδρας με την γυναίκα. 

Οι Άγιοι Πατέρες μας διδάσκουν ότι η ψυχή δεν είναι μέσα στο σώμα, αλλά το σώμα είναι μέσα στην ψυχή. Δηλαδή η ψυχή αγκαλιάζει το σώμα. Έτσι πρέπει να είναι και η σχέση του άνδρα με την γυναίκα.

Ψυχή και σώμα είναι αδιάσπαστα. Το μόνο που τα χωρίζει είναι ο θάνατος. Ο θάνατος είναι, που χωρίζει και τον άνδρα απ τήν γυναίκα.

Στο πλαίσιο μιας τέτοιας ενότητας είναι αδιανόητη η διάσταση και η διαμάχη. Όπως είναι αδιανόητο, είναι αδύνατο το να σκεφτείς ότι η ψυχή πολεμάει το σώμα η το σώμα την ψυχή.

π. Σάββας