Η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ
Καποιος που δεν ειχε αρρωστησει ποτε καυχιοταν για την υγεια του,κοροιδευε και ειρωνευοταν αυτους που ετρεχαν στους γιατρους.
Καποια στιγμη αρρωστησε και αναγκασθηκε να μεινει για πολλες μερες στο κρεβατι.
Με τον πονο γνωρισε την ...
αξια της υγειας και ελεγε σε εναν φιλο του:
Η υγεια ειναι το πολυτιμοτερο δωρο του Θεου στον ανθρωπο,αλλα αρχιζουμε να καταλαβαινουμε την αξια της μονο οταν χασουμε την υγεια μας.
Οταν ειμαστε καλα δεν σκεφτομαστε την ασθενεια.
Οταν παμε σε κανεναν νοσοκομειο και δουμε τους τοσους ασθενεις και αρρωστους τοτε αναρρωτιομαστε πως βρεθηκαν τοσοι πολλοι στο νοσοκομειο.
Μα τα νοσοκομεια ειναι γεματα αλλα εμεις δεν σκεφτομαστε τα νοσοκομεια οταν ειμαστε καλα,κοιταζουμε τις δουλειες μας,την καθημερινοτητα μας.
Ποσοι μπαινοβγαινουν στα νοσοκομεια,ποσοι για σπιτι τους εχουν ενα δωματιο νοσοκομειου,ποσοι ξημεροβραδυαζονται σε μια καρεκλα,ποσοι δεν εχουν δει το φυσικο φως της ημερας...
Μακαρι να ηταν αδεια τα νοσοκομεια,να μην αρρωστενε κανεις.
Η υγεια ειναι ενα στεμμα που το φοραει στο κεφαλι ενας υγιης.
Αυτο το στεμμα μπορει να το δει μονο ενας αρρωστος.
Ο υγιης δεν το βλεπει.
Η ασθενεια ειναι και αυτη μια δοκιμασια.
Ειναι αδυνατον να μην αρρωστησουμε.
Στην ασθενεια θα δοκιμαστει και η Πιστη μας.
Αλλοι κατηγορουν τον Θεο μολις αρρωστησουν,αλλοι τον Δοξαζουν.
Αλλοι με Υπομονη αντεχουν τους πονους,αλλοι παρακαλανε να πεθανουν να μην ταλαιπωρουνται.
Η αδερφη μας η Θεοδωρα αντεξε και υπεμενε τον καρκινο της.
Δοξαζε τον Θεο,επεφτε στα γονατα μπροστα στην Παναγια και την ευχαριστουσε για την παρεα που της εκανε.
Η Παναγια δεν την αφησε ποτε,ηταν παντοτε διπλα της να της δινει δυναμη και υπομονη.
Παραδειγμα Πιστεως ηταν η Θεοδωρα μας,ακομη και τωρα την παρακαλαμε να μιλησει στον Χριστο εκει διπλα της για εμας τους αμαρτωλους να μας ελεησει.
Τι και αν την ελιωνε ο καρκινος...αυτη εκει να δοξαζει τον Θεο.
Ο Θεος να την αναπαυει εκει στους ουρανους τωρα.
ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ,ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΜΑΣ.
ΝΑ ΥΠΟΜΕΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ,ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΓΙΑ ΟΛΑ.
ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΞΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΥΜΝΟΥΜΕ ΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ,ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ.
ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ,Η ΕΛΠΙΣ ΗΜΩΝ ΚΥΡΙΕ ΔΟΞΑ ΣΟΙ!!!
