tag:blogger.com,1999:blog-85683547230960640742024-03-13T23:55:44.535+02:00ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΝΕΟΛΑΙΑ GREEK ORTHODOX YOUTHUnknownnoreply@blogger.comBlogger390125tag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-49364680337801035532021-04-30T07:04:00.001+03:002021-04-30T07:04:53.015+03:00<p> <b id="yMail_cursorElementTracker_1619690055762" style="background-color: #fce5cd; font-family: georgia;">Μην κλαις για τον Χριστό. Αυτός είναι Άρχοντας, Αθάνατος, Υπέροχος, Αιώνιος, Ανεξίκακος, Αληθινός, Αγαπών.</b></p><span style="background-color: white; font-family: georgia; font-size: 16px;"><b id="yMail_cursorElementTracker_1619690055762" style="background-color: #fce5cd;">Καθώς Τον βλέπεις να ανεβαίνει τον Γολγοθά, καθώς Τον βλέπεις να απλώνει τα Πανάχραντα χέρια Του πάνω στον Σταυρό, καθώς Τον βλέπεις να υψώνεται πάνω στο Ξύλο ως κακούργος…μην Τον κλάψεις.<br /><br />Κλάψε για σένα και για μένα που αρνούμαστε να αλλάξουμε, που προδίδουμε την Αγάπη Του, που εμμένουμε στην αμαρτία μας και στον εγωισμό μας.<br />Μην κλαις για τον Χριστό, διότι ο Χριστός δεν θέλει να Τον λυπηθείς, αλλά θέλει να Τον δεις κατάματα και να μετανοήσεις. Ο Χριστός δεν θέλει την συμπάθειά μας για τα πάθη Του αλλά τα δάκρυα της προσωπικής μας μετάνοιας.<br /><br />Όσο κι αν συγκινούμαστε από τον Σταυρό Του εάν δεν μετανοήσουμε, εάν δεν ταπεινωθούμε, εάν δεν μπούμε στην διαδικασία να ζήσουμε πλέον με υπακοή στην Εκκλησία Του τότε μάταια είναι η συγκίνησή μας, στείρο το δάκρυ μας, κούφια η κατάνυξή μας.<br /><br />Ο Χριστός δεν θέλει την λύπησή μας. Ανεβαίνει στον Σταυρό όχι επειδή θέλει να τραβήξει τα βλέμματα, αλλά επειδή αγαπά ό,τι κι αν Του στοιχίσει.<br />Και πεθαίνει ο Θεός. Ο Θεός νεκρός πάνω σε Σταυρό.<br />Τί φοβερό;<br />Τόσο είναι η αγάπη Του που παραδίνεται στην κακία μας, στην αποστασία μας, στο μίσος μας. Παραδίνεται στον θάνατο και δίνει πλέον σωτηρία στους νεκρούς, δίνει ζωή στον Άδη, δίνει φως στο σκοτάδι, δίνει ελπίδα στο αδιέξοδο της αμαρτίας.<br /><br />Μην κλαις για τον Χριστό.<br />Κλάψε για σένα και για μένα. Δάκρυσε και συντρίψου που προσεγγίζεις την πίστη σου στον Χριστό επιπόλαια, ρηχά και έκτακτα.<br /><br />Μην κλαις για τον Χριστό που ανεβαίνει στον Σταυρό.<br />Αυτό που κάνει είναι το καμάρι μας. Αυτός, ο Εσταυρωμένος είναι το καύχημά μας, μα και το παράδειγμα ζωής μας.<br /><br />Καθώς προσκυνάς τον Εσταυρωμένο δάκρυσε για σένα, δάκρυσε στα πόδια Του και άσε εκεί τα λάθη και τις αμαρτίες σου, ζήτησε έλεος και φωτισμό και βάλε αρχή μετανοίας και μυστηριακής ζωής. Πάρε δύναμη να πας σε κάποιον πνευματικό και εκεί να καταθέσεις το σκοτάδι σου ώστε να γεμίσεις πλέον φως Χριστού.<br /><br />Καθώς προσκυνάς τον Εσταυρωμένο φίλα Τον όχι όπως ο Ιούδας αλλά όπως θα Τον φιλούσε ο Άγιος Ληστής, με μετάνοια και συντριβή, με ελπίδα και πίστη, με απλότητα καρδιάς και αγάπη.</b></span><p style="background-color: white; border: 0px; font-family: serif; font-size: 15px; font-stretch: inherit; line-height: 1.6; margin: 0px 0px 15px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;">Του Αρχιμ. <a class="yiv4749102494ydpd5d20f94st_tag yiv4749102494ydpd5d20f94internal_tag" href="http://istologio.org/?tag=%cf%80-%cf%80%ce%b1%cf%8d%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%b4%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%82" rel="nofollow noopener noreferrer" style="border: 0px; color: #cc3300; font-family: inherit; font-stretch: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline; word-break: break-word;" target="_blank" title="Posts tagged with π. Παύλος Παπαδόπουλος">π. Παύλος Παπαδόπουλος</a></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-14911875199747764552020-11-29T22:27:00.002+02:002020-11-29T22:27:31.941+02:00<p> <span style="background-color: #f8fcd9; color: #604818; font-family: "Palatino Linotype", "Book Antiqua", Palatino, serif; font-size: large; font-weight: bold; text-align: center;">Ψήγματα χρυσοῦ ἀπό τόν Χρυσόστομο</span></p><div class="post-body entry-content" id="post-body-4105672406957246056" itemprop="description articleBody" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; line-height: 1.4; position: relative; width: 798px;"><div class="portlet-topper" style="background-color: #f8fcd9; background-image: none; border-bottom: 0px solid rgb(18, 85, 142); color: #12558e; font-family: "Palatino Linotype", "Book Antiqua", Palatino, serif; font-size: 14.85px; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 0px; position: relative;"><div class="portlet-icons" id="portlet-small-icon-bar_56_INSTANCE_xojU" style="background-image: none; font-size: 12px; margin: 1px; padding: 0px; position: absolute; right: 3px; text-align: right; top: 0px;"></div></div><div class="portlet-content" style="background-color: #f8fcd9; background-image: none; background-position: 0% 100%; border: none; color: #666666; font-family: "Palatino Linotype", "Book Antiqua", Palatino, serif; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 10px;"><div class="portlet-content-container" style="margin: 0px; padding: 0px;"><div style="margin: 0px; padding: 0px;"><span class="journal-content-article" id="206_49168_1.0" style="padding: 13px;"><div align="justify" style="margin: 0px; padding: 0px;"><ul style="line-height: 1.4; list-style: inside url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/bullet1.gif") none; margin: 0px; padding: 0px 0px 0px 2px;"><li style="background-image: url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/liferay-bullet.gif"); background-position: 0% 0%; border: none; margin: 2px; padding: 0px 0px 0px 10px;"><span style="font-family: Tahoma;">Ποτέ μήν ἀπελπίζεσαι, ὦ ἄνθρωπε. Μονάχα γιά κεῖνον ἀπελπίσου πού ἀπελπίζεται ἀπό τόν ἑαυτό του. </span></li><li style="background-image: url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/liferay-bullet.gif"); background-position: 0% 0%; border: none; margin: 2px; padding: 0px 0px 0px 10px;"><span style="font-family: Tahoma;">Ὅποιος στηρίζει τήν ἐλπίδα του στόν Κύριο ἀσφαλίζεται σέ φρούριο ἀπόρθητο, κατέχει ἀήττητο ὅπλο καί δύναμη ἀκαταμάχητη. </span></li><li style="background-image: url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/liferay-bullet.gif"); background-position: 0% 0%; border: none; margin: 2px; padding: 0px 0px 0px 10px;"><span style="font-family: Tahoma;">Ὅσο ὁ οὐρανός εἶναι καλύτερος ἀπό τή γῆ, τόσο ἡ εὐτυχία τῆς γῆς εἶναι μικρότερη ἀπό αὐτή τοῦ οὐρανοῦ. </span></li><li style="background-image: url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/liferay-bullet.gif"); background-position: 0% 0%; border: none; margin: 2px; padding: 0px 0px 0px 10px;"><span style="font-family: Tahoma;">Βοᾶτε ἀπό τό πρωί ὥς τό βράδυ τό «Κύριε ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον ἡμᾶς». Ἡ προσευχή καταπραΰνει τό θυμό, σβήνει τήν κακή ἐπιθυμία, λειώνει τό φθόνο, διώχνει τή λύπη, φωτίζει τή σκέψη. </span></li><li style="background-image: url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/liferay-bullet.gif"); background-position: 0% 0%; border: none; margin: 2px; padding: 0px 0px 0px 10px;"><span style="font-family: Tahoma;">Ντροπή νά νιώθεις ὅταν ἁμαρτάνεις, μήν ντρέπεσαι ὅταν μετανοεῖς. Στήν ἀπώλεια δέν μᾶς ὁδηγεῖ τόσο ἡ ἁμαρτία ὅσο ἡ ἀπελπισία. Νά ἐπανορθώνουμε τήν ἁμαρτία μέ τή μετάνοια καί νά στηριζόμαστε στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. </span></li><li style="background-image: url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/liferay-bullet.gif"); background-position: 0% 0%; border: none; margin: 2px; padding: 0px 0px 0px 10px;"><span style="font-family: Tahoma;">Κανείς δέν σώζεται, ἄν δέν βοηθήσει νά σωθοῦν καί οἱ ἄλλοι. Ὁ καθένας εἶναι ὑπεύθυνος γιά τή σωτηρία τῶν ἄλλων. </span></li><li style="background-image: url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/liferay-bullet.gif"); background-position: 0% 0%; border: none; margin: 2px; padding: 0px 0px 0px 10px;"><span style="font-family: Tahoma;">Ἡ συνεχής χαλαρότητα γιά τήν ἐκπλήρωση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ ὁδηγεῖ στήν ἀπιστία. </span></li><li style="background-image: url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/liferay-bullet.gif"); background-position: 0% 0%; border: none; margin: 2px; padding: 0px 0px 0px 10px;"><span style="font-family: Tahoma;">Ἀδιαφόρησε γιά τίς ἀνέσεις καί τότε θά ἀποκτήσεις ἄνεση. Ἀδιαφόρησε γιά τά ὑλικά ἀγαθά καί τότε θά τά ἀποκτήσεις, ὄχι ὡς δέσμιος καί δοῦλος αὐτῶν ἀλλά ὡς ἐλεύθερος. Μέ ὅσα περισσότερα ἀγαθά περιβάλλεσαι, τόσο δουλικότερος γίνεσαι.</span></li></ul></div></span></div></div></div><div style="clear: both;"></div></div><div class="post-footer" style="background-color: white; color: #999999; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; line-height: 1.6; margin: 0.5em 0px 0px;"><div class="post-footer-line post-footer-line-1"><span class="post-icons" style="margin-right: 1em;"><span class="item-control blog-admin pid-1403868217" style="display: inline;"><a href="https://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=8568354723096064074&postID=4105672406957246056&from=pencil" style="color: #6699cc; text-decoration-line: none;" title="Επεξεργασία ανάρτησης"><span style="border-color: initial; border-image: initial; border-width: initial; margin-left: 0.5em !important;"><img alt="" class="icon-action" height="18" src="https://resources.blogblog.com/img/icon18_edit_allbkg.gif" style="border-color: initial; border-image: initial; border-style: none !important; border-width: initial; margin: 0px 0px 0px 0.5em !important; position: relative; vertical-align: middle;" width="18" /></span> </a></span></span></div></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-43651783759219664902020-03-19T17:31:00.000+02:002020-03-19T17:31:02.669+02:00<div style="background-color: white; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; margin-top: 1em;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-9N1a8vVDFi0/XnOP0B1RtOI/AAAAAAAAIJM/9eUbxB-c90grsXQnSkgZ9M6FIFcuxIy9ACLcBGAsYHQ/s1600/%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF%2B%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2588%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #666666; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="169" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-9N1a8vVDFi0/XnOP0B1RtOI/AAAAAAAAIJM/9eUbxB-c90grsXQnSkgZ9M6FIFcuxIy9ACLcBGAsYHQ/s640/%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF%2B%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2588%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="358" /></a>Πάντως καλό θα ήταν αυτές τις μέρες που οι ναοί θα μείνουν κλειστοί, αντί να μαλώνουμε, να γκρινιάζουμε και να βριζόμαστε μεταξύ μας, να φανερώσουμε το πόσο Χρι<span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: inherit;">στό κουβαλάμε μέσα μας.</span></div>
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif;">
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Το πόσο οι Θείες Λειτουργίες στις οποίες τόσα χρόνια συμμετείχαμε έχουν μεταμορφώσει, το νου, τις σκέψεις, την ψυχή και ολάκερη την ζωή μας.<br />Γιατί ξέρετε κάτι μεταξύ μας; Βαρέθηκα τις μεγάλες δηλώσεις περί Ορθοδοξίας, κουράστηκα από τους μάρτυρες του καναπέ, και τους ομολογητές του πληκτρολογίου. Που φωνάζουν μαλώνουν, βρίζονται, κατηγορούν για προδοσίες, συνωμοσιολογίες και άλλες προφητολογίες αλλά η ζωή τους είναι μέσα στην θλίψη και την μιζέρια, την μαυρίλα και την απαισιοδοξία, την κακία και την ίντριγκα, τα κουτσομπολιά, την κατάκριση και την ανυπακοή.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Καιρός λοιπόν να δείξουμε πόσο Χριστό κουβαλάμε μέσα μας.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Ας φανερώσουμε στο δημόσιο βίο της χώρας μας, τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος της Θείας Λειτουργίας. Να ζεις από και για την Θεία Ευχαριστία. Ότι τέλος πάντων βρε αδελφέ αυτή η εκκλησία, οι γεροντάδες και τα μοναστήρια που επισκέπτεσαι τόσα χρόνια, έχουν έστω και στο ελάχιστο μεταμορφώσει τη ζωή σου. Γιατί εάν είναι να συμπεριφερόμαστε και να ζούμε χειρότερα από αυτούς που δεν πάνε εκκλησία τότε τι μαρτυρία Χριστού δίνουμε; Αναρωτιέμαι.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Έλεγε μακαριστός Παύλος Ευδοκίμωφ, ότι στα αθεϊστικά κράτη που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να έχουν μια ομαλή λειτουργική ζωή, οι πνευματικοί πατέρες προέτρεπαν τους πιστούς, να γίνουν οι ίδιοι ναός και η ζωή τους Λειτουργία. Δηλαδή να λειτουργούμε στο εσωτερικό θυσιαστήριο της καρδιάς μας.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Τι σημαίνει να γίνω θυσιαστήριο του Θεού;<br />Ότι φανερώνεις καθημερινά μέσα από τις σχέσεις, σκέψεις, απόψεις και τρόπους, ότι είσαι άνθρωπος του φωτός, της χαράς και της θετικότητας. Ότι τα πάντα στο βίο σου, μυρίζουν Χριστό.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Ότι έχεις την χαρά του Αγίου πνεύματος, που ανθίζει μέσα σου ακόμη και στις βαρυχειμωνιές της ζωής. Δίχως να έχεις λύσει τα προβλήματα σου, εσύ χαμογελάς γιατί είσαι Αναστημένος.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Ότι πιστεύεις ότι ο Θεός δεν έχει πει την τελευταία λέξη. Ξέρεις ότι μιλάει πάντα τελευταίος, εκπλήσσοντας τους πάντες.<br />Ότι τα σχέδια του Θεού είναι πέρα και πάνω από τους δικούς μας υπολογισμούς.<br />Ότι στις δοκιμασίες φανερώνεται η πίστη και εμπιστοσύνη στην πρόνοια Του.<br />Ότι γνωρίζεις να σιωπάς, να υπομένεις, και να κάνεις υπακοή στην εκκλησία και όχι στο δικό σου θέλημα.<br />Ότι γίνεσαι φορέας φωτός, ελπίδας, πίστεως στο καλύτερο, το ομορφότερο και αναστάσιμο.<br />Ότι εκεί που οι άλλοι λένε «πάει χαθήκαμε», εσύ φωνάζεις, «έχει ο Θεός, θα τα καταφέρουμε, όλοι μαζί μπορούμε..».</div>
<div style="font-family: inherit; margin-top: 1em;">
Οι ναοί έκλεισαν για λίγες μέρες αλλά ο Χριστός δεν έφυγε ούτε στιγμή από την ζωή μας. Είναι εδώ για μένα, για σένα, για όλους. Αρκεί να διώξουμε τη θολούρα του φόβου και της απελπισίας από το νου και την ψυχή μας και να του φωνάξουμε, «Κράτα μας Χριστέ μου γιατί μας χάνεις…..» .</div>
<div style="font-family: inherit; margin-top: 1em;">
π. Λίβυος <span style="color: #666666;"> </span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-39178667176683626592020-01-08T17:48:00.000+02:002020-01-08T17:48:17.900+02:00<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: center;">
<span style="color: red;">Eορτάζεται στις 8 Ιανουαρίου.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: center;">
<span style="color: red; font-size: medium;"><strong>Η Αγία Κυράννα η Νεομάρτυς</strong></span></div>
<br style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;" /><br />
<div style="background-color: white; border-color: initial; border-style: none; border-width: medium; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: justify;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/_Jh5oabpjktw/TSi42hbe8fI/AAAAAAAAAIM/3bNrQeZU670/s1600/AgiaKyranna02.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #6699cc; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" height="320" n4="true" src="https://2.bp.blogspot.com/_Jh5oabpjktw/TSi42hbe8fI/AAAAAAAAAIM/3bNrQeZU670/s320/AgiaKyranna02.jpg" style="border: none; position: relative;" width="243" /></a><span style="color: blue;">Η Αγία νεομάρτυς Κυράννα γεννήθηκε στο χωριό Αβυσσώκα ή Βυρσόκα, στη σημερινή Όσσα της Θεσσαλονίκης, από γονείς ευσεβείς και φιλόθεους. Στο Μαρτύριό της αναφέρεται ότι ήταν εξαιρετικά όμορφη. Αυτή η εξωτερική ομορφιά της Κυράννας, που δεν ήταν τίποτε άλλο από το αντικατόπτρισμα της εσωτερικής της ωραιότητας, αποτέλεσε και την αφορμή να οδηγηθεί στο μαρτύριο, καθώς κάποιος γενίτσαρος, εισπράκτορας των φόρων στο χωριό της Κυράννας, που την ερωτεύθηκε, προσπάθησε επανειλημμένα με κολακείες και δώρα να την ελκύσει και να την πείσει να αλλαξοπιστήσει, για να τη νυμφευθεί. Επειδή όμως η Κυράννα δεν αποδεχόταν τις κολακείες, ούτε πολύ περισσότερο τα δώρα του Τούρκου, αυτός νομίζοντας πως θα την κάμψει με τον φόβο άρχισε να την απειλεί ότι θα την βασανίσει σκληρά και τέλος θα την θανατώσει, αν δεν υποχωρήσει και δεν αρνηθεί την πίστη της. Αλλά ούτε αυτά τα μέσα έφεραν το ποθητό αποτέλεσμα για το γενίτσαρο. Τότε την οδήγησε βίαια στον κριτή της Θεσσαλονίκης και ψευδομαρτύρησε εναντίον της, ότι του είχε δηλώσει ότι θα αλλαξοπιστήσει για να τη νυμφευθεί, αλλά τελικά δεν τήρησε την υπόσχεσή της. Η Αγία Κυράννα με πνευματική ανδρεία ομολόγησε την πίστη της στον Χριστό. Έτσι οι Τούρκοι την οδήγησαν στη φυλακή.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; border-color: initial; border-style: none; border-width: medium; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: justify;">
<span style="color: blue;">Ο γενίτσαρος, που την οδήγησε στον κριτή, ζήτησε και έλαβε την άδεια του Αλή Εφέντη, μπέη του κάστρου της Θεσσαλονίκης, να επισκέπτεται την Αγία στη φυλακή, όπου με κολακείες αλλά και βασανιστήρια προσπαθούσε να την μεταπείσει. Όταν έφευγε αυτός, συνέχιζε τα βασανιστήρια ο δεσμοφύλακας, τον οποίο έλεγχαν για την σκληρότητά του τόσο οι υπόλοιποι φυλακισμένοι, όσο και κάποιος άλλος φύλακας Χριστιανός.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; border-color: initial; border-style: none; border-width: medium; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: justify;">
<span style="color: blue;">Κάποια φορά ο γενίτσαρος επισκέφθηκε και πάλι την Αγία στη φυλακή και την βασάνισε μέχρι θανάτου. Ο Χριστιανός φύλακας επέπληξε τότε δριμύτατα το δεσμοφύλακα και τον απείλησε ότι θα τον καταγγείλει στο πασά, επειδή επέτρεπε να εισέρχονται στη φυλακή παράνομα άνθρωποι ξένοι και να βασανίζουν τους φυλακισμένους. Έτσι, όταν μετά από λίγο ο γενίτσαρος ξαναήλθε στη φυλακή, φοβούμενος ο δεσμοφύλακας δεν του επέτρεψε την είσοδο. Αυτός τότε τον κατήγγειλε στον Αλή Εφέντη, ο οποίος τον κάλεσε και τον επέπληξε, γιατί παράκουσε τις διαταγές του. Ύστερα από αυτό το γεγονός, ο δεσμοφύλακας επέστρεψε οργισμένος στη φυλακή και ξέσπασε πάνω στην Κυράννα, την οποία κρέμασε και άρχισε να χτυπά αλύπητα. Μπροστά σε αυτό το θέμα όλοι οι φυλακισμένοι, ακόμη και οι Μωαμεθανοί, άρχισαν να διαμαρτύρονται και να καταφέρονται εναντίον του δεσμοφύλακος, ο οποίος άφησε την Αγία κρεμασμένη κι έφυγε. Ήταν 28 Φεβρουαρίου του 1751 μ.Χ.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; border-color: initial; border-style: none; border-width: medium; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: justify;">
<span style="color: blue;">Κατά τις πρώτες πρωϊνές ώρες ένα θείο φως κάλυψε ξαφνικά το σώμα της Αίας Κυράννας, η οποία άφηνε την τελευταία της πνοή, και ύστερα εξαπλώθηκε σε όλη την φυλακή. Μπροστά σε αυτό το θαύμα οι Χριστιανοί ευχαριστούσαν τον Κύριο, ενώ οι Μωαμεθανοί ενόμιζαν ότι ήταν φωτιά και τρομοκρατήθηκαν.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; border-color: initial; border-style: none; border-width: medium; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: justify;">
<span style="color: blue;">Ο Χριστιανός φύλακας, ο οποίος πήγε να κατεβάσει την κρεμασμένη Αγία, τη βρήκε νεκρή. Στο μεταξύ το φως είχε υποχωρήσει, αλλά παρέμενε σε όλο το χώρο μια άρρητη ευωδία. Ο φύλακας τότε, περιποιήθηκε το ιερό λείψανο της Μάρτυρος, το οποίο την επόμενη μέρα παρέλαβαν οι Χριστιανοί και το ενταφίασαν έξω από τη Θεσσαλονίκη. Στο Συναξάρι της Νεομάρτυρος αναφέρεται ότι το σκήνωμα της Αγίας ενταφιάσθηκε «ἔξω τῆς πόλεως, ἐκεῖ ὅπου ἐνταφιάζονται καὶ τῶν λοιπῶν Χριστιανῶν τὰ λείψανα», δηλαδή στο Κοιμητήριο της Αγίας Παρασκευής.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; border-color: initial; border-style: none; border-width: medium; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: justify;">
<span style="color: blue;">Ασματική ακολουθία της συνέγραψε ο Χριστόφορος Προδρομίτης.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; border-color: initial; border-style: none; border-width: medium; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: justify;">
<span style="color: blue;">Ως ημέρα της μνήμης της Νεομάρτυρος αναφέρεται σε Λαυρεωτικό Κώδικα η 1η Ιανουαρίου. Στην Όσσα όμως, η Αγία Κυράννα εορτάζεται στις 8 Ιανουαρίου. Αιτία αυτής της εορτολογικής μετατοπίσεως ίσως είναι το ότι ο εορτασμός της κατά τις 28 Φεβρουαρίου συχνά συνέπιπτε με την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, περίοδο χαρμολύπης, ενώ στις 8 Ιανουαρίου επιπλέον οι κάτοικοι της Όσσας ήταν όλοι συγκεντρωμένοι στο χωριό τους εξαιτίας των εορτών των Χριστουγέννων. Η μνήμη της Αγίας τιμάται πανηγυρικά και από τους Οσσαίους της Θεσσαλονίκης και στο ναό της Αχειροποιήτου κατά τη Κυριακή μετά τις 8 Ιανουαρίου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; border-color: initial; border-style: none; border-width: medium; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: justify;">
<span style="color: blue;">Στο χωριό Όσσα, βρίσκεται ο Ιερός Ναός της Μεγαλομάρτυρος Αγίας Κυράννας, που είναι και πολιούχος της κοινότητας, αφιερωμένος στη μνήμη της νεομάρτυρος Κυράννας. Ο ναός κτίστηκε το 1840 μ.Χ., όπως αναφέρει ο Αστέριος Θηλυκός ή το 1868 μ.Χ. σύμφωνα με επιγραφή κτίσεως. Σε αυτόν φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Αγίας Κυράννας, φιλοτεχνημένη γύρω στο 1870, από τον Χριστόδουλο Ιωάννου Ζωγράφο από την Σιάτιστα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; border-color: initial; border-style: none; border-width: medium; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><strong><em>Ἀπολυτίκιον</em></strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; border-color: initial; border-style: none; border-width: medium; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: justify;">
<span style="color: blue;">Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<span style="background-color: white; color: blue; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"></span><span style="background-color: white; color: blue; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"></span><span style="background-color: white; color: blue; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"></span><span style="background-color: white; color: blue; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"></span><span style="background-color: white; color: blue; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"></span><span style="background-color: white; color: blue; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"></span><span style="background-color: white; color: blue; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"></span><span style="background-color: white; color: blue; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"></span><span style="background-color: white; color: blue; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"></span><span style="background-color: white; color: blue; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"></span><span style="background-color: white; color: blue; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"></span><span style="background-color: white; color: blue; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"></span><span style="background-color: white; color: blue; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"></span><span style="background-color: white; color: blue; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"></span><span style="background-color: white; color: blue; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"></span><span style="background-color: white; color: blue; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"></span><br />
<div style="background-color: white; border-color: initial; border-style: none; border-width: medium; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: justify;">
<span style="color: blue;">Χαίρε Όσσης ο γόνος και θείον βλάστημα, Παρθενομάρτυς Κυράννα Νύμφη Χριστού του Θεού, η αθλήσασα στερρώς υστέροις έτεσι, και καθελούσα τον εχθρόν, καρτερία σταθερά. Και νυν απαύστως δυσώπει, υπέρ των πίστει τιμώντων, την μακαρίαν σου άθλησιν.</span></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-37921470193857303552020-01-01T09:27:00.001+02:002020-01-01T09:27:59.360+02:00Μεγαλειοτατε νικησαμε<table class="ydpb7091300wrapper ydpb7091300uno ydpb7091300yahoo-ignore-table" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td><table class="ydpb7091300yahoo-ignore-table" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td class="ydpb7091300mainContent" width="100%"><div id="ydpb7091300middleBody"><div class="ydpa5077bd3yahoo-style-wrap"><h1><font size="5">Μεγαλειότατε νικηθήκαμε· ο Βασίλειος είναι Μέγας!</font></h1><span class="ydp9b2144pdate"><br></span><div class="ydp9b2144text_content" id="ydp9b2144pagination-45688"><div class="ydp9b2144pagination__item"><h3><strong>Μέχρι τότε η ορθοδοξία της Καππαδοκίας έμοιαζε λίγο πολύ με νησίδα στην Ανατολή. Ο Ουάλης απέλυσε τους ασκούς της αιρέσεως παντού. Συνδυασμένες η βία και η πονηριά του έδωσαν αποτελέσματα μεθυστικά. Σάρωσε την Ορθοδοξία και έσφιγγε τώρα σαν τανάλια την Καισάρεια. Είναι αλήθεια πως οι Καππαδόκες δεν είχαν γνωρίσει καλά τη βάναυση σκληρότητα του Ουάλη. Άκουγαν ό,τι συνέβαινε αλλού. Τους κοβόταν το αίμα.</strong></h3><p><a href="http://www.pemptousia.gr/2013/01/%ce%bf-%ce%bc-%ce%b2%ce%b1%cf%83%ce%af%ce%bb%ce%b5%ce%b9%ce%bf%cf%82-1%ce%b7-%ce%b9%ce%b1%ce%bd%ce%bf%cf%85%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%bf%cf%85/agios-vasilios-4/" rel="nofollow" target="_blank"><img class="ydp9b2144aligncenter ydp9b2144wp-image-45689" src="http://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2013/01/Agios-Vasilios-849x1024.jpg" alt="" width="576" height="695"></a></p><p>Τα διάφορα κέντρα της αυτοκρατορίας υποτάχθηκαν πράγματι στην πολιτική του αρειανόφρονα. Μα τούτο έγινε γιατί διώχθηκαν οι ορθόδοξοι, δημεύθηκαν οι περιουσίες τους, εξαναγκάσθηκαν, πιέσθηκαν με βίαια μέσα. Και όσοι αντιστέκονταν αντικαταστάθηκαν.</p><p>Η θηριωδία και το μίσος δεν είχαν όρια. Έφθασαν στο σημείο να κάψουν στην Νικομήδεια ορθόδοξους πρεσβυτέρους μέσα σε πλοίο. Όσο πλησίαζαν μάλιστα στην Καισάρεια τόσο πιο άγρια γινόταν η θηριωδία τους. Όργανα του αυτοκράτορα βεβήλωναν ναούς. Σε κάποια πόλη μπήκαν στον ναό, ανέβηκαν στην αγία Τράπεζα και χόρευαν πάνω σ’ αυτήν. Σε άλλο ναό, που ο ορθόδοξος ιερέας προσπάθησε να εμποδίσει τους βέβηλους, σκότωσαν και έχυσαν ανθρώπινο αίμα επάνω στην ίδια την αγία Τράπεζα. Θύμα ο ιερέας. Τα φοβερά τούτα σφυροκοπούσαν κάθε μέρα τ’ αυτιά της ορθόδοξης Καισάρειας…</p><p>Πρέπει να ήταν Νοέμβριος- Δεκέμβριος. Οι πιέσεις στο Βασίλειο διαδέχονταν η μία την άλλη. Σήμερα τον προσέβαλαν. Αύριο του υπόσχονταν πολλά.</p><p>Πρίν αποφασίσει ο Ουάλης την ώρα της τελικής εφόδου δοκίμασε πολλούς τρόπους για να φέρει στα νερά του το Βασίλειο. Ένοιωθε μάλιστα ότι και μόνο το γεγονός ότι ο Βασίλειος παραμένει ορθόδοξος Μητροπολίτης Καισαρείας αποτελεί γι’ αυτόν αποτυχία της πολιτικής του, γελοιοποίηση του Βασιλικού του κύρους… Σημαντικό ρόλο στις πιέσεις έπαιζαν οι δικαστικοί, που είχαν κιόλας γίνει πέρα για πέρα όργανα του αυτοκράτορα. Δεν υστέρησαν όμως και οι στρατιωτικοί…</p><p>Τα τεχνάσματα δεν έφεραν αποτέλεσμα και ο Ουάλης βιαζόταν. Ήθελε να τελειώνει όσο γινόταν γρηγορώτερα με την τελευταία εστία αντιστάσεως, με το Βασίλειο. Έτσι θα υποτάσσονταν αμέσως Καππαδοκία, Πόντος και Αρμενία. Αναγκάσθηκε λοιπόν ο Βασιλιάς να παίξει το τελευταίο του χαρτί. Έστειλε προπομπό στην Καισάρεια τον έπαρχο Μόδεστο, τον ύπαρχο των πραιτωριανών. Ήξερε τι έκανε.</p><p>Ο Μόδεστος ήταν από την άθλια εκείνη πάστα των ανθρώπων που γίνονται βασιλικώτεροι του βασιλέως για να κρατήσουν την θέση τους. Αδίστακτος και απάνθρωπος, για να υπηρετεί και να αρέσει στον αφέντη του. Η Εκκλησία στην Ανατολή γνώρισε τη θηριωδία του από την καλή…</p><p>Στην Καισάρεια ο Μόδεστος εγκαταστάθηκε στο Διοικητήριο. Η αναμέτρηση όμως έγινε μάλλον στο δικαστήριο…Διέταξε να του φέρουν το Βασίλειο, που ήταν κιόλας έτοιμος.</p><p>Όλη τη νύχτα ο επίσκοπος προσευχόταν. Για κάποια στιγμή ένοιωσε τα γόνατά του να λύνονται από φόβο. Θα τα κατάφερνε; Θα στεκόταν όσο χρειαζόταν άξιος μπροστά στο θηρίο; Το πικρό ποτήρι μένει πικρό και για τους μεγάλους. Πέρασε όμως ο φόβος του. Το άγιο Πνεύμα έσφιξε τους αρμούς του και άρχισε να αισθάνεται αλλοιώτικα…</p><p>Και ο Μόδεστος; Μόλις τον ειδοποίησαν πήγε στην επίσημη αίθουσα και έκατσε στο θρόνο προκλητικά, περισσότερο απειλητικά.</p><p>Έπρεπε από την πρώτη στιγμή να ξαφνιάσει το Βασίλειο. Είχε ακούσει τόσα πολλά για τον ισχνό τούτο άνδρα που τον εκαναν λιγώτερο σίγουρο.</p><p>Αμηχανία κι ένας αδιόρατος φόβος καρφώθηκε κάπου στην καρδιά του Μόδεστου και δεν έλεγε να φύγει.</p><p>Γι’ αυτό έπρεπε από την αρχή. Να του πάρει αμέσως τον αέρα με τρόπο απότομο, ετσιθελικό, σκληρό. Να τελειώσει μια ώρα γρηγορώτερα.</p><p>Λίγο πίσω από τόν έπαρχο στάθηκαν μερικά επίσημα πρόσωπα: διοικητής, ευνούχοι, δικαστές ξοφλημένοι…</p><p>Έφεραν στην αίθουσα το Βασίλειο. Προχώρησε στο θρόνο αγέρωχα, χωρίς να προκαλεί. Εύχαρης, χωρίς να γελάει.</p><p>Ο Μόδεστος τεντώθηκε, έβαλε πάγο και σίδερο στη φωνή του, μίλησε:</p><p>Μόδεστος: Βασίλειε, πως τόλμησες -μόνο εσύ- να πάς κόντρα στο θέλημα του βασιλιά μας; Ποιός είσαι συ που τόλμησες να τον περιφρονήσεις;</p><p>Ο Βασίλειος κατάλαβε την τακτική:επίθεση κι αιφνιδιασμός. Δεν θα παρασυρόταν όμως. Θα επέβαλλε το δικό του ρυθμό στη φοβερή αναμέτρηση. Θα γινόταν βράχος που επάνω του θα τσακιζόταν η οργή και το μίσος των αιρετικών. Θα υψωνόταν σύμβολο για το όρθωμα της Εκκλησίας μπροστά στις εξουσίες του κόσμου τούτου. Ζητάει λοιπόν συγκεκριμένα στοιχεία, κατηγορία καθαρή:</p><p>Βασίλειος: Για ποιό πράγμα με κατηγορείς, ποιό είναι το σφάλμα μου και δεν το ξέρω;</p><p>Μόδεστος: Δεν έχεις την πίστη του βασιλιά, τώρα που όλοι υποτάχθηκαν.</p><p>Βασίλειος: Κάνω έτσι γιατί ο δικός μου βασιλιάς δε στέργει την πίστη του Ουάλη, που προσκυνά το κτίσμα ( οι αρειανοί δέχονταν τον Υιό σάν κτίσμα). Πως να το κάνω τούτο, αφού εγώ που είμαι κτίσμα κλήθηκα να γίνω Θεός. Προσκυνώ τον Υιό σαν Θεό και όχι σαν κτίσμα.</p><p>Μόδεστος: Και τότε τι είμαστε εμείς, που πιστεύουμε όπως ο αυτοκράτορας;</p><p>Βασίλειος: Τίποτα, όσο προστάζετε τέτοια πράγματα!</p><p>Ιδρώτας, αγωνία και μαζύ οργή χωρίς όρια πάλευαν στο άρρυθμο πνεύμα του έπαρχου. Άρχισε κιόλας να τα χάνει. Έτσι εξηγείται η αφελής του ερώτηση.</p><p>Μόδεστος: Γιατί δε τώχεις για σπουδαίο να είσαι με το μέρος μας, να μας έχεις φίλους;</p><p>Βασίλειος: Βεβαίως είσαστε κιόλας έπαρχοι και μάλιστα από τους ισχυρούς μα δε σας έχω πιο σεβαστούς από το Θεό! Και σαν τέκνα του Θεού που είσαστε είναι σπουδαίο να σας έχω φίλους. Τόσο σπουδαίο όσο να έχω φίλους και τους υφισταμένους σας. Ο χριστιανισμός δε φαίνεται από τα αξιώματα, αλλά από την πίστη των προσώπων.</p><p>Με τα λόγια τούτα ο Βασίλειος φώτισε με δυνατό φως τον ισχυρό άρχοντα. Του έδειξε πόσο μικρός είναι και πόσο κωμική γίνεται η αυθάδειά του.</p><p>Ο Μόδεστος το κατάλαβε. Ένοιωσε να τον ξεγυμνώνουν. Να του παίρνουν τη δύναμη, με την οποία τρόμαζε τους μικρούς. Άναψε λοιπόν και κόρωσε. Οι φλέβες του τινάχθηκαν…Με μιάς ορθώθηκε στο θρόνο και σχεδόν άναρθρα φοβέριζε:</p><p>Μόδεστος: Δε φοβάσαι, λοιπόν, την εξουσία μου;</p><p>Βασίλειος: Μα τί μπορείς να μου κάνεις, τι πρόκειται να πάθω; …</p><p>Μόδεστος: Τι μπορώ; Ένα από τα πολλά που έχω δικαιοδοσία…</p><p>Βασίλειος: Ποιά είναι αυτά που θα πάθω, πέστα μου να τ’ ακούσω!</p><p>Μόδεστος: Δήμευση της περιουσίας σου, εξορία, βασανιστήρια, θάνατο.</p><p>Βασίλειος: Με άλλο τίποτε φοβέρισέ με, αυτά δε με νοιάζουν.</p><p>Ο εξαγριωμένος έπαρχος ένοιωσε τα λόγια τούτα μαχαίρι στα νεφρά του. Τα μάτια του έγιναν κόκκινα. Η φωνή του τσάκισε. Τα νεύρα του έκλαιγαν και παραδίνονταν. Όλα γύρω του χάνονταν. Από δυνατά γίνονται αδύνατα. Από ισχυρά ανίσχυρα. Γιαυτό ο ίδιος μίκραινε. Γινόταν αυτός που ήταν: μικρός. Μάζεψε τις δυνάμεις του όμως και ψέλλισε:</p><p>Μόδεστος: Πώς γίνεται αυτό, πώς και δε φοβάσαι;</p><p>Βασίλειος: Γιατί δε φοβάται δήμευση αυτός που δεν έχει τίποτα, εκτός από τα τριμμένα παλιά ρούχα και μερικά βιβλία. Αυτά είναι όλο το βιος μου, Μόδεστε! Η εξορία πάλι δε με τρομάζει γιατί δεν έχω τόπο δικό μου. Και η Καισάρεια στην οποία τώρα κατοικώ δεν είναι δική μου. Όπου λοιπόν κι αν με πετάξετε θα είναι τόπος του Θεού κι εγώ θα είμαι πάροικος και παρεπίδημος.</p><p>Τα βασανιστήρια; Τι να κάνουν κι αυτά σε σώμα σαν το δικό μου! Ένα πρώτο κτύπημα θα δώσεις κι όλα τελείωσαν αμέσως. Αυτό είσαι ικανός να το κάνεις. Με απειλείς με θάνατο; Θα μου γίνεις ευεργέτης. Αυτό ποθώ κι εγώ, να πάω πιο γρήγορα στο Θεό, για τον οποίο ζώ και αγωνίζομαι. Βιάζομαι να φθάσω στον Θεό μου, στον Πατέρα μου!…</p><p>Μόδεστος: Κανείς μέχρι τώρα δε μίλησε με τόσο θάρρος στο Μόδεστο, κανείς δεν είχε μπροστά μου τόση παρρησία.</p><p>Ήρθε και η ώρα του κεραυνού. Ο Βασίλειος δεν κρατήθηκε. Οι ώρες είναι μεγάλες, κρίσιμες, ιστορικές. Γι’ αυτό δεν μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς εγωϊστή!</p><p>Βασίλειος: Γιατί δε συνάντησες ποτέ σου αληθινό επίσκοπο. Αλλοιώς θα σου μιλούσε με τον ίδιο τρόπο, αφού θ’ αγωνιζόταν για τόσο υψηλά πράγματα. ( Ο Βασίλειος είδε τώρα το συντριμμένο έπαρχο, μέτρησε και το βαρύ λόγο που ξεστόμησε και θέλησε να μαλακώσει την ατμόσφαιρα). Εμείς οι ορθόδοξοι, έπαρχε, είμαστε καλοί και ταπεινοί όσο κανείς άλλος. Όχι μόνο στο βασιλιά δε φερόμαστε υπεροπτικά, μα ούτε και στον πιο μικρό άνθρωπο. Αν όμως τύχει να κινδυνεύει η πίστη στο Θεό, τότε περιφρονούμε τα πάντα και αγκαλιάζουμε αυτήν. Τότε η φωτιά, το ξίφος του δήμιου, τα θηρία και το ξέσκισμα της σάρκας μας με τα νύχια των βασανιστών φέρνει σε μας περισσότερο ευχαρίστηση παρά φόβο. Γι’ αυτό κάνε ό,τι θέλεις, ό,τι έχεις δικαιοδοσία. Βρίσε με, απείλησέ με όσο θέλεις. Ας το ακούσει όμως κι ο βασιλιάς, δεν θα με καταφέρεις να δεχθώ την κακοδοξία, έστω κι αν απειλήσεις χειρότερα.</p><p>Ήταν η τελευταία ψυχρολουσία που δέχθηκε ο τραγικός άρχοντας από το Βασίλειο στη φοβερή και ιστορική τούτη αναμέτρηση. Μουδιασμένος ο Μόδεστος, σαν το δαρμένο ζώο έκανε νόημα στους φρουρούς ν’ αφήσουν ελεύθερο το Βασίλειο…</p><p>Τί απέγινε με το Μόδεστο;…</p><p>Σηκώθηκε και πήγε στο Βασιλιά, που έφθανε στην Καισάρεια.</p><p>Δε δίστασε να του πει την αλήθεια: «Νικηθήκαμε, βασιλιά μου, από τον επίσκοπο αυτής εδώ της Εκκλησίας. Δε φοβάται απειλές. Είναι πιο σταθερός από τους λόγους μας, πιο ισχυρός από την πειθώ μας. Ας απειλήσουμε κανένα δειλό, όχι το Βασίλειο. Αν θέλουμε αποτελέσματα, πρέπει να καταφύγουμε στον εξαναγκασμό» (να τον εξορίσουν δηλαδή).</p><p>Ο αυτοκράτορας, που στο μεταξύ έμαθε τα καθέκαστα, όσα χρειαζόταν για να καταλάβει τη δύναμη του Βασίλειου, δε συμφώνησε. Είχε το κουράγιο να θαυμάζει τις αρετές των ανθρώπων.</p><p>Έδωσε εντολή να μη χρησιμοποιήσουν βία.</p><div><em><font size="2"><strong>Πηγή:</strong> <span itemprop="name"><a href="http://www.pemptousia.gr/author/stilianos-g-papadopoulos/" class="ydp9b2144author_name" itemprop="author" itemtype="http://schema.org/Person" rel="nofollow" target="_blank">Στυλιανός Γ. Παπαδόπουλος (μοναχός Γεράσιμος Δοχειαρίτης), Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών († 2012)</a></span></font></em></div><div><em><font size="2">Η ζωή ενός Μεγάλου (Βασίλειος Καισαρείας), Έκδοσις Αποστολικής Διακονίας 1979, σ. 309- 320, αποσπάσματα.</font></em></div></div></div></div></div></td></tr></tbody></table></td></tr><tr><td class="ydpb7091300mobileBannerBottom"><table class="ydpb7091300yahoo-ignore-table" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td><img alt="No Two Alike" class="ydpb7091300yahoo-ignore-inline-image ydpb7091300resImage" src="https://s.yimg.com/nq/tictac/stationery/themes/2a856714c1ce419e4202023289e3d505/notTwoAlike/bottom.png" width="716" height="207"></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-29196437332997659052019-12-25T03:00:00.000+02:002019-12-25T03:00:03.963+02:00<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 20px; text-align: center;">
<span style="background-color: #eeeeee; color: blue; font-family: Times; font-size: large;"><b>Χαρούμενα Χριστιανικά Χριστούγεννα</b></span></div>
<div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 20px; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 20px; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="background-color: white; clear: both; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 20px; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/_Jh5oabpjktw/TQTsMccDnfI/AAAAAAAAAH0/zwD0LOfUOeQ/s1600/gennisi-hristou.jpg" imageanchor="1" style="color: #33aaff; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" n4="true" src="https://1.bp.blogspot.com/_Jh5oabpjktw/TQTsMccDnfI/AAAAAAAAAH0/zwD0LOfUOeQ/s400/gennisi-hristou.jpg" style="border: none; position: relative;" width="301" /></a></div>
<div>
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-53352382208771288942019-12-21T17:45:00.000+02:002019-12-21T17:45:06.267+02:00<h3 class="post-title entry-title" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 18px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0px; position: relative; text-align: center;">
<span style="font-size: 32.4px;"><span style="color: #990000;">Ἡ νηστεία τῶν Χριστουγέννων.</span></span></h3>
<div align="center" style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;">
<strong><span style="font-family: "trebuchet ms";"><br /></span></strong></div>
<div align="center" style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;">
<strong><br /></strong></div>
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: justify;">
<strong style="color: black;"></strong><span style="color: black; font-family: "trebuchet ms";">Δεύτερ</span><a href="https://2.bp.blogspot.com/_Jh5oabpjktw/TN1VewhLbyI/AAAAAAAAAHY/hV7lXwk5odk/s1600/images.jpg" style="color: #6699cc; text-decoration-line: none;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5538677103644077858" src="https://2.bp.blogspot.com/_Jh5oabpjktw/TN1VewhLbyI/AAAAAAAAAHY/hV7lXwk5odk/s200/images.jpg" style="border: none; cursor: pointer; float: left; height: 140px; margin: 0pt 10px 10px 0pt; position: relative; width: 109px;" /></a><span style="color: black; font-family: "trebuchet ms";">η μακρά περίοδος νηστείας μετά τή Μεγάλη Τεσσαρακοστή εἶναι ἡ νηστεία τῶν Χριστουγέννων, γνωστή στή γλῶσσα τοῦ ὀρθοδόξου λαοῦ μας καί ὡς σαραντα(ή)μερο. Περιλαμβάνει καί αὐτή σαράντα ἡμέρες, ὅμως δέν ἔχει τήν αὐστηρότητα τῆς νηστείας τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.<br /><br />Ἀρχίζει τήν 15η Νοεμβρίου καί λήγει τήν 24η Δεκεμβρίου.</span> <span style="color: black; font-family: "trebuchet ms";">Ἡ ἑορτή τῆς κατά σάρκα γεννήσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τή δεύτερη μεγάλη Δεσποτική</span><span style="color: black; font-family: "trebuchet ms";"> ἑορτή τοῦ χριστιανικοῦ ἑορτολογίου. Μέχρι τά μέσα τοῦ Δ΄ αἰῶνα ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀνατολῆς συνεόρταζε τή γέννηση καί τή βάπτιση τοῦ Χριστοῦ ὑπό τό ὄνομα τά Ἐπιφάνεια τήν ἵδια ἡμέρα, στίς 6 Ἰανουαρίου.<br /><br />Τά Χριστούγεννα ὡς ξεχωριστή ἑορτή, ἑορταζομένη στίς 25 Δεκεμβρίου εἰσήχθη στήν Ἀνατολή ἀπό τή Δύση περί τά τέλη τοῦ Δ΄ αἰῶνα.</span> <span style="color: black; font-family: "trebuchet ms";">Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, πού πρῶτος ὀμιλεῖ γιά τήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων, τήν ὀνομάζει «μητρόπολιν πασῶν τῶν ἑορτῶν» καί μᾶς πληροφορεῖ περί τό 386 ὅτι «οὕπω δέκατον ἔστιν ἔτος, ἐξ οὗ δήλη καί γνώριμος ἡμῖν αὕτη ἡ ἡμέρα (τῆς ἑορτῆς) γεγένηται».</span> <span style="color: black; font-family: "trebuchet ms";">Μέ τή διαίρεση τῆς ἄλλοτε ἑνιαίας ἑορτῆς καί τήν καθιέρωση τῶν τριῶν ξεχωριστῶν ἑορτῶν, τῆς Γεννήσεως τήν 25η Δεκεμβρίου, τῆς Περιτομῆς τήν 1η καί τῆς Βαπτίσεως τήν 6η Ἰανουαρίου, διαμορφώθηκε καί τό λεγόμενο Δωδεκαήμερον, δηλαδή τό ἑόρτιο χρονικό διάστημα ἀπό τίς 25 Δεκεμβρίου ὡς τίς 6 Ἰανουαρίου. Ἔτσι διασώθηκε κατά κάποιο τρόπο ἡ ἀρχαία ἑνότητα ταῶν δύο μεγάλων ἑορτῶν τῆς Γεννήσεως καί τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου.</span><br /><br /><span style="color: black; font-family: "trebuchet ms";">Ἡ μεγάλη σημασία πού ἀπέκτησε μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου στή συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας ἡ νέα ἑορτή τῶν Χριστουγέννων καί ἡ εὐλάβεια τῶν πιστῶν καί ἰδιαίτερα τῶν μοναχῶν, ἀπετέλεσαν τίς προϋποθέσεις γιά τήν καθιέρωση καί τῆς πρό τῶν Χριστουγέννων νηστείας. Σ' αὐτό ἀσφαλῶς ἐπέδρασε καί ἡ διαμορφωμένη ἥδη τεσσαρακονθήμερη νηστεία τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς πού προηγεῖτο τοῦ Πάσχα.</span><br /><br /><span style="color: black; font-family: "trebuchet ms";">Ὅπως ἡ ἑορτή ἔτσι καί ἡ νηστεία, ὡς προετοιμασία γιά τήν ὑποδοχή τῶν γενεθλίων τοῦ Σωτῆρος, ἐμφανίστηκε ἀρχικά στή Δύση, ὅπου ἡ νηστεία αὐτή ὀνομαζόταν Τεσσαρακοστή τοῦ ἁγίου Μαρτίνου ἐπειδή ἄρχιζε ἀπό τήν ἑορτή τοῦ ἁγίου τούτου τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας. Τό ἵδιο ἐπανελήφθη καί σ' ἐμᾶς, ὅπου πολλοί τή νηστεία τῶν Χριστουγέννων ὀνομάζουν τοῦ ἁγιου Φιλίππου ἐπειδή προφανῶς ἀρχίζει τήν ἑπομένη τῆς μνήμης τοῦ Ἀποστόλου. Οἱ πρῶτες ἱστορικές μαρτυρίες, πού ἔχουμε γιά τή νηστεία πρό τῶν Χριστουγέννων, ἀνάγονται στόν ΣΤ΄ αἰῶνα. Σ' αὐτήν ἀναφέρονται ὁ Ἀναστάσιος Σιναΐτης, ὁ πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νικηφόρος ὁ Ὁμολογητής, Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, καθώς ἐπίσης καί ὁ πατριάρχης Ἀντιοχείας Θεόδωρος Βάλσαμων.</span><br /><br /><span style="color: black; font-family: "trebuchet ms";">Πῶς νηστεύουμε:<br />Καθ' ὅλη τή διάρκεια τοῦ σαρανταημέρου δέν καταλύουμε κρέας, γαλακτερά καί αὐγά. <strong>Ἀντίθετα, ἐπιτρέπεται νά καταλύουμε ψάρι ὅλες τίς ἡμέρες - πλήν, φυσικά, τῆς Τετάρτης καί τῆς Παρασκευῆς- ἀπό τήν ἀρχή μέχρι καί τήν 17η Δεκεμβρίου.</strong> Ψάρι καταλύουμε ἐπίσης καί κατά τήν ἑορτή ταῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, ὁποιαδήποτε ἡμέρα κι ἄν πέσει.</span> <span style="color: black; font-family: "trebuchet ms";">'Από τήν 18η μέχρι καί τήν 24η Δεκεμβρίου, παραμονή τῆς ἑορτῆς, ἐπιτρέπεται ἡ κατάλυση οἴνου καί ἐλαίου μόνο - ἐκτός, βέβαια, τῶν ἡμερῶν Τετάρτης καί Παρασκευῆς πού θά παρεμβληθοῦν καί κατά τίς ὁποῖες τηροῦμε ἀνέλαιη νηστεία. </span><strong style="color: black;"><span style="font-family: "trebuchet ms";">Ἐπίσης μέ ξηροφαγία νηστεύουμε τήν πρώτη ἡμερα τῆς νηστείας, 15η Νοεμβρίου, καθώς κα τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς, ἐκτός βέβαια κι ἄν πέσουν Σάββατο ἤ Κυριακή.</span></strong><br /><br /><strong style="color: black;"></strong><em style="color: black;">Ἀπό τό βιβλίο: "Ἡ νηστεία τῆς Ἐκκλησίας",</em> <em style="color: black;">(Ἀρχιμ. Συμεών Κούτσα Ἐκδ. Ἀποστολική Διακονία, σελ. 88-92)</em></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-1399843082479927002019-12-19T17:43:00.001+02:002019-12-19T17:43:43.182+02:00<h3 class="post-title entry-title" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 18px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0px; position: relative; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="background-color: purple;"><span style="background-color: #f3f3f3;"><span style="color: purple;">Περιμένοντας τα Χριστούγεννα.</span></span></span></span></h3>
<div class="post-body entry-content" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 16.335px; line-height: 1.4; position: relative; width: 798px;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/_Jh5oabpjktw/TQTqLA40I7I/AAAAAAAAAHw/H3LwkEC6RgI/s1600/nativity.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #6699cc; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img border="0" height="320" src="https://3.bp.blogspot.com/_Jh5oabpjktw/TQTqLA40I7I/AAAAAAAAAHw/H3LwkEC6RgI/s320/nativity.jpg" style="border: none; position: relative;" width="237" /></a><div class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; font-weight: bold; line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-size: 14.6667px;"><span style="font-family: ";"></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: normal; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "; font-size: 12pt;"><span style="font-size: 14.6667px;">τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Γεωργίου, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους</span></span></div>
<div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.8667px; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<span lang="EN-US"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: ";">Αὐτὲς</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">τὶς</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">ἡμέρες</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">ὁ</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">ὀρθόδοξος</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">χριστιανικὸς</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">κόσμος</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">καλεῖται</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">νὰ</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">γιορτάσει</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">ἢ</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">μᾶλλον</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">νὰ</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">ζήσει</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">ἀληθινὰ</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">τὸ</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">μεγάλο</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">γεγονὸς</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">τῆς</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">σωτηρίας</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">καὶ</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">τῆς</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">λυτρώσεως</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">τῶν</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">ἀνθρώπων</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">καὶ</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">τοῦ</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">κόσμου</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">ἀπὸ</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">τὰ</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">δεινὰ</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">τῶν</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">κακῶν</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">καὶ</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">τοῦ</span><span style="font-family: ";"> </span><span style="font-family: ";">διαβόλου</span><span lang="EN-US" style="font-family: ";">. </span><span style="font-family: ";">Καλεῖται νὰ δεχθεῖ τὸ μυστήριο τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας καὶ νὰ γεμίσει θεία χάρη καὶ εὐλογία.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: ";">Οἱ ἅγιοι Πατέρες μᾶς καλοῦν νὰ ἀνοίξουμε τὰ μάτια τῆς καρδιᾶς καὶ νὰ μελετήσουμε τὸ μεγάλο αὐτὸ μυστήριο, ποὺ κυριολεκτικὰ ἄλλαξε τὴ μορφὴ τοῦ κόσμου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: ";">Ποιὸς εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου; Ὅλη ἡ διδασκαλία τῶν Πατέρων, γιὰ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου περιέχεται στὴ φράση τοῦ Μεγ. Ἀθανασίου : «Ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο, ἵνα τὸν ἄνθρωπον δεκτικὸν θεότητος ποιήσῃ». Ὁ Χριστὸς δὲν ἦρθε στὴ γῆ, γιὰ νὰ μᾶς φέρει ἁπλὰ μιὰ νέα διδασκαλία, ἀλλὰ νὰ μεταδώσει σὲ μᾶς τὴ θεία ζωή, τὴ ζωὴ τοῦ Θεοῦ. Νὰ μᾶς κάνει μετόχους θείας Ζωῆς κατὰ χάρη. Ὁ Θεὸς γίνεται ἄνθρωπος, γιὰ νὰ γίνει ὁ ἄνθρωπος Θεὸς κατὰ χάρη. Αὐτὸ εἶναι τὸ κεντρικὸ καὶ οὐσιῶδες νόημα τῆς μεγάλης αὐτῆς καὶ σημαντικῆς γιορτῆς.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: ";">Πρὶν ἀπὸ τὴ γέννηση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ὁ κόσμος ζοῦσε στὸ σκοτάδι τῆς ἀπιστίας καὶ τῆς εἰδωλολατρίας μὲ φωτεινὲς ἑξαιρέσεις.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: ";">Ἡ ἀπομάκρυνση τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν Δημιουργό του εἶχε δυσάρεστες συνέπειες στὴ ζωή του. Ὅμως ὁ Θεὸς δὲν ἐγκατέλειψε τὸ πλάσμα του. Στὸν κατάλληλο χρόνο στέλνει στὴ γῆ τὸν μονογενῆ του Υἱὸ, γιὰ νὰ σώσει τὸν κόσμο καὶ τὸν ἄνθρωπο. «Ὁ Θεὸς ἐπὶ γῆς ὤφθη καὶ τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη» (Βαρούχ, γ´ 38). Ὁ ἀόρατος γίνεται ὁρατός, ὁ ἀπρόσιτος προσιτός, ὁ Θεὸς μαζὶ μὲ τοὺς ἀνθρώπους. Μέγα καὶ παράδοξον τὸ μυστήριον. Ἦλθε στὴ γῆ ὄχι ὅπως αὐτὸς μποροῦσε, ἀλλὰ ὅπως ἐμεῖς μπορούσαμε νὰ τὸν δοῦμε καὶ νὰ τὸν καταλάβουμε. Γι᾿ αὐτὸ ἔγινε ἄνθρωπος μὲ σάρκα γιὰ νὰ ἐπικοινωνήσει καλύτερα μὲ μᾶς. Ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος τονίζει χαρακτηριστικὰ : «Πῶς ἔγινε τοῦτο τὸ ἐκπληκτικὸ καὶ ἀξιοθαύμαστο; Ἕνεκα τῆς δικῆς Του ἀγαθότητος καὶ ὅπως ἕνας βασιλέας βγάζει τὴν βασιλικὴ στολὴ καὶ σὰν ἁπλὸς στρατιώτης ρίχνεται στὴ μάχη, γιὰ νὰ μὴ ἀναγνωρισθεῖ ἀπὸ τὸν ἐχθρὸ καὶ ἔτσι πετύχει τὴ νίκη, ἔτσι καὶ ὁ Χριστὸς ἦρθε μὲ ἀνθρώπινη μορφή, γιὰ νὰ μὴν ἀναγνωρισθεῖ καὶ ἀποφύγει ὁ ἐχθρός τη σύγκρουση μαζί του, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ μὴ φοβίσει τοὺς ἀνθρώπους, γιατὶ ἦρθε γιὰ νὰ τοὺς σώσει καὶ λυτρώσει».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: ";">Τελικὰ μία εἶναι ἡ οὐσιαστικὴ ἐξήγηση τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου, ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος διατυπώνει πολὺ καθαρὰ αὐτὴ τὴν ἐξήγηση. «Διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην, ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς», «ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη». Μαζὶ μὲ τὸν μεγάλο Ἀπόστολο κάθε πιστὸς βλέπει πίσω ἀπὸ τὸ ἱστορικὸ καὶ κοσμοσωτήριο γεγονὸς τῆς γεννήσεως τοῦ Κυρίου τὴν μεγάλη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κόσμο. Ἀγάπη ποὺ ἔφθασε μέχρι τὸ Σταυρό.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: ";">Περιμένουμε τὴ μεγάλη γιορτὴ τῆς γεννήσεως. Καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἀναμένει τὴν ἀνταπόκριση τῆς δικῆς μας ἀγάπης. Μᾶς ἀγάπησε, νὰ τὸν ἀγαπήσουμε καὶ μεῖς. Νὰ τοῦ ἀνοίξουμε τὴν καρδιὰ καὶ τὴ ζωή μας. Νὰ συνδεθοῦμε μαζί του. Εἶναι ἀσφαλῶς ἡ μεγαλύτερη δωρεὰ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. Τὰ φετεινὰ Χριστούγεννα ἂς εἶναι ἡ ἀπαρχὴ μιᾶς νέας ζωῆς γεμάτη ἀπὸ τὴ Χάρη καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><span style="font-family: ";"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: ";"></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: ";">Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς Ὁσ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους<br />Ἀρχιμανδρίτης Γεώργιος<br />καὶ οἱ σὺν ἐμοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ</span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-49678886252858221092018-01-06T17:48:00.001+02:002018-01-06T17:48:59.731+02:00ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="https://www.youtube.com/embed/MRSNHI59u3o" width="480"></iframe>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-47105211241916157612017-06-30T01:00:00.000+03:002017-06-30T01:00:01.269+03:00<div align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 20.45pt; margin-bottom: 6.0pt; mso-outline-level: 2; text-align: center;">
<b><span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><span style="font-size: large;">ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ</span><span style="font-size: 14.5pt;"><o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><br />
<!--[if gte vml 1]><v:shapetype id="_x0000_t75"
coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe"
filled="f" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter"/>
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/>
<v:f eqn="sum @0 1 0"/>
<v:f eqn="sum 0 0 @1"/>
<v:f eqn="prod @2 1 2"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @0 0 1"/>
<v:f eqn="prod @6 1 2"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="sum @8 21600 0"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @10 21600 0"/>
</v:formulas>
<v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/>
<o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/>
</v:shapetype><v:shape id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1467266734239_4446" o:spid="_x0000_i1025"
type="#_x0000_t75" alt="https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSO0PoKYAT3uvGoMO-JtDagA0TkcdXnZxWxEuL1u3-G1W_UjYdLqw"
style='width:142.8pt;height:178.8pt;visibility:visible;mso-wrap-style:square'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\User\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.jpg"
o:title="ANd9GcSO0PoKYAT3uvGoMO-JtDagA0TkcdXnZxWxEuL1u3-G1W_UjYdLqw"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]--><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Οι απόστολοι και μαθητές του Κυρίου
υπήρξαν συνεχιστές του σωτηριώδους έργου του Χριστού και άλλαξαν ουσιαστικά τη
μορφή του κόσμου. Χάρη στο δικό τους αίμα και τιτάνιο αγώνα θεμελιώθηκε η
Εκκλησία μέσα σε ένα εξαιρετικά εχθρικό περιβάλλον για τους τότε χριστιανούς.</span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Η λέξη «μαθητής» αναφέρεται σε κάποιον που
«μαθαίνει» ή «ακολουθεί». Η λέξη «απόστολος» αναφέρεται σε «κάποιον που
στέλνεται». Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, οι δώδεκα ονομάζονταν μαθητές. Οι δώδεκα
μαθητές ακολουθούσαν τον Ιησού Χριστό, μάθαιναν από Αυτόν, και εκπαιδεύονταν
από Αυτόν. Μετά την ανάσταση του Ιησού και την ανάληψη, ο Ιησούς έστειλε τους
μαθητές έξω (Ματθ. 28,18-20, Πράξ. 1,8) για να είναι μάρτυρές Του. Τότε
αναφέρονταν ως οι δώδεκα απόστολοι.</span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">
Οι πρώτοι δώδεκα μαθητές / απόστολοι είναι καταγεγραμμένοι στο κατά Ματθαίον
10,2-4: «Τα ονόματα των δώδεκα αποστόλων του Ιησού είναι τα εξής: Πρώτος ο
Σίμων, που λέγεται Πέτρος, κι ο αδερφός του ο Ανδρέας, ο Ιάκωβος, γιος του
Ζεβεδαίου, κι ο αδερφός του ο Ιωάννης, ο Φίλιππος κι ο Βαρθολομαίος, ο Θωμάς κι
ο Ματθαίος ο τελώνης, ο Ιάκωβος, γιος του Αλφαίου, και ο Λεββαίος, που
επονομάστηκε Θαδδαίος, ο Σίμων ο Κανανίτης κι ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, αυτός που
τον πρόδωσε». Η Αγία Γραφή αναφέρει επίσης τα ονόματα των δώδεκα μαθητών /
αποστόλων στο Κατά Μάρκον 3,16-19 και στο Κατά Λουκά 6,13-16. Στη σύγκριση των
τριών περικοπών, υπάρχουν μερικές ελάχιστες διαφορές στα ονόματα. Φαίνεται πως
ο Θαδδαίος ήταν επίσης γνωστός ως «Ιούδας, γιος του Ιακώβου» (Λουκ. 6,16) και ο
Λεββαίος (Ματθ. 10,3). Ο Σίμων ο Ζηλωτής ήταν επίσης γνωστός ως Σίμων ο
Κανανίτης (Μάρκ. 3,18). Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, που πρόδωσε τον Ιησού,
αντικαταστάθηκε από τον Ματθία (Πράξ. 1,20-26).</span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Κατά την εκλογή των μαθητών Του, ο Κύριος
σταμάτησε στον αριθμό δώδεκα, γιατί όπως οι δώδεκα υιοί του Ιακώβ, οι δώδεκα
Πατριάρχες, θεωρούνται οι αρχηγοί των δώδεκα φυλών του Ισραήλ, δηλαδή όλου του
Ιουδαϊσμού, έτσι και οι Δώδεκα αυτοί πρώτοι μαθητές του Κυρίου, έγιναν οι
πνευματικοί αρχηγοί του νέου Ισραήλ, δηλαδή του Χριστιανισμού. Αλλά και διότι
τα δώδεκα κουδουνάκια στο κάτω μέρος του χιτώνα του Αρχιερέως Ααρών που
κουδούνιζαν, όταν βημάτιζε στη Σκηνή, δήλωναν τους δώδεκα Αποστόλους, που
ήχησαν και κήρυξαν σε ολόκληρη την οικουμένη το Ευαγγέλιο της
απολυτρώσεως. Γι΄ αυτό και ο Ωσηέ προφήτευσε ότι δώδεκα δρύες θα ακολουθήσουν
τον Θεό που θα φανεί στη γη.<br />
Οι δώδεκα μαθητές /
απόστολοι ήταν συνηθισμένοι άντρες που τους χρησιμοποίησε ο Θεός με έναν
ασυνήθιστο τρόπο. Ανάμεσα στους δώδεκα ήταν ψαράδες, ένας τελώνης, και ένας
επαναστάτης. Η Αγία Γραφή καταγράφει τις συνεχείς αποτυχίες, δυσκολίες, και
αμφιβολίες αυτών των δώδεκα αντρών που ακολούθησαν τον Ιησού Χριστό. Αφού είδαν
την ανάσταση του Ιησού και την ανάληψή Του στον Ουρανό, το Άγιο Πνεύμα
μεταμόρφωσε τους μαθητές / αποστόλους σε δυνατούς άντρες του Θεού που
«αναστάτωσαν την οικουμένη» (Πράξ. 17,6).</span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Πρώτος Απόστολος είναι ο Πέτρος</span></b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">, ο κορυφαίος των
Αποστόλων. Ο Απόστολος Πέτρος ήταν Ιουδαίος και ονομαζόταν Σίμων. Έζησε σε
αφάνταστη φτώχεια, όμως έζησε σε περιβάλλον ευσέβειας. Γράμματα έμαθε ελάχιστα,
προφανώς γνώριζε μόνο ανάγνωση και γραφή. Μετά το θάνατο του πατέρα του ο
Πέτρος νυμφεύτηκε την κόρη κάποιου Αριστοβούλου. Έμενε στο σπίτι του πεθερού
του στην Καπερναούμ και ασκούσε μαζί με τον αδελφό του τον Ανδρέα το επάγγελμα
του ψαρά στη λίμνη της Γενισαρέτ. Ο Πέτρος, μαζί με τον αδελφό του τον Ανδρέα, με
το κάλεσμα του Κυρίου μετατρέπονται σε «αλιείς ανθρώπων» (Μτθ. 4,20). Αυτό τον
Απόστολο μακάρισε ο Κύριος και τον ονόμασε Πέτρο, ενώ την πίστη του αποκάλεσε
πέτρα πάνω στην οποία αποφάσισε να οικοδομήσει την Εκκλησία Του (Μτθ.
16,17-18). Ακολούθησε πιστά τον Χριστό καθόλη την τριετή δράση Του. Την ώρα της
σύλληψής Του αντέδρασε βίαια, βγάζοντας το μαχαίρι του και κόβοντας το αυτί του
δούλου του αρχιερέα. Τον ακολούθησε επίσης γεμάτος αγωνία στο ανίερο δικαστήριο
του ιουδαϊκού ιερατείου, παρ΄ όλο ότι σε μια στιγμή αδυναμίας και φόβου Τον
αρνήθηκε τρεις φορές, έστω και λεκτικά και γι΄ αυτό μετάνιωσε πικρά.
(Μτθ.26,69-75). Αξιώθηκε να δει από τους πρώτους το κενοτάφειο και να
διαπιστώσει την Ανάσταση του Χριστού. Το φλογερό του κήρυγμα την μέρα της
Πεντηκοστής οδήγησε στην ίδρυση της ιστορικής επίγειας Εκκλησίας του Χριστού.
Για όλη τη δράση του διώχτηκε σκληρά από τους ομοφύλους του. Περιόδευσε στην
Αντιόχεια, στην Γαλατία, στην Καππαδοκία, στην Βιθυνία, στον Πόντο και στην
Ελλάδα. Κατά την παράδοση, ο Απόστολος Πέτρος μαρτύρησε στη Ρώμη.</span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Δεύτερος είναι ο Ανδρέας</span></b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">, ο Πρωτόκλητος. Ο
Ανδρέας ήταν αδελφός του Σίμωνα Πέτρου. Υπήρξε νωρίτερα μαθητής του Αγίου
Ιωάννη του Προδρόμου, αλλά με την προτροπή του Αγίου μαθήτευσε πλέον στον
Κύριο. Ο Ανδρέας μαζί με τον αδελφό του τον Πέτρο ήταν οι πρώτοι που κλήθηκαν
και ακολούθησαν τον Χριστό. Έτσι ο Ανδρέας αποκαλείται και Πρωτόκλητος. Η
ιστορία της ζωής του Ανδρέα μέχρι την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη,
υπήρξε σχεδόν ίδια με εκείνη των άλλων μαθητών. Μετά το σχηματισμό της πρώτης
Εκκλησίας, ο Ανδρέας κήρυξε στη Βιθυνία, Εύξεινο Πόντο, Θράκη, Μακεδονία,
Ήπειρο και Αχαΐα. Στην Αχαΐα η διδασκαλία του καρποφόρησε και θεράπευσε μέσω
των προσευχών του πολλούς. Θεράπευσε και τη σύζυγο του ανθύπατου Αιγεάτου τη
Μαξιμίλλα, που υπέφερε από βαριά αρρώστια. Η Μαξιμίλλα πίστεψε στον Κύριο,
γεγονός που εκνεύρισε το σύζυγό της. Ο ανθύπατος συνέλαβε τον Ανδρέα και τον
σταύρωσε σε σχήμα Χ.</span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Τρίτος Απόστολος ο Ιάκωβος γιος του
Ζεβεδαίου</span></b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">, και αδελφός του Ιωάννη του Θεολόγου και του Ευαγγελιστή. Ο Ιάκωβος μαζί
με τον Πέτρο και τον Ιωάννη βρίσκονταν πλησιέστερα στον Κύριο και επέδειξαν
μεγάλο ζήλο ως μαθητές του Κυρίου. Έγιναν μάρτυρες πολλών μεγάλων γεγονότων,
που δεν τα βίωσαν οι άλλοι Απόστολοι. Έγιναν αποκλειστικοί μάρτυρες της
Μεταμορφώσεως του Κυρίου (Μτθ. 17,1). Είδαν την θαυμαστή ανάσταση της κόρης του
αρχισυναγωγού Ιάειρου (Μρκ.5,27). Είχαν την τιμή να προσκληθούν από τον Ιησού
κοντά Του κατά τις ώρες της αγωνίας Του στον κήπο της Γεσθημανής (Μρκ. 14,33).
Ήταν ο πρώτος από τους Αποστόλους που μαρτύρησε και αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη
Αρρίππα, το 44 μ.Χ (Πραξ.12,2). Σύμφωνα με την παράδοση, όπως μας την μεταφέρει
ο Ευσέβιος από τον Κλήμη Αλεξανδρείας, ο κατήγορός του μετεστράφει στο
χριστιανισμό και τελικά αποκεφαλίστηκαν και οι δύο μαζί.</span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Τέταρτος είναι ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής
και Θεολόγος</span></b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">, αδελφός του Ιακώβου. Όταν έγινε Απόστολος ο Ιωάννης ήταν 24 χρονών και
ήταν ο νεότερος από τους δώδεκα. Ήταν ψαράς και εργαζόταν μαζί με τον αδελφό
του τον Ιακώβο και ήταν συνεργάτες με τον Ανδρέα και τον Πέτρο. Ο Ιωάννης όντας
μικρότερος από τους υπόλοιπους Αποστόλους ήταν πολύ υπάκουος, αφοσιωμένος και
αγαπητός στον Κύριο. Αγαπούσε πολύ τον Διδάσκαλό του και τον ακολούθησε στις
πιο δύσκολες ώρες της επίγειας ζωής Του. Μάλιστα όταν οι υπόλοιποι μαθητές ήταν
κρυμμένοι «διά τον φόβον των Ιουδαίων» αυτός ήταν παρών, στη σύλληψή Του, στη
δίκη Του και στον Γολγοθά, όπου κάτω από τον Σταυρό ο Χριστός του εμπιστεύθηκε
την μητέρα Του. Ο Απόστολος τίμησε την επιθυμία του Κυρίου και μέχρι την
Κοίμησή της την φρόντιζε ως αληθινή του μητέρα. Ο Ιωάννης ταξίδεψε πολύ,
εργαζόταν ακατάπαυστα και αφού έγινε Επίσκοπος των Εκκλησιών της Ασίας,
εγκαταστάθηκε στην Έφεσο. Στα χρόνια του Αυτοκράτορα Δομετιανού βασανίστηκε και
εξορίστηκε στη Πάτμο, όπου έγραψε την Αποκάλυψη. Κατεύθυνε τον συνεργάτη του,
τον Ναθαναήλ, στην συγγραφή του «το κατά Ιωάννη Ευγγέλιο» στην Έφεσο, όταν ήταν
ενενήντα εννιά ετών. Από όλους τους δώδεκα αποστόλους, ο Ιωάννης του Ζεβεδαίου,
έγινε επιφανής θεολόγος. Πέθανε από φυσικό θάνατο στην Έφεσο το έτος 103 μ.Χ.
όταν ήταν 101 ετών. </span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Πέμπτος Απόστολος είναι ο Φίλιππος</span></b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">, καταγόταν από τη
Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας. Ο Απόστολος Φίλιππος είχε πει στον Ναθαναήλ «Αυτόν που
προανάγγειλε ο Μωυσής στο νόμο, και οι προφήτες, τον βρήκαμε∙ είναι ο Ιησούς, ο
γιος του Ιωσήφ από τη Ναζαρέτ» (Ιωαν. 1,46). Η παράδοση αναφέρει ότι ο Φίλιππος
κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Πάρθους και πέθανε μαρτυρικά στην Ιεράπολη της
Συρίας.</span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Έκτος Απόστολος είναι ο Βαρθολομαίος ή
Ναθαναήλ</span></b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">, οι πληροφορίες για τον Απόστολο Βαρθολομαίο από την Καινή Διαθήκη είναι
λιγοστές. Σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Ιωάννη ο Ναθαναήλ καταγόταν από την Κανά
της Γαλιλαίας. Το όνομά του Βαρθολομαίος σημαίνει γιος του Θολεμά ή Θολομί. Ο
Ιωάννης όμως προτίμησε το Ναθαναήλ, το οποίο στα ελληνικά μεταφράζεται ως ο
«Θεός που δίνει». Κατά τον Πάνταινο, ο Βαρθολομαίος κήρυξε το ευαγγέλιο στις
Ινδίες, ενώ κατά συριακές παραδόσεις κήρυξε και στη Συρία και την Αρμενία, όπου
και μαρτύρησε στην πόλη Arevbanus.</span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Έβδομος Απόστολος είναι ο Θωμάς που
λεγόταν και Δίδυμος</span></b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">, το όνομά του στην αραμαϊκή γλώσσα «Τέομα» σημαίνει δίδυμος. Στο ιερό
Ευαγγέλιο δίδεται όντως η προσωνυμία «Δίδυμος» (Ιωαν. 11,16). Ο Θωμάς καταγόταν
από την Αντιόχεια, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των μαθητών που ήταν Γαλιλαίοι
(Ιωαν. 21,2). Υπήρξε από τους πιο αφοσιωμένους μαθητές, τον οποίο διέκρινε το
θάρρος. Όταν οι άλλοι μαθητές προσπαθούσαν να αποτρέψουν το Χριστό να μεταβεί
στη Βηθανία να αναστήσει το Λάζαρο, για το φόβο κακοποιήσεώς τους από τους
φανατικούς Ιουδαίους, ο Θωμάς αψηφώντας τον κίνδυνο τους είπε: «Ας πάμε κι
εμείς, να πεθάνουμε μαζί του» (Ιωαν. 11,16). Ταυτόχρονα υπήρξε σκεπτικιστής και
δύσπιστος. Για να πιστέψει στην Ανάσταση του Κυρίου ζήτησε να ψηλαφίσει με τα
ίδια του τα χέρια τις πληγές του διδασκάλου του. Μετά την ψηλάφηση ομολόγησε με
ενθουσιασμό: «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου» (Ιωαν.20,28). Το τέλος της ζωής του
υπήρξε μαρτυρικό. Οι φανατικοί ειδωλολάτρες τον σκότωσαν διά λογχισμού.</span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Όγδοος είναι ο Απόστολος Ματθαίος, ο
Τελώνης</span></b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">, το όνομά του είναι συγκεκομμένος τύπος του Ματταθία, που σημαίνει «δώρο
Θεού». Καταγόταν από την Γαλιλαία και ήταν γιος του Αλφαίουτου επονομαζόμενου
Λευί. Κατοικούσε στην Καπερναούμ και ασκούσε το επάγγελμα του τελώνη, γι΄ αυτό
και θεωρείτο σκληρός και απάνθρωπος. Όταν κάποια μέρα περνούσε ο Κύριος από την
Καπερναούμ, είδε τον Ματθαίο «να κάθεται στο τελωνείο» του είπε: «Ακολούθησέ
με», όπως και έγινε. (Μτθ.9,9). Ύστερα τον κάλεσε στο σπίτι του όπου και του
παρέθεσε πλούσιο γεύμα για την τιμή που του έκανε για να του μιλήσει και να τον
καλέσει κοντά Του (Λουκ.5,29). Μετά το μεγάλο δείπνο που πρόσφερε στο Χριστό
έγινε Απόστολος και Ευαγγελιστής. Το Ευαγγέλιό του το έγραψε στην Αραμαϊκή
γλώσσα οχτώ χρόνια μετά την Πεντηκοστή, αργότερα όμως μεταφράστηκε στα
ελληνικά. Επίσης κήρυξε με θέρμη στην Παλαιστίνη, στην Αιθιοπία, στην Αραβία,
στην Περσία, στην Μηδία και ίσως στην Μακεδονία. Τελικά θανατώθηκε από τους
άπιστους διά πυράς, άγνωστο όμως που.</span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Ένατος είναι ο Ιάκωβος ο υιός του Αλφαίου,
αδελφός του Λευί δηλαδή του Ματθαίου</span></b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">. Ο Ιάκωβος, αφού αγωνίστηκε για την
αλήθεια του Χριστού στην Ιερουσαλήμ, έπειτα πήγε και σε άλλες χώρες για να
κηρύξει το Ευαγγέλιο. Εκεί, κατέστρεφε τους βωμούς των ειδώλων και με τη χάρη
του Θεού γιάτρευε αρρώστιες και εξεδίωκε τα ακάθαρτα πνεύματα. Γι' αυτό και οι
ειδωλολάτρες τον ονόμαζαν θείο σπέρμα. Ο θάνατος πολλές φορές τον πλησίασε,
αλλά στη σκέψη του Ιακώβου κυριαρχούσαν ενθαρρυντικά τα λόγια του Κυρίου:
«όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει το
σταυρό του κι ας με ακολουθεί» (Μρκ. 8,34). Εκείνος που θέλει να ακολουθεί σαν
γνήσιος μαθητής τον Κύριο, ας απαρνηθεί το διεφθαρμένο από την αμαρτία εαυτό
του, και ας πάρει την απόφαση να υποστεί για Εκείνον όχι μόνο θλίψη και
δοκιμασία, αλλά ακόμα και θάνατο σταυρικό. Και τότε ας Τον ακολουθεί,
μιμούμενος το παράδειγμά Του. Έτσι και ο Ιάκωβος, μιμούμενος το Διδάσκαλο του, υπέστη
σταυρικό θάνατο.</span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Δέκατος Απόστολος είναι ο Σίμων ο
Κανανίτης, δηλαδή ο Ζηλωτής</span></b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">. Η λέξη «Καναναίος» είναι χαλδαϊκή και σημαίνει
«Ζηλωτής». Πράγματι ο Λουκάς τον προσονομάζει ως «Ζηλωτή» (Λουκ. 6,15). Οι
Ζηλωτές ήταν λαϊκοί αγωνιστές, οι οποίοι μάχονταν εναντίον των Ρωμαίων
κατακτητών, συχνά όμως εκμεταλλευόμενοι τον απελευθερωτικό αγώνα, καταντούσαν
τύραννοι του ίδιου του λαού τους. Δεν γνωρίζουμε αν ο Σίμων ανήκε στη μερίδα
των ζηλωτών. Είναι πιθανό να μην είχε καμιά σχέση με τους ζηλωτές και το προσωνύμιο
«Ζηλωτής» να σήμαινε τον ένθερμο υποστηρικτή του Κυρίου. Κάποιοι ταυτίζουν τον
Σίμωνα με τον νυμφίο του γάμου της Κανά, όπου ο Κύριος έκαμε το πρώτο θαύμα
Του, μεταβάλλοντας το νερό σε κρασί (Ιωαν. 2,1-11). Ο ισχυρισμός αυτός όμως δεν
τεκμηριώνεται ιστορικά. Κήρυξε το Ευαγγέλιο του Χριστού στη Μαυριτανία και
γενικά στην Αφρική. Τελικά μαρτύρισε με σταυρικό θάνατο.</span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Ενδέκατος Απόστολος είναι ο Ιούδας του
Ιακώβου Θαδδαίος ή Λεββαίος</span></b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">, το όνομα του Αποστόλου Θαδδαίου αναφέρεται από τον
Ευαγγελιστή Μάρκο (Μαρκ. 3,18). Ο Ματθαίος τον αναφέρει ως Λεββαίο, του οποίου
το Θαδδαίος είναι επώνυμο. Οι πληροφορίες γύρω από τον απόστολο αυτό είναι λίγο
συγκεχυμένες. Το πιθανότερο ότι ο Ιούδας είναι αδελφός του Ιακώβου του
αδελφοθέου και επομένως υιός του Ιωσήφ του μνήστορος. Λεββαίος σημαίνει
θαρραλέος και Θαδδαίος στα Αραμαϊκά σημαίνει μεγαλόψυχος. Είναι συγγραφέας της
Καθολικής Επιστολής του Ιούδα. Κήρυξε στα μέρη της Εδέσσης στη Μεσοποταμία.
Τελικά τον κρέμασαν και τον θανάτωσαν με εκτοξευόμενα βέλη. </span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Δωδέκατος Απόστολος είναι ο Ματθίας, στη
θέση του προδότη Ιούδα</span></b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">. Μετά την Ανάληψη του Κυρίου οι Απόστολοι αφού
πρότειναν δύο από τους Εβδομήκοντα, τον Ιωσήφ και το Ματθία, προσευχήθηκαν στον
Κύριο για να τους βοηθήσει να επιλέξουν. Ύστερα έβαλαν κλήρους με τα ονόματά τους
και ο κλήρος έπεσε στο Ματθία (Πραξ. 1,23-26). Η Καινή Διαθήκη δεν αναφέρει
τίποτα άλλο για τον Απόστολο Ματθία. Κατά πάσα πιθανότητα ανήκε στον ευρύτερο
κύκλο των 70 Αποστόλων. Αρχαιότατη εκκλησιαστική παράδοση αναφέρει πως κήρυξε
κατ΄ αρχήν στην Ιουδαία και κατόπιν στην Αιθιοπία, όπου βρήκε μαρτυρικό
σταυρικό θάνατο από τους ειδωλολάτρες της χώρας αυτής. Άλλη παράδοση αναφέρει
ότι θανατώθηκε στη Σεβαστούπολη και άλλη στην Ιερουσαλήμ. </span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Κλείνοντας, πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι
Δώδεκα Απόστολοι δεν βαπτίστηκαν διά ύδατος, αλλά την μέρα της Πεντηκοστής,
όπως τους είχε πει ο Κύριος. «Μην απομακρυνθείτε από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να
περιμένετε από τον Πατέρα την εκπλήρωση της υπόσχεσης, για την οποία σας
μίλησα∙ ότι, δηλαδή, ενώ ο Ιωάννης βάφτιζε με νερό, εσείς θα βαφτιστείτε σε
λίγες μέρες με το Άγιο Πνεύμα» (Πραξ.1, 4-5). Έτσι, το Άγιο Πνεύμα κατά την
αγία μέρα της Πεντηκοστής μεταμόρφωσε τους άσημους, δειλούς και αγράμματους
ψαράδες σε σοφούς άνδρες, οι οποίοι θα γίνονταν οι συνεχιστές του έργου του
Κυρίου. Οι μνήμη τους εορτάζεται μεγαλόπρεπα στις 30 Ιουνίου (Σύναξη των Δώδεκα
Αποστόλων).</span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-37046197576889875112017-06-13T01:00:00.000+03:002017-06-13T01:00:00.213+03:00<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; text-align: justify;">
<b><span style="color: red; font-family: Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;">Τη μνήμη της Αγίας Ακυλίνης τιμά σήμερα, 13 Ιουνίου, η
Εκκλησία μας.</span></span></b><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 9.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-ycqMAb3Lukw/V3eiM59hB_I/AAAAAAAABAw/ThhrMOtzBnswax7HxD5p32yHSs3zvCuMACLcB/s1600/Agia_Akilina.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="259" src="https://2.bp.blogspot.com/-ycqMAb3Lukw/V3eiM59hB_I/AAAAAAAABAw/ThhrMOtzBnswax7HxD5p32yHSs3zvCuMACLcB/s320/Agia_Akilina.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; text-align: justify;">
<b><span style="color: red; font-family: Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="font-family: Helvetica, sans-serif;">Η Αγία Ακυλίνη, η οποία καταγόταν από οικογένεια αρχοντική και εύπορη της
Παλαιστίνης, έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Σε ηλικία μόλις
πέντε ετών, βαπτίσθηκε από τον Επίσκοπο Ευθάλιο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="font-family: Helvetica, sans-serif;">Σ’ αυτό βοήθησε και ο πατέρας της Ευτόλμιος, ο οποίος δημιούργησε και
κατάλληλες συνθήκες, ώστε η κόρη του να παραμείνει σταθερή στη χριστιανική
πίστη, ενισχύοντας ποικιλοτρόπως το φρόνημά της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="font-family: Helvetica, sans-serif;">Έτσι σε νεαρή ακόμη ηλικία η Ακυλίνη άρχισε να κηρύττει και να διδάσκει με
ζέση, το λόγο του Θεού και συναναστρεφόμενη με θυγατέρες ειδωλολατρών κατόρθωσε
να προσελκύσει πολλές εξ αυτών στην ορθόδοξη πίστη.</span><span lang="EN-US" style="font-family: Helvetica, sans-serif;"> <b>Παράλληλα παροιμιώδης στάθηκε η επίδοσή της σε έργα φιλαλληλίας
και φιλανθρωπίας.</b></span><span lang="EN-US" style="font-family: Helvetica, sans-serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="font-family: Helvetica, sans-serif;">Η λαμπρή της αυτή δράση, καταγγέλθηκε στον ανθύπατο Ουλοσιανό, ο οποίος
αφού τη συνέλαβε, προσπάθησε με κάθε τρόπο να την αναγκάσει να απαρνηθεί την
πίστη της. Η Αγία όμως παρέμεινε ακλόνητη και ορθή και με παρρησία, αν και
νεαρό κορίτσι, ομολόγησε την πίστη της στον Ένα και αληθινό Θεό.</span><b><span lang="EN-US" style="font-family: Helvetica, sans-serif;"> Εξοργισμένος ο ανθύπατος τη χτύπησε βίαια στο πρόσωπο ώστε η αγία
πλημμύρισε από αίματα.</span></b><span lang="EN-US" style="font-family: Helvetica, sans-serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt; text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="font-family: Helvetica, sans-serif;">Στη συνέχεια υποβάλλεται σε φρικτά βασανιστήρια και στο τέλος
καταντροπιασμένος ο Ουλοσιανός που δεν κατόρθωσε να κάμψει την πίστη ενός
αδύναμου κοριτσιού, διέταξε να την αποκεφαλίσουν κατατάσσοντάς την στο
«περικείμενον νέφος μαρτύρων και αγίων».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 13.65pt;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="line-height: 13.65pt;"><span lang="EN-US" style="font-family: Helvetica, sans-serif;">Απολυτίκιο:</span></b></div>
<b><div style="text-align: justify;">
<b style="line-height: 13.65pt;"><span lang="EN-US" style="font-family: Helvetica, sans-serif;">Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.</span></b></div>
</b><span lang="EN-US" style="font-family: Helvetica, sans-serif;"><div style="text-align: justify;">
<span style="line-height: 13.65pt;">Παρθένος ακήρατος και αθληφόρος σεμνή εδείχθης τοις πέρασι τη αγαπήσει Χριστού,
Ακυλίνα θεόνυμφε, συ γαρ καθάπερ ρόδον νοητόν τεθηλυΐα, επνεύσω εν αθλήσει της
αγνείας την χάριν πρεσβεύουσα τω Κυρίω σώζεσθαι άπαντας.</span></div>
<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="background: white; font-family: "Segoe UI", sans-serif;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Segoe UI", sans-serif;"> </span><span lang="EN-US" style="background: white; font-family: "Segoe UI", sans-serif;"> </span></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-5358648908627220852017-02-10T19:23:00.002+02:002017-02-10T19:23:52.461+02:00<div align="center" class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><strong><span style="color: black;">«</span></strong><strong><span style="color: black;">ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΗΜΩΝ</span><span style="color: black;">»</span></strong></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
<strong><span style="color: #993300;"></span></strong></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
<strong><span style="color: red;">Λέγει ο Χριστός στην επί του Όρους ομιλία του·</span></strong><span style="color: red;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
«Ακούσατε ότι έχει λεχθεί· μάτι για μάτι και δόντι για δόντι. <strong>Αλλά εγώ σας λέγω να μη αντισταθείτε στον πονηρό.</strong> Αλλά εάν κάποιος σε ραπίσει στη δεξιά σιαγόνι να στρέψεις σ’ αυτόν και το άλλο. Και σε κείνον, που θέλει να σε σύρει σε δικαστήριο και να πάρει το πουκάμισό σου, άφησέ του και το πανωφόρι. Κι αν κάποιος σε αγγαρεύσει ένα μίλι, πήγαινε μαζί του δύο. Σ’ αυτόν που σε ζητά, να δίνεις. Και σ’ αυτόν που θέλει να δανειστεί από σένα μην αρνηθείς.</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
»Ακούσατε ότι έχει λεχθεί· Ν’ αγαπάς τον πλησίον σου και να μισείς τον εχθρό σου. <strong>Αλλά εγώ σας λέγω, ν’ αγαπάτε τους εχθρούς σας,</strong> να ευλογείτε αυτούς που σας καταριώνται, να ευεργετείτε όσους σας μισούν, και να προσεύχεστε για όσους σας συμπεριφέρονται κακώς και σας διώκουν, για να γίνετε παιδιά του επουράνιου πατέρα σας, διότι ανατέλλει τον ήλιο του για κακούς και για καλούς και βρέχει για ευσεβείς και ασεβείς. Εάν δε αγαπήσετε όσους σας αγαπούν, ποιο μισθό θα έχετε; Δεν κάνουν το αυτό και οι τελώνες; Και εάν δείξετε στοργή στους φίλους σας μόνο, τι εξαιρετικό κάνετε. Δεν κάνουν έτσι και οι τελώνες; Να γίνετε λοιπόν τέλειοι, όπως ο πατέρας σας ο ουράνιος είναι τέλειος» (Ματθ. 5, 38-48).</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
<strong><span style="color: red;">Και ο Χριστός δεν τα είπε αυτά μόνο θεωρητικά αλλά και τα βίωσε κατά τον πιο υπεύθυνο τρόπο.</span></strong> Την στιγμή που η αδικαιολόγητη κακία, ο σαδισμός και η θηριωδία των ανθρώπων είχε φθάσει στο απροχώρητο, ο Χριστός αντί να τους καταραστεί ή να τους τιμωρήσει είπε το αλησμόνητο και συνταρακτικό «πάτερ, άφες αυτοίς· ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» (Λκ. 23,34). Οι άνθρωποι του ζητούσαν να κατεβεί από τον σταυρό που εκείνοι τον είχαν ανεβάσει και κείνος δεν κατέβηκε· οι άνθρωποι προσπάθησαν πάση θυσία να κάνουν το Θεό θνητό και κείνος με τη θυσία του, τους έκανε αθάνατους.</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
<strong><span style="color: red;">Ζητά όμως από αυτούς που θα τον ακολουθήσουν,</span></strong><span style="color: red;"> </span>ν’ απαρνηθούν τον εαυτό τους, ν’ άρουν κι αυτοί με τη σειρά τους τον οιονδήποτε σταυρό τους και να τον ακολουθήσουν στη ζωή που εκείνος τους έδειξε. Να φθάσουν στην κορυφή μιμήσεως του Χριστού και να συγχωρήσουν ακόμη και τους εχθρούς τους.</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
</div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: center; text-indent: 14.2pt;">
* * *</div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: center; text-indent: 14.2pt;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
<strong>Αυτό που δίδαξε και έζησε ο Χριστός το έζησαν όλοι οι γνήσιοι μαθητές του αλλά συγχρόνως προσπάθησαν και να το εμπνεύσουν στους δικούς τους μαθητές. </strong>Ο αρχιμανδρίτης Αθανάσιος Χαμακιώτης (1891-1967) ο οποίος έζησε στην ιστορική μονή της Αγίας Λαύρας στα Καλάβρυτα 25 έτη –ως μοναχός και αργότερα ως ιερομόναχος– και μετά (1931-1967) υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις στην Αθήνα (Μετόχι Σιμωνόπετρας στον Βύρωνα, Γλυφάδα, Μάνδρα, Μαρούσι, και Ροδόπολη, όπου ίδρυσε Ησυχαστήριο και κει εκοιμήθη αφήνοντας φήμη αγίου ανδρός), υπήρξε κατ’ εξοχήν αυτός που βίωσε και δίδαξε την αγάπη προς τους εχθρούς.</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
<span style="color: red;">Σε μια χειρόγραφη προσευχή του διαβάζουμε· </span>«Δος μοι Κύριε, την χάριν σου, ώστε ν’ αφήνω τα αμαρτήματα των ενόχων απέναντί μου, να συγχωρώ προθύμως τους πταίοντας εις εμέ, να δεικνύω αγάπην προς τους εχθρούς μου και αντί των κακών, τα οποία εκείνοι προξένησαν εις εμέ, εγώ να τους πληρώνω με αγαθοεργίας».</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
<span style="color: red;">Έλεγε στα πνευματικά του παιδιά·</span> «Μη συγχωρείς ποτέ τον εαυτό σου. Να συγχωρείς όμως πάντοτε και εύκολα τους άλλους».</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
<strong>Ο αρχιμ. Νεκτάριος Αντωνόπουλος</strong>, στο βιβλίο που συνέγραψε για τον π. Αθανάσιο, (Αθανάσιος Χαμακιώτης, εκδ. Ακρίτας, Αθήνα, Ιούνιος 2005, Δ<span style="font-family: "Lucida Grande";">´</span>έκδοση) μας <span style="color: red;">διασώζει την εξής εκπληκτική ιστορία</span>.</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
«Ζούσε κάποτε στο Μαρούσι μια φτωχή οικογένεια, που δοκιμάστηκε από αλλεπάλληλες συμφορές. Εκείνη την περίοδο είχε μείνει η χήρα μητέρα, μ’ ένα γιο, νέο παληκάρι γύρω στα τριάντα χρόνια. Το παιδί αυτό ήταν η μόνη ανθρώπινη παρηγοριά για τη φτωχή και άρρωστη μητέρα. Οικονομικά βρισκόταν σε πολύ κακή κατάσταση.</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
»Δυστυχώς μια νέα συμφορά ήρθε να χτυπήσει το φτωχό αυτό σπιτικό. Ο γιος βρέθηκε σε μια παρέα. Ξεκίνησε κάποια διαφωνία, οι εγωισμοί και τα νεύρα τεντώθηκαν και το κακό δεν άργησε να γίνει. Το νέο παληκάρι, πάνω στη στη συμπλοκή σκοτώθηκε. Ο δράστης συνελήφθη και κλείστηκε στη φυλακή.</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
»Ο πόνος για τη χαροκαμένη μητέρα αβάσταχτος. Ξαφνικά έμεινε μόνη χωρίς καμμία ανθρώπινη παρουσία. Σε λίγο πήρε το δρόμο για τη Νερατζιώτισσα (αρχαίος ναός της Παναγίας στο Μαρούσι, όπου εφημέριος ήταν ο π. Αθανάσιος) ν’ αποθέσει το δράμα της στον π. Αθανάσιο. Ο γέροντας συμμάζεψε τον πόνο της. Έκλαψε μαζί της. Στάλαξε το βάλσαμο της ουράνιας παρηγοριάς.<strong> <span style="color: blue;">Και προχώρησε πιο πέρα. Έμεινε για λίγο σκεφτικός. Πόνεσε όχι μόνο το θύμα αλλά και τον θύτη, που βρισκότανε στη φυλακή.</span></strong> Θυμήθηκε το «εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με». Θυμήθηκε τον άγιο Διονύσιο Ζακύνθου που συγχώρησε το φονιά του αδελφού του και τον έκρυψε από τους αστυνομικούς, όταν εκείνοι τον καταδίωκαν. Και πρότεινε αυτό το δρόμο των αγίων στην πονεμένη μάνα. Της ζήτησε όχι μόνο να συγχωρήσει τον εγκληματία αλλά και κάτι παραπάνω.</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
–Παιδί, σκέψου και αυτό τον άνθρωπο τώρα εκεί που βρίσκεται στη φυλακή. Θα υποφέρει από τύψεις συνειδήσεως, θα κρυώνει, θα πεινάει. Ο Χριστός μας έδωσε εντολή να συγχωρούμε τους εχθρούς μας. <strong>Γι’ αυτό και συ να του πλέξεις μόνη σου μία φανέλα, να του πάρεις και λίγα τρόφιμα και να του τα πας στη φυλακή!</strong></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
»Η απλή αυτή γυναίκα, που δεν ήξερε να διαβάσει, που δεν γνώριζε «θεολογία», αλλά ζούσε στην πράξη την εκκλησιαστική ζωή, δεν αντέδρασε. Έκανε υπακοή στον γέροντα. Γύρισε σπίτι και με τα ίδια της τα χέρια έπλεξε τη φανέλα. Όταν την ετοίμασε αγόρασε από το υστέρημά της τρόφιμα, γλυκά κ.λ.π. τα έβαλε σε μια μεγάλη τσάντα και ξεκίνησε για την φυλακή. Ζήτησε τον άνθρωπο αυτόν κι όταν εκείνος ήλθε, αντίκρισε έκπληκτος το πρόσωπο της μάνας, που σήκωσε ένα τόσο βαρύ σταυρό. Του παρέδωσε με καλοσύνη την τσάντα και γύρισε αναπαυμένη».</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
Η παραπάνω ιστορία δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα καλύτερα συναξάρια της εκκλησιαστικής παραδόσεώς μας πάνω στο μεγάλο θέμα της συγχωρήσεως και της αγάπης. Δείχνει ότι το παράδειγμα του Χριστού, όταν τον σταυρώνανε, και του αγίου Στεφάνου του πρωτομάρτυρα, όταν τον λιθοβολούσαν, που όχι μόνο δεν οργίστηκαν αλλά και προσευχήθηκαν ο Θεός να μη τιμωρήσει τους ένοχους, το μιμηθήκανε αναρίθμητοι άνθρωποι ανά τους αιώνες. Και τα παραδείγματα αυτά είναι μία πρόκληση και μία πρόσκληση και σε μας τους σημερινούς χριστιανούς να τους ακολουθήσουμε και να τους συναγωνιστούμε. Γένοιτο.</div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;">
<span style="font-family: "Lucida Grande";"></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: center; text-indent: 14.2pt;">
<strong>ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ</strong></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: center; text-indent: 14.2pt;">
<strong>ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ</strong></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-77211255454444970532017-01-25T16:17:00.002+02:002017-01-25T16:17:58.620+02:00<span style="background-color: white; color: blue; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px;"><b style="text-align: center;"><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 24pt;">O</span><span style="font-family: Arial; font-size: 24pt;"> Γέροντας Παϊσιος για<span lang="el"> </span></span></b><span style="text-align: center;"></span><span style="font-size: large; text-align: center;"><b><span style="font-family: Arial;">τ<span lang="el">η δύναμη τής Εξομολογήσεως</span></span></b></span></span><br style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px;" /><span style="background-color: white; color: red; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: large; text-align: center;"><b><span style="font-family: Arial;"><span lang="el"><br /></span></span></b></span><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px;"></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-megrh9iuVRE/UevV6U3MHhI/AAAAAAAAAXg/XKAgCwN1apc/s1600/%25CE%2593%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%25A0%25CE%25B1%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #b87209; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" src="https://3.bp.blogspot.com/-megrh9iuVRE/UevV6U3MHhI/AAAAAAAAAXg/XKAgCwN1apc/s1600/%25CE%2593%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%25A0%25CE%25B1%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" style="border: none; position: relative;" /></a><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4387767948221383891" name="_Toc100214380" style="color: #b87209; text-decoration: none;"><span style="color: red; font-family: Arial; font-size: medium; font-weight: 700; letter-spacing: 0pt;">Με την εξομολόγηση ο άνθρωπος λυτρώνεται</span></a></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: medium;">- Γέροντα, στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού οι Χριστιανοί έκαναν δημόσια εξομολόγηση. Βοηθάει αυτό;</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: medium;">- Άλλα τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού και άλλα τώρα. Σήμερα αυτό δεν βοηθάει.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: medium;">- Γιατί, Γέροντα; Τότε είχαν πιο πολύ ζήλο;</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: medium;">- Και πιο πολύ ζήλο είχαν και δεν είχαν αυτά που έχουν σήμερα οι άνθρωποι. Τώρα, βλέπεις, τα ανδρόγυνα χωρίζουν στα καλά καθούμενα, δεν είναι όπως παλιά.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: medium;">Έχουν απομακρυνθή οι άνθρωποι από το μυστήριο της εξομολογήσεως, γι’ αυτό και πνίγονται από τους λογισμούς και τα πάθη. Πόσοι έρχονται και ζητούν να τους βοηθήσω σε κάποιο πρόβλημα τους, και ούτε εξομολογούνται ούτε εκκλησιάζονται! «Εκκλησιάζεσαι καθόλου;», τους ρωτάω. «Όχι», μου λένε. «Εξομολογήθηκες καμμιά φορά;». «Όχι. Ήρθα να με κάνης καλά». «Μα πως; Πρέπει να μετανοήσης για τα σφάλματά σου, να εξομολογήσαι, να εκκλησιάζεσαι, να κοινωνάς, όταν έχης ευλογία από τον πνευματικό σου, και εγώ θα κάνω προσευχή να γίνης καλά. Ξεχνάς ότι υπάρχει και άλλη ζωή και πρέπει να ετοιμασθούμε για ‘κεί;». «Κοίταξε, πάτερ, αυτά που λες, εκκλησίες, άλλη ζωή κ.λπ., εμένα δεν με απασχολούν. Αυτά είναι παραμύθια. Έχω πάει σε μάγους, σε μέντιουμ και δεν μπόρεσαν να με κάνουν καλά. Έμαθα ότι εσύ μπορείς να με κάνης καλά». Άντε τώρα! Τους μιλάς για εξομολόγηση, για την μέλλουσα ζωή, και σου λένε «αυτά είναι παραμύθια», και από την άλλη μεριά: «Βοήθησέ με, παίρνω χάπια». Εμ πως, με μαγικό τρόπο θα γίνουν καλά;</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: medium;">Και βλέπεις, πολλοί, ενώ έχουν προβλήματα που τα προκάλεσαν οι αμαρτίες τους, δεν πηγαίνουν στον πνευματικό που μπορεί να τους βοηθήση θετικά, αλλά καταλήγουν να εξομολογούνται στους ψυχολόγους. Λένε το ιστορικό τους, τους συμβουλεύονται για τα προβλήματά τους και, αν έχουν να περάσουν ένα ποτάμι, τους ρίχνουν μέσα και ή πνίγονται ή βγαίνουν , αλλά που βγαίνουν… Ενώ, αν πάνε να εξομολογηθούν στον πνευματικό, θα περάσουν στην άλλη όχθη από την γέφυρα άνετα, γιατί με το μυστήριο της εξομολογήσεως ενεργεί η Χάρις του Θεού και λυτρώνονται.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: medium;">- Γέροντα, μερικοί λένε: «Δεν βρίσκουμε καλούς πνευματικούς, γι’ αυτό δεν πάμε να εξομολογηθούμε».</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: medium;">- Αυτά είναι δικαιολογίες. Κάθε πνευματικός έχει θεία εξουσία, εφόσον φοράει πετραχήλι. Τελεί το μυστήριο, έχει την θεία Χάρη και, όταν διαβάση την συγχωρητική ευχή, ο Θεός σβήνει όλες τις αμαρτίες τις οποίες εξομολογηθήκαμε με ειλικρινή μετάνοια. Από μας εξαρτάται πόσο θα βοηθηθούμε από το μυστήριο της εξομολογήσεως. Ήρθε εκεί στο Καλύβι μια φορά κάποιος που είχε ψυχολογικά προβλήματα, με τον λογισμό ότι έχω διορατικό χάρισμα και θα μπορούσα να τον βοηθήσω. «Τι προβλέπεις, μου λέει, για μένα;». «Να βρης, του λέω, έναν πνευματικό να εξομολογήσαι, για να κοιμάσαι σαν το πουλάκι και να μην παίρνης χάπια». «Δεν υπάρχουν, μου λέει, σήμερα καλοί πνευματικοί. Παλιά υπήρχαν». Έρχονται με καλό λογισμό, ότι θα βοηθηθούν, αλλά δεν δέχονται αυτό που τους λες, και κρίμα στα ναύλα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: medium;">Βλέπω όμως και μια καινούργια τέχνη του διαβόλου. Βάζει στους ανθρώπους τον λογισμό ότι, αν κάνουν κάποιο τάμα και το εκπληρώσουν, αν πάνε και κανένα προσκύνημα, είναι εντάξει πνευματικά. Και βλέπεις πολλούς να πηγαίνουν με λαμπάδες και με τάματα στα μοναστήρια, στα προσκυνήματα, να τα κρεμάνε εκεί, να κάνουν και μεγάλους σταυρούς, να κλαίνε και λιγάκι, και να αρκούνται σ’ αυτά. Δεν μετανοούν, δεν εξομολογούνται, δεν διορθώνονται, και χαίρεται το ταγκαλάκι.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: medium;">- Γέροντα, ένας άνθρωπος που δεν εξομολογείται μπορεί να είναι εσωτερικά αναπαυμένος;</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: medium;">- Πώς να είναι αναπαυμένος; Για να νιώση κανείς ανάπαυση, πρέπει να πετάξη τα μπάζα από μέσα του. Αυτό θα γίνη με την εξομολόγηση. Ανοίγοντας ο άνθρωπος την καρδιά του στον πνευματικό και λέγοντας τα σφάλματά του, ταπεινώνεται, και έτσι ανοίγει την πύλη του Ουρανού, έρχεται πλούσια η Χάρις του Θεού και ελευθερώνεται.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: medium;">Πριν από την εξομολόγηση στην κορυφή του υπάρχει ομίχλη, βλέπει θαμπά και δικαιολογεί τα σφάλματά του. Γιατί, όταν ο νους του είναι σκοτισμένος από τις αμαρτίες, δεν βλέπει καθαρά. Με την εξομολόγηση κάνει μια «φούουου», φεύγει η ομίχλη και καθαρίζει ο ορίζοντας. Γι’ αυτό, όσους έρχονται να συζητήσουμε ένα θέμα ή να μου ζητήσουν μια συμβουλή κ.λπ., αν δεν έχουν εξομολογηθή ποτέ, τους στέλνω πρώτα να εξομολογηθούν και μετά να έρθουν να μιλήσουμε. Μερικοί μου λένε: «Γέροντα, αφού εσύ μπορείς να καταλάβης τι πρέπει να κάνω γι’ αυτό το θέμα, πες μου». «Και να καταλάβω εγώ τι πρέπει να κάνης, τους λέω, δεν θα καταλάβης εσύ τι θα σου πω. Γι’ αυτό πήγαινε πρώτα να εξομολογηθής και ύστερα έλα να συζητήσουμε». Γιατί, πώς να επικοινωνήσης και να συνεννοηθής με έναν άνθρωπο, όταν βρίσκεται σε άλλη συχνότητα;</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: medium;">Με την εξομολόγηση πετάει ο άνθρωπος από μέσα του ό,τι άχρηστο έχει και καρποφορεί πνευματικά. Μια μέρα έσκαβα τον κήπο μου, για να φυτέψω λίγες ντοματιές. Εκείνη την ώρα ήρθε κάποιος και μου λέει: «Τι κάνεις, Γέροντα;». «Τι να κάνω; του λέω, εξομολογώ τον κήπο μου». «Καλά, Γέροντα, μου λέει, χρειάζεται και ο κήπος εξομολόγηση;». «Ασφαλώς χρειάζεται. Έχω διαπιστώσει πως, όταν τον εξομολογώ, βγάζω δηλαδή έξω πέτρες, αγριάδες, αγκάθια κ.λπ., τότε βγάζει επίσημα κηπευτικά, αλλιώς οι ντομάτες γίνονται κιτρινιάρικες, καχεκτικές!»… </span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span lang="el" style="font-family: Arial; font-size: 14.5455px; font-weight: bold; text-align: center;">Πηγή: </span><span style="font-family: Arial; font-size: 14.5455px; font-weight: bold; text-align: center;">Από το βιβλίο: </span><span lang="el" style="font-family: Arial; font-size: 14.5455px; font-weight: bold; text-align: center;">"Γέροντος Παϊσίου Λόγοι", Τόμος Γ΄.</span></span></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-71612978372633733792017-01-07T01:00:00.000+02:002017-01-07T01:00:01.705+02:00<br />
<div class="post-footer" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #666666; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 1.6; margin: 0.5em 0px; orphans: auto; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 1; word-spacing: 0px;">
</div>
<br />
<div class="post-body entry-content" id="post-body-4916747408637895020" itemprop="description articleBody" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #666666; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 16.5455px; orphans: auto; position: relative; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 1; width: 730px; word-spacing: 0px;">
<span style="color: blue; font-size: large;"><strong>Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, ο Βαπτιστής</strong></span><br /><br /><div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.pyles.tv/PylesTV/files/f1/f133ba33-d95e-4e7d-9921-09ffa3656393.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #b87209; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"></a></div>
Ο Άγιος Ιωάννης ο βαπτιστής, επικαλούμενος και Ιωάννης ο Πρόδρομος ήταν προφήτης του Χριστιανισμού και σύγχρονος του Ιησού Χριστού. Με την διδασκαλία του προετοίμασε τον κόσμο να υποδεχθεί τον Μεσσία , εξ ου και ο χαρακτηρισμός <strong>"Πρόδρομος". </strong>Ήταν ο τελευταίος προφήτης που ανήγγειλε τον ερχομό του Ιησού Χριστού και ο μόνος που αξιώθηκε να τον συναντήσει.<br /><div style="text-align: justify;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-qCbdCIilqEw/Vo1Ya72_MjI/AAAAAAAAA6A/HA4FJJHHsl8/s1600/agiosioannisprodromos03.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-qCbdCIilqEw/Vo1Ya72_MjI/AAAAAAAAA6A/HA4FJJHHsl8/s320/agiosioannisprodromos03.jpg" style="cursor: move;" width="201" /></a>Ήταν το παιδί του Ζαχαρία και της Ελισάβετ, η οποία ήταν συγγενής της Θεοτόκου. Αν και η Ελισάβετ ήταν στείρα και σε προχωρημένη ηλικία, ο αρχάγγελος Γαβριήλ διαμήνυσε στον Ζαχαρία ότι τελικά η γυναίκα του είναι έγκυος, θα γεννήσει αγόρι και ότι πρέπει να βαφτιστεί με το όνομα Ιωάννης.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Ζαχαρίας δεν πίστεψε αυτά τα λόγια και σαν τιμωρία, έμεινε μουγκός ως την ημέρα που θα βαφτιζόταν το παιδί που θα γεννούσε η γυναίκα του. Οκτώ μέρες μετά την γέννηση του Ιωάννη, ζητήθηκε από τον Ζαχαρία να δηλώσει το όνομα του παιδιού. Εκείνος έγραψε το όνομα<strong> «Ιωάννης»</strong> σε μία πινακίδα και αμέσως επανήλθε η ομιλία του.</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #de771c;"><strong>Η ασκητική ζωή του Ιωάννη</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Άγιος Ιωάννης από πολύ νεαρή ηλικία πήγε στην έρημο όπου ζούσε εντελώς ασκητικά. Τρεφόταν ελάχιστα με άγριο μέλι και ακρίδες. Φορούσε μάλλινο ένδυμα "<strong>από τρίχες καμήλου και ζώνη δερμάτινη περί την οσφύ του". </strong>Μετά πολλά χρόνια παραμονής στην έρημο, την εγκαταλείπει και εγκαθίσταται στις όχθες του Ιορδάνη ποταμού. Εκεί συνεχίζει το κήρυγμα για τον ερχομό του Κυρίου και παράλληλα βαπτίζει πολλούς πιστούς που φτάνουν ως εκεί για να τον ακούσουν.</div>
<div style="text-align: justify;">
Στον Ιορδάνη ποταμό πήγε και ο Ιησούς Χριστός και του ζήτησε να βαπτιστεί. Ο Άγιος Ιωάννης κατάλαβε αμέσως ποιον έχει μπροστά του και του είπε πως δεν είναι άξιος ούτε τα λουριά από τα παπούτσια Του να λύσει. Ο Ιησούς τότε του είπε πως έτσι πρέπει να γίνει κι ο Άγιος Ιωάννης τον βάφτισε στα νερά του Ιορδάνη ποταμού.</div>
<div style="text-align: justify;">
Μετά από αυτό ο Άγιος δείχνοντας τον Ιησού, λέει ότι Αυτός είναι ο αμνός του Θεού που κουβαλάει στους ώμους του τις αμαρτίες όλου του κόσμου. «Ιδέ ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου».</div>
<div style="text-align: justify;">
Τόσο η εμφάνιση αυτή όσο και ο ασκητικός βίος του Ιωάννη παράλληλα με τα κηρύγματα και τις βαπτίσεις μετάνοιας που προέβαινε ήταν επόμενο να προκαλέσει πλήθος ακροατών αλλά και πολλών θαυμαστών του απ΄ όλη τη Παλαιστίνη που έσπευδαν να τον ακούσουν και να βαφτιστούν.</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #de771c;"><strong>Ο Ηρώδης, η Ηρωδιάδα και η Σαλώμη</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;">
Τα τίμια λόγια του Προδρόμου ενοχλούσαν τις διεφθαρμένες συνειδήσεις των Φαρισαίων καθώς και του τετράρχη της Γαλιλαίας και Περαίας <strong>Ηρώδη Αντύπα</strong>, ο οποίος ζήτησε την φυλάκισή του διότι ο Πρόδρομος τον κατάγγειλε για διάφορες κακές πράξεις που έκανε, αλλά και για την μοιχεία που διέπραττε με την γυναίκα του αδερφού του, την Ηρωδιάδα.</div>
<div style="text-align: justify;">
Σε κάποια γιορτή, ο Ηρώδης ζήτησε από την κόρη της Ηρωδιάδας την Σαλώμη να χορέψει για εκείνον και της ορκίστηκε να της χαρίσει ό,τι του ζητήσει. Η Ηρωδιάδα που μισούσε τον Ιωάννη βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία κι έπεισε την κόρη της να ζητήσει το κεφάλι του Ιωάννη μέσα σε ένα πινάκιο (πιάτο).</div>
<div style="text-align: justify;">
Έτσι ακολούθησε ο αποκεφαλισμός. Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος βρήκε μαρτυρικό θάνατο και παρέδωσε τη ψυχή του στον Κύριο. Το σώμα του ενταφιάστηκε από τους μαθητές του, ενώ η κεφαλή του μετά από εντολή της Ηρωδιάδας, ενταφιάστηκε κοντά στο ανάκτορο του Ηρώδη στη Μαχαιρούντα, όπου βρέθηκε από δύο μοναχούς που είδαν τον Άγιο στο όνειρό τους. Η κεφαλή του Αγίου Ιωάννη χάθηκε άλλες δύο φορές και όταν βρέθηκε μεταφέρθηκε οριστικά στην Κωνσταντινούπολη.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η εκκλησία μας τιμά τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο στις 7 Ιανουαρίου. Αξίζει να σημειωθεί πως στις δεήσεις και στις προσευχές, η εκκλησία αναφέρει πάντα το όνομα του Αγίου μετά την Παναγία.</div>
<div style="clear: both;">
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-3559054552498453332017-01-06T01:00:00.000+02:002017-01-06T01:00:02.442+02:00<h1 style="background: white;">
<span style="font-family: Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: large;">«Φωτισμός, Βάπτισμα και
ποικιλία των χαρισμάτων»</span></span><span style="font-family: Helvetica, sans-serif;"><o:p></o:p></span></h1>
<ul id="yui_3_16_0_1_1452028229926_2429" type="disc">
<li class="MsoNormal" id="yui_3_16_0_1_1452028229926_2431" style="background: white;"><br /></li>
</ul>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<strong id="yui_3_16_0_1_1452028229926_2460"><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;"></span><span id="yui_3_16_0_1_1452028229926_2454" style="min-height: 20px;">του π. Βασιλείου Ι. Καλλιακμάνη</span></strong><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<strong id="yui_3_16_0_1_1452028229926_2466"><span style="color: red; font-family: "Helvetica",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Τα Θεοφάνεια μαρτυρείται
ως η αρχαιότερη χριστιανική εορτή μετά το Πάσχα. </span></strong><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Κατά την εορτή αυτή
αποκαλύπτεται το φως της τρισηλίου θεότητος και γίνεται της «Τριάδος η
φανέρωσις».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/--elMmMnkkC0/Vo1aTQq16oI/AAAAAAAAA6M/C4SsrUdQsEw/s1600/ddfce2fcee98825b4b281eb526f389e8_XL.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://3.bp.blogspot.com/--elMmMnkkC0/Vo1aTQq16oI/AAAAAAAAA6M/C4SsrUdQsEw/s320/ddfce2fcee98825b4b281eb526f389e8_XL.jpg" style="cursor: move;" width="320" /></a><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 12pt;">Φωτίζεται το γένος των ανθρώπων, αγιάζονται τα
ύδατα και η ολόκληρη η κτίση. Ο Δαμασκηνός Στουδίτης σε ένα Λόγο στα Άγια
Θεοφάνεια γράφει τα εξής: «Και Φως ονομάζεται ο Πατήρ, ο Υιός, και το Άγιον
Πνεύμα… Φως ονομάζεται και εκείνο που έδιωξε το πρωτόγονον σκότος· Φως ονομάζεται
και η εντολή, πού έδωκεν ο Θεός εις τον Αδάμ, καθώς το λέγει και ο Προφήτης
Δαβίδ· «Λύχνος τοις ποσί μου ο νόμος σου, και Φως ταις τρίβοις μου»… Φως
ονομάζεται και εκείνο που εφάνη εις τους ποιμένας, όταν εγεννήθη ο Χριστός εις
το σπήλαιον· Φως ονομάζεται και του αστέρος η λάμψις, που ωδήγει τους Μάγους
από την Ανατολήν έως την Βηθλεέμ· Φως ονομάζεται και εκείνο που έδειξεν ο
Χριστός εις το Θαβώριον όρος, και έλαμψεν εμπρός εις τους Μαθητάς· … </span><strong id="yui_3_16_0_1_1452028229926_2472" style="font-size: 12pt;">Φως
ονομάζεται και εκείνο, που μέλλουν να λάμψουν οι δίκαιοι εις την δευτέραν
Παρουσίαν· Φως ονομάζεται καθαρώς και καθολικά το Άγιον Βάπτισμα… Βάπτισμα από
νερόν, και από Άγιον Πνεύμα.. ο άνθρωπος είναι διπλούς, από κορμί και από ψυχήν·…
Το σώμα καθαρίζεται με το νερό, την δε ψυχή το Άγιον Πνεύμα την καθαρίζει και
την λαμπρύνει».</strong></div>
<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal" style="background: white; text-align: justify;">
<span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Στο μεθέορτο αποστολικό ανάγνωσμα (Εφεσ. 4,
7-13) που έχει επιλεγεί για την Κυριακή μετά τα Φώτα εστιάζεται το ενδιαφέρον
στη χάρη που απορρέει από το πρόσωπο του Χριστού, στην ποικιλία των χαρισμάτων
και την πνευματική ωρίμανση των χριστιανών. Γράφει ο Απόστολος: Ἑνὶ δὲ ἑκάστῳ
ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ… καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς
μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ
διδασκάλους, πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν
τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς
πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον
ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; text-align: justify;">
<span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Λίγο πιο πάνω, στην αρχή του κεφαλαίου ο
Απόστολος Παύλος αναφέρεται στην ενότητα της Εκκλησίας, η οποία αποτελεί «εν
σώμα» που ζωογονείται και τροφοδοτείται από «εν Πνεύμα». Τα μέλη του σώματος
αυτού συνδέει «μία πίστη», «ένα βάπτισμα» και η κοινή αναφορά στον «ένα Κύριο».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; text-align: justify;">
<span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Αφού το εν λόγω αποστολικό ανάγνωσμα σφραγίζει
το τέλος του αγίου δωδεκαημέρου να σημειωθεί ότι, κατά την εορτή των
Χριστουγέννων ο Χριστός αποκαλύπτεται ως «βρέφος σπαργανούμενον». Στα Θεοφάνεια
όμως, φανερώνεται ως τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, ως «Υιός του Θεού ο αγαπητός»,
ως το φως του κόσμου που χορηγεί πλουσιοπάροχα το φωτισμό σε κάθε άνθρωπο που
έρχεται στη ζωή. Και στον καθένα δίδεται χάρισμα πνευματικό σύμφωνα με το
μέτρο που μοιράζει ο Χριστός τη δωρεά του. Αυτός έδωσε άλλοι να είναι απόστολοι,
άλλοι προφήτες, άλλοι ευαγγελιστές, άλλοι ποιμένες και διδάσκαλοι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; text-align: justify;">
<span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">΄Ετσι η Εκκλησία που έχει κεφαλή τον Χριστό
δεν υπάρχει για τον εαυτό της, αλλά για να παρέχει χάρη και αγιασμό στα μέλη
της, να ζωογονεί και να αναδεικνύει τα ιδιαίτερα χαρίσματά τους. Οπότε, με
την ενότητα της πίστεως και την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος ζωογονούνται όλα
τα χαρίσματα του εκκλησιαστικού σώματος και συγκροτείται θεία αρμονία. Το πρώτο
δώρο που παρέχει η Εκκλησία στον καθένα είναι το βάπτισμα. <strong id="yui_3_16_0_1_1452028229926_2482">Με το
βάπτισμα αλλοιώνεται οντολογικά ο άνθρωπος. Μπολιάζεται με τα χαρίσματα του
Αγίου Πνεύματος, τα οποία στη βιβλική παράδοση παρουσιάζονται κυρίως ως σοφία
και σύνεση, γνώση και ευσέβεια, φόβος Θεού και χαρά, ειρήνη και δικαιοσύνη,
χρηστότητα και αγαθοσύνη, πίστη, ελπίδα και αγάπη. Με την ελεύθερη βούληση
καλείται ο χριστιανός να αναδείξει τα χαρίσματα αυτά στη ζωή του, συνεργώντας
στο έργο της χάριτος.</strong><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; text-align: justify;">
<span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Στις μέρες μας επικρατεί ο νηπιοβαπτισμός κι όλα
τα παραπάνω γίνονται δυσδιάκριτα. Το βάπτισμα συχνά μετατρέπεται σε κοσμικό
γεγονός, που χάνει την ιερότητά του και το βαθύ εκκλησιολογικό του περιεχόμενο.
Θεωρείται ως μια καλή συνήθεια και πολιτιστικό αυτονόητο. ΄Ετσι, όταν δεν
υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον εκ μέρους των γονέων, των αναδόχων, αλλά και των
κληρικών για ουσιαστική πνευματική καρποφορία των παιδιών που σταδιακά
ενηλικιώνονται, το βάπτισμα και οι ευεργετικές του συνέπειες λησμονούνται.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; text-align: justify;">
<span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Κι ενώ η χριστιανική ζωή παραπέμπει στη ζωή του
φωτός, τη ζωή της πραγματικής ελευθερίας και της χάριτος, οι άνθρωποι αγαπούν
μάλλον το σκοτάδι παρά το φως. Γι’ αυτό τα Θεοφάνεια, που θυμίζουν στους χριστιανούς
τα αγιασμένα ύδατα της κολυμβήθρας του βαπτίσματος, αποτελούν αφορμή για ανανέωση
της σχέσης με τον Χρστό και την Εκκλησία. Πάντως δεν είναι τυχαίο ότι στη λαϊκή
παράδοση και στο συλλογικό υποσυνείδητο του ελληνικού λαού το χριστιανικό
βάπτισμα δεν λησμονείται εντελώς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; text-align: justify;">
<span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Είναι χαρακτηριστικό, ότι κατά την εορτή των
Θεοφανείων πλήθη λαού προσέρχονται στους ιερούς ναούς, για να αγιασθούν και να
μεταλάβουν του μεγάλου αγιασμού. Τα Θεοφάνεια, που λέγονται και Φώτα, θυμίζουν
στον καθένα την ημέρα του θείου φωτισμού και της εισόδου του στην Εκκλησία. Δεν
αρκεί όμως η εθιμική υπενθύμιση του βαπτίσματος, χρειάζεται και υπαρξιακή
μετοχή στη ζωή του φωτός. Όταν οι κληρικοί καταρτίζουν πνευματικά και
μυσταγωγούν τους πιστούς στην εν Χριστώ ζωή, οικοδομείται το σώμα του Χριστού,
η Εκκλησία. Απώτερος στόχος η κατά Χριστόν τελείωση και η πνευματική ωρίμανση,
ώστε να φθάσουμε στην τελειότητα που μέτρο της είναι ο Χριστός.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="background: white; text-align: justify;">
<strong id="yui_3_16_0_1_1452028229926_2492"><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;">Ο Ιανουάριος είναι γεμάτος από μνήμες αγίων, που αποτελούν
πραγματικά φώτα στο σύγχρονο κόσμο.</span></strong><span style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-size: 12pt;"> Το πώς βέβαια έχουν ανατραπεί τα πράγματα, και
η Εκκλησία από κατεξοχήν χώρος της χάριτος και του φωτός παρουσιάζεται συχνά ως
φορέας σκοταδιστικών αντιλήψεων είναι μεγάλο θέμα, που δεν μπορεί να αναλυθεί στην
παρούσα συνάφεια. Υπάρχουν ιστορικές ευθύνες κυρίως της δυτικής χριστιανοσύνης
γι’ αυτό. Όμως, σε κάθε περίπτωση όποιος θέλει προσωπικά να μεταλάβει του θείου
φωτισμού, μπορεί να καλλιεργήσει τη χάρη που έλαβε στο Βάπτισμα και να γίνει
φωτοφόρος. Κανείς δεν μπορεί να τον εμποδίσει!<o:p></o:p></span></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-90905693647622517092016-12-04T14:39:00.002+02:002016-12-04T14:39:58.772+02:00<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #666666; font-family: Georgia, Utopia, "Palatino Linotype", Palatino, serif; font-size: 30px; margin: 0px; position: relative; text-align: center;">
<span style="color: #444444;">Η συμμετοχή στον πόνο των άλλων</span></h3>
<div class="post-header" style="background-color: white; color: #ac956a; font-family: Georgia, Utopia, "Palatino Linotype", Palatino, serif; font-size: 14px; line-height: 1.6; margin: 0px 0px 1em;">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-4752293181237769649" itemprop="description articleBody" style="background-color: white; font-family: Georgia, Utopia, "Palatino Linotype", Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 1.4; position: relative; width: 568px;">
<div class="separator" style="clear: both; color: #686868; font-size: 14px; line-height: 1.5; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/_GPpRVuB6t-c/TRnQyRWVDJI/AAAAAAAACI4/Dh5MoHTxqJ0/s1600/imagesCA7THZSY.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; color: #c85a2c; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-decoration: initial;"><img border="0" n4="true" src="https://3.bp.blogspot.com/_GPpRVuB6t-c/TRnQyRWVDJI/AAAAAAAACI4/Dh5MoHTxqJ0/s1600/imagesCA7THZSY.jpg" style="border: none; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.498039) 1px 1px 5px; padding: 8px; position: relative;" /></a></div>
<div style="color: #686868; font-size: 14px; line-height: 1.5; text-align: center;">
<span style="color: blue; font-size: small;"><strong>του Γέροντος Παϊσίου</strong></span></div>
<div style="font-size: 14px; line-height: 1.5; text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Όταν ο άνθρωπος πονάει για τον συνάνθρωπό του, ο Θεός κατά κάποιον τρόπο συγκινείται, χαίρεται, γιατί ο άνθρωπος αυτός, με την αγάπη πού έχει, συγγενεύει μαζί Του, καί του δίνει θεία παρηγοριά. Αλλιώς δεν θα μπορούσε να αντέξει τον πόνο για τον συνάνθρωπό του...</span></div>
<div style="font-size: 14px; line-height: 1.5; text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><a href="http://agiosfilimon.blogspot.gr/2012/12/blog-post_8.html" name="more" style="text-decoration: none;"></a></span></div>
<div style="font-size: 14px; line-height: 1.5; text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"></span></div>
<div style="font-size: 14px; line-height: 1.5; text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">- Γέροντα, πώς μπορείς να νιώσεις τον πόνο των άλλων;</span></div>
<div style="font-size: 14px; line-height: 1.5; text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">- Όταν έχεις κι εσύ κάποιον πόνο, σκέφτεσαι τον πόνο του άλλου, έρχεσαι στην θέση του και πονάς πιο πολύ για εκείνον. Ο πόνος ο δικός σου δηλαδή σε βοηθάει να καταλάβεις τον πόνο των άλλων. Καί όταν δέχεσαι με χαρά τον δικό σου πόνο, δίνεις στους πονεμένους παρηγοριά.</span></div>
<div style="font-size: 14px; line-height: 1.5; text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Όταν έχεις κάποιο πρόβλημα στην υγεία σου και δεν σε απασχολεί αυτό, τότε έχεις κατά κάποιον τρόπο το δικαίωμα να παρακαλείς τον Θεό να βελτιώσει την κατάσταση της υγείας των άλλων. Αλλά και όποιος δεν έχει δικό του πόνο, ας πονάει τουλάχιστον γι' αυτούς πού πονούν. «Να πάρω τον γαταδόκκο σου», έλεγαν οι Φαρασιώτες, δηλαδή τον πόνο σου, το βάσανό σου, το φαρμάκι σου.</span></div>
<div style="font-size: 14px; line-height: 1.5; text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">- Γέροντα, με τί τρόπο τον έπαιρναν;</span></div>
<div style="font-size: 14px; line-height: 1.5; text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">- Με την αγάπη. Όταν με αγάπη λέει κανείς «να πάρω τον πόνο σου», τον παίρνει. Αλλά, αν τον πάρει, μετά θέλει πολλή υπομονή, πολλή παλληκαριά, πολλή δύναμη, για να τον αντιμετωπίσει. Έρχονται μερικοί και μου λένε: «Γέροντα, θέλω να πάρω τον πόνο σου». Μερικοί το λένε από παλληκαριά, μερικοί όμως φοβητσιάρηδες δεν ξέρουν τι λένε. Αυτοί με το παραμικρό τρέχουν στον γιατρό καί εύκολα απογοητεύονται. Τον λίγο πόνο τον δικό τους δεν μπορούν να σηκώσουν καί λένε να πάρουν τον δικό μου πόνο! Καλύτερα να κάνουν υπομονή στον δικό τους πόνο, να δέχονται με χαρά ό,τι επιτρέπει γι’ αυτούς ο Θεός καί να μη ζητούν δήθεν από αγάπη να πάρουν την αρρώστια του άλλου. Γιατί, αν τυχόν ο Θεός εκπληρώσει το αίτημά τους καί ξεχάσουν ότι οι ίδιοι το ζήτησαν, θα γογγύσουν καί μπορεί να τα βάλουν καί με τον Θεό.</span></div>
<div style="font-size: 14px; line-height: 1.5; text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Από το βιβλίο «Λόγοι» Τόμος Δ' - Σουρωτή Θεσσαλονίκης</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: xx-small;"><span style="line-height: 27px;">Πηγή: ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ</span></span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-41056724069572460562016-11-26T23:57:00.001+02:002016-11-26T23:57:10.632+02:00<div class="portlet-topper" style="background-color: #f8fcd9; background-image: none; border-bottom: 0px solid rgb(18, 85, 142); color: #12558e; font-family: "Palatino Linotype", "Book Antiqua", Palatino, serif; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 0px; position: relative;">
<span class="portlet-title" style="background-image: none; color: #604818; display: block; font-weight: bold; min-width: 50%; padding: 4px 3px; text-align: center;"><span style="font-size: large;">Ψήγματα χρυσοῦ ἀπό τόν Χρυσόστομο</span></span><div class="portlet-icons" id="portlet-small-icon-bar_56_INSTANCE_xojU" style="background-image: none; font-size: 12px; margin: 1px; padding: 0px; position: absolute; right: 3px; text-align: right; top: 0px;">
</div>
</div>
<div class="portlet-content" style="background-color: #f8fcd9; background-image: none; background-position: 0% 100%; border: none; color: #666666; font-family: "Palatino Linotype", "Book Antiqua", Palatino, serif; line-height: 18px; margin: 0px; padding: 10px;">
<div class="portlet-content-container" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<div style="margin: 0px; padding: 0px;">
<span class="journal-content-article" id="206_49168_1.0" style="padding: 13px;"><div align="justify" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<ul style="line-height: 1.4; list-style: none inside url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/bullet1.gif"); margin: 0px; padding: 0px 0px 0px 2px;"><span style="font-size: large;">
<li style="background-image: url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/liferay-bullet.gif"); background-position: 0% 0%; margin: 2px; padding: 0px 0px 0px 10px;"><span style="font-family: Tahoma;">Ποτέ μήν ἀπελπίζεσαι, ὦ ἄνθρωπε. Μονάχα γιά κεῖνον ἀπελπίσου πού ἀπελπίζεται ἀπό τόν ἑαυτό του. </span></li>
<li style="background-image: url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/liferay-bullet.gif"); background-position: 0% 0%; margin: 2px; padding: 0px 0px 0px 10px;"><span style="font-family: Tahoma;">Ὅποιος στηρίζει τήν ἐλπίδα του στόν Κύριο ἀσφαλίζεται σέ φρούριο ἀπόρθητο, κατέχει ἀήττητο ὅπλο καί δύναμη ἀκαταμάχητη. </span></li>
<li style="background-image: url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/liferay-bullet.gif"); background-position: 0% 0%; margin: 2px; padding: 0px 0px 0px 10px;"><span style="font-family: Tahoma;">Ὅσο ὁ οὐρανός εἶναι καλύτερος ἀπό τή γῆ, τόσο ἡ εὐτυχία τῆς γῆς εἶναι μικρότερη ἀπό αὐτή τοῦ οὐρανοῦ. </span></li>
<li style="background-image: url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/liferay-bullet.gif"); background-position: 0% 0%; margin: 2px; padding: 0px 0px 0px 10px;"><span style="font-family: Tahoma;">Βοᾶτε ἀπό τό πρωί ὥς τό βράδυ τό «Κύριε ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον ἡμᾶς». Ἡ προσευχή καταπραΰνει τό θυμό, σβήνει τήν κακή ἐπιθυμία, λειώνει τό φθόνο, διώχνει τή λύπη, φωτίζει τή σκέψη. </span></li>
<li style="background-image: url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/liferay-bullet.gif"); background-position: 0% 0%; margin: 2px; padding: 0px 0px 0px 10px;"><span style="font-family: Tahoma;">Ντροπή νά νιώθεις ὅταν ἁμαρτάνεις, μήν ντρέπεσαι ὅταν μετανοεῖς. Στήν ἀπώλεια δέν μᾶς ὁδηγεῖ τόσο ἡ ἁμαρτία ὅσο ἡ ἀπελπισία. Νά ἐπανορθώνουμε τήν ἁμαρτία μέ τή μετάνοια καί νά στηριζόμαστε στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. </span></li>
<li style="background-image: url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/liferay-bullet.gif"); background-position: 0% 0%; margin: 2px; padding: 0px 0px 0px 10px;"><span style="font-family: Tahoma;">Κανείς δέν σώζεται, ἄν δέν βοηθήσει νά σωθοῦν καί οἱ ἄλλοι. Ὁ καθένας εἶναι ὑπεύθυνος γιά τή σωτηρία τῶν ἄλλων. </span></li>
<li style="background-image: url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/liferay-bullet.gif"); background-position: 0% 0%; margin: 2px; padding: 0px 0px 0px 10px;"><span style="font-family: Tahoma;">Ἡ συνεχής χαλαρότητα γιά τήν ἐκπλήρωση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ ὁδηγεῖ στήν ἀπιστία. </span></li>
<li style="background-image: url("http://www.apolytrosis.gr/html/themes/apolytrosis/images/custom/liferay-bullet.gif"); background-position: 0% 0%; margin: 2px; padding: 0px 0px 0px 10px;"><span style="font-family: Tahoma;">Ἀδιαφόρησε γιά τίς ἀνέσεις καί τότε θά ἀποκτήσεις ἄνεση. Ἀδιαφόρησε γιά τά ὑλικά ἀγαθά καί τότε θά τά ἀποκτήσεις, ὄχι ὡς δέσμιος καί δοῦλος αὐτῶν ἀλλά ὡς ἐλεύθερος. Μέ ὅσα περισσότερα ἀγαθά περιβάλλεσαι, τόσο δουλικότερος γίνεσαι.</span></li>
</span></ul>
</div>
</span></div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-37297139527740590312016-11-21T23:28:00.001+02:002016-11-21T23:28:25.709+02:00<div class="post-body entry-content" id="post-body-3288675701899811773" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 1.4; position: relative; width: 730px;">
<div align="center">
<span style="color: #990000;"><b><span style="font-size: large;">O Αγιος Φιλήμων</span></b></span></div>
<div align="center">
<span style="color: #990000;"><b style="font-size: 16.9px;"><span style="font-size: small;"> </span></b><br /><span style="font-size: large;">Οι Άγιοι Φιλήμων ο Απόστολος, Άρχιππος, Ονήσιμος και Απφία</span></span></div>
<br /><div align="center" style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">
<div style="color: blue; font-size: 13px; text-align: left;">
Η μνήμη τους εορτάζεται 22 Νοεμβρίου</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/_zl76vnrcous/SwPzYU17GkI/AAAAAAAAE0w/shcjTPPFObA/s1600/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%B9+%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CE%AE%CE%BC%CF%89%CE%BD+%CE%BF+%CE%91%CF%80%CF%8C%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%82.jpg" style="clear: left; color: #b87209; float: left; font-size: 13px; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/_zl76vnrcous/SwPzYU17GkI/AAAAAAAAE0w/shcjTPPFObA/s320/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%B9+%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CE%AE%CE%BC%CF%89%CE%BD+%CE%BF+%CE%91%CF%80%CF%8C%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%82.jpg" style="border: none; position: relative;" width="228" /></a><span style="color: blue;">Και για τους τέσσερις Αγίους αναφέρει ο Απ. Παύλος στην προς Φιλήμονα επιστολή του. Ο Φιλήμων και η σύζυγος του Απφία ήταν χριστιανοί στην πόλη των Κολοσσών, με ανεπτυγμένο αίσθημα φιλανθρωπίας. Χρησιμοποιούσαν δε τα πλούτη τους με προθυμία για την ανακούφιση φτωχών, ασθενών και για την ανάπτυξη του έργου του Χριστού. Στο χριστιανισμό προσήλθαν δια του Αποστόλου Παύλου, όταν αυτός είχε έλθει στην πόλη τους. Μάλιστα, για τις αγαθοεργίες του Φιλήμονα γράφει συγκεκριμένα: "Χάριν έχομεν πολλήν και παράκλησιν επί τη αγάπη σου ότι τα σπλάγχνα των αγίων αναπέπαυται δια σου, αδελφέ". Δηλαδή, έχουμε πολλή χαρά και παρηγοριά για την αγάπη σου, διότι οι καρδιές των αδελφών χριστιανών έχουν βρει ανάπαυση με τις ευεργεσίες και αγαθοεργίες σου, αδελφέ. Για τον Άρχιππο λέγεται ότι ήταν συγγενής, ίσως και γιος του Φιλήμονα και της Απφίας. Ο Παύλος, επειδή ο Άρχιππος είχε μεγάλη αφοσίωση στη διάδοση του Ευαγγελίου, στην προς Φιλήμονα επιστολή του τον ονομάζει στρατιώτη. Ο Ονήσιμος ήταν υπηρέτης του Φιλήμονα, από τον όποιο απέδρασε και πήγε στη Ρώμη. Εκεί έπεσε στα δίχτυα του Αποστόλου Παύλου, που τον έστειλε πίσω στο Φιλήμονα, χριστιανό πλέον. Και παρακαλεί τον Φιλήμονα να δεχθεί τον Ονήσιμο, όχι σαν υπηρέτη, αλλά σαν αδελφό. Κατά την παράδοση, όλοι μαρτύρησαν για τη διάδοση του Ευαγγελίου.</span></div>
<div style="color: blue; text-align: justify;">
<br /><b>Απολυτίκιο</b>. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάβαλε.</div>
<div style="color: blue; text-align: justify;">
Τετράς η θεόλεκτος, των Αποστόλων Χριστού, Φιλήμων και Άρχιππος, και συν Απφία ομού, ο θείος Ονήσιμος, λάμψαντες τοις εν σκότει, αληθείας την γνώσι, ήθλησαν ομοφρόνως, και την πλάνην καθείλον. Και νυν εξευμενίζονται, πάσι τον Κύριον.<br /><br /><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b>Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τὴν ἐν πρεσβείαις.</b><br />Ὡς Ἐκκλησίας θεμέλιοι καὶ λαμπτῆρες, καὶ τοῦ Σωτῆρος Ἀπόστολοι θεηγόροι, Φιλῆμον Ἀπφία καὶ Ὀνήσιμε, καὶ σὺν Ἀρχίππῳ ἅμα, ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύσατε, τῷ Λόγῳ σοφοὶ ἱεροκήρυκες.</div>
<br /><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<b>Μεγαλυνάριον.</b><br />Χαίρετε τοῦ Λόγου μυσταγωγοί, καὶ τῶν ἐν τῷ σκότει, πλανωμένων φωταγωγοί, Ἄρχιππε Φιλῆμον, Ὀνήσιμε Ἀπφία, Ἀπόστολοι θεόπται, Ἀγγέλων σύσκηνοι.</div>
<div>
<span style="font-size: 12pt;"><br /></span></div>
</div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-17976775496254062932016-10-08T18:15:00.000+03:002016-10-08T18:15:00.850+03:00<header id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36386" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;"><h1 id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36387" style="font-family: "Segoe UI Light", "Segoe UI Web Light", "Segoe UI Web Regular", "Segoe UI", "Segoe UI Symbol", HelveticaNeue-Light, "Helvetica Neue", Arial, sans-serif; font-size: 24px; line-height: 34.08px; margin: 0px 0px 5px;">
<span id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36652" style="font-size: large; line-height: normal;">Ποια είναι τα Λειτουργικά Σκεύη;</span></h1>
</header><span style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px;"></span><br />
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36394" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<ins data-ad-client="ca-pub-1530774686293479" data-ad-format="rectangle,horizontal" data-ad-slot="5223377778" id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36395" style="display: block; line-height: 22.72px;"></ins></div>
<aside id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36396" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;"><br style="line-height: 22.72px;" /></aside><div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36402" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36403" style="line-height: 22.72px;">
<div data-href="http://www.vimaorthodoxias.gr/diafora/theologikos-log/diafora/item/89080-poia-einai-ta-leitourgika-skeii" data-layout="button_count" data-send="true" data-show-faces="flase" data-width="120" id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36404" style="line-height: 22.72px;">
<span id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36405" style="line-height: 22.72px; min-height: 20px; vertical-align: bottom; width: 128px;"></span></div>
</div>
</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36406" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36407" style="line-height: 22.72px;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-83YEG7TUSxc/V_kNUElrgHI/AAAAAAAABKI/wkVeg8j02fsoX0tFuQ8nLj9jopsFeG8MQCLcB/s1600/85f8d58a934bd8986766dacca46da1bf_XL.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="232" src="https://2.bp.blogspot.com/-83YEG7TUSxc/V_kNUElrgHI/AAAAAAAABKI/wkVeg8j02fsoX0tFuQ8nLj9jopsFeG8MQCLcB/s320/85f8d58a934bd8986766dacca46da1bf_XL.jpg" width="320" /></a><strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36408" style="line-height: 22.72px;">Για την <a href="http://www.vimaorthodoxias.gr/all/itemlist/tag/%CE%A4%CE%95%CE%9B%CE%95%CE%A3%CE%97" id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36409" rel="tag" style="color: #0068cf; cursor: pointer; font-weight: inherit; line-height: 22.72px;" target="_blank" title="ΤΕΛΕΣΗ">τέλεση</a> του <a href="http://www.vimaorthodoxias.gr/all/itemlist/tag/%CE%98%CE%B5%CE%AF%CE%B1%20%CE%95%CF%85%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B1" id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36410" rel="tag" style="color: #0068cf; cursor: pointer; font-weight: inherit; line-height: 22.72px;" target="_blank" title="Θεία Ευχαριστία">Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας</a> και των άλλων Μυστηρίων</strong> ή Ιεροπραξιών απαιτείται ή χρήση διαφόρων <a href="http://www.vimaorthodoxias.gr/all/itemlist/tag/%CE%A3%CE%9A%CE%95%CE%A5%CE%97" id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36411" rel="tag" style="color: #0068cf; cursor: pointer; font-weight: inherit; line-height: 22.72px;" target="_blank" title="ΣΚΕΥΗ">σκευών</a>, αποκλειστικά για το σκοπό αυτό. Αυτά είναι:</div>
</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36412" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36413" style="line-height: 22.72px;">α. Το Άγιο Ποτήριο</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36414" style="line-height: 22.72px;" />Ποτήρι χρυσό ή αργυρό με υψηλή βάση, στο όποιο ρίχνεται ο οίνος και το ύδωρ την ώρα πού τελείται ή Άγία Προσκομιδή. Στη Θεία Λειτουργία άγιαζόμενα μετατρέπονται σε Αίμα Χρίστου. Μέσα στο Άγιο Ποτήριο τίθεται και το Σώμα του Χρίστου, μετά τον καθαγιασμό απ’ οπού μεταλαμβάνουν οι πιστοί.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36415" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
Εικονίζει το Ποτήριο εκείνο στο όποιο ο Κύριος Ιερούργησε και παράδωσε στους Αποστόλους το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας (Λουκ. κβ’, 20).</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36416" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36417" style="line-height: 22.72px;">β. Ό Δίσκος ή το Άγιο Δισκάριο</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36418" style="line-height: 22.72px;" />Μικρός, αβαθής, στρογγυλός δίσκος, χρυσός ή αργυρός, στον όποιο τοποθετείται, την ώρα πού τελείται ή Προσκομιδή, ο Αμνός και αγιάζεται στον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων. Ομοίως πάνω σ’ αυτόν τοποθετούνται οι μερίδες της Παναγίας, των Αγίων (των εννέα Ταγμάτων), των ζώντων και τεθνεώτων.<br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36419" style="line-height: 22.72px;" />Συμβολίζει τη φάτνη της Βηθλεέμ, τη νεκρική κλίνη και τη γη.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36420" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36421" style="line-height: 22.72px;">γ. Ή Λαβίδα</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36422" style="line-height: 22.72px;" />Ό αρχαίος τρόπος μεταλήψεως των πιστών ήταν αυτός πού τηρείται σήμερα από τους Λειτουργούς πρώτα το Σώμα του Χρίστου από το Δίσκο και μετά το Αίμα από το Ποτήριο. Ή λέξη λαβίδα δήλωνε τότε μεταφορικά τη «λαβίδα» των ιερατικών δακτύλων και χεριών, με τα όποια το Άγιο Σώμα εισαγόταν στα στόματα των πιστών.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36423" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
Το κοχλιάριο (κουταλάκι) χρησιμοποιήθηκε αργότερα τοπικά και γενικεύθηκε το 10ο αιώνα, αλλάζοντας τον τρόπο Μεταλήψεως. Ή ονομασία όμως της λαβίδας έμεινε στο κουταλάκι.<br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36424" style="line-height: 22.72px;" />Συμβολίζει τη λαβίδα των Σεραφείμ πού είδε στο δράμα του ο Ησαΐας.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36425" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36426" style="line-height: 22.72px;">δ. Ό Αστερίσκος</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36427" style="line-height: 22.72px;" />Σταυροειδές έλασμα το όποιο συγκρατεί το κάλυμμα πάνω από το Δισκάριο, όταν ο Λειτουργός μετά το πέρας της Ακολουθίας της Αγίας Προσκομιδής «καλύπτει» τα προετοιμασθέντα Δώρα.<br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36428" style="line-height: 22.72px;" />Συμβολίζει το στερέωμα του ουρανού και τον αστέρα των Μάγων.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36429" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36430" style="line-height: 22.72px;">ε. Τα Καλύμματα</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36431" style="line-height: 22.72px;" />Δύο ισομεγέθη καλύμματα σε σχήμα σταυρού με τα όποια καλύπτονται ο Δίσκος και το Ποτήριο κατά την Άγία Προσκομιδή.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36432" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
Συμβολίζουν τα σπάργανα του Θείου Βρέφους, όταν το Δισκάριο εικονίζει τη Φάτνη και τα νεκρικά όθόνια του Χρίστου, όταν το Δισκάριο γίνεται νεκρική κλίνη.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36433" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36434" style="line-height: 22.72px;">στ. Ό Αήρ</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36435" style="line-height: 22.72px;" />Κάλυμμα ορθογώνιο μεγαλύτερο από τα προηγούμενα, με το όποιο καλύπτονται τα Τίμια Δώρα στην Ιερά Πρόθεση και αργότερα, μετά την απόθεση τους, στην Άγία Τράπεζα. Αυτό το κάλυμμα στην μεγάλη Είσοδο ο Ιερέας ή ο Διάκονος, όταν υπάρχει, το φέρει στην πλάτη του.<br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36436" style="line-height: 22.72px;" />Συμβολίζει ο,τι και τα καλύμματα.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36437" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36438" style="line-height: 22.72px;">ζ. Ή Λόγχη</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36439" style="line-height: 22.72px;" />Μαχαίρι σε σχήμα λόγχης. Μ’ αυτό κόπτεται ο άρτος και εξάγεται ο Αμνός και οι μερίδες στην Προσκομιδή.<br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36440" style="line-height: 22.72px;" />Συμβολίζει τη λόγχη του στρατιώτη με την οποία έλόγχισε την πλευρά του Χρίστου επάνω στο Σταυρό.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36441" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36442" style="line-height: 22.72px;">η. Το Ζέον</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36443" style="line-height: 22.72px;" />Μικρό δοχείο πού χρησιμοποιείται για τη μεταφορά θερμού (ζέοντος) ύδατος και έκχυση του μέσα στο Άγιο Ποτήριο πριν από τη Θεία Κοινωνία. Με αυτό τον τρόπο εξαίρεται ή ζέση του Αγίου Πνεύματος και παρακινούμαστε με τέτοια θερμότητα πίστεως να προσερχόμαστε στη Θεία Μετάληψη.<br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36444" style="line-height: 22.72px;" />Συμβολίζει το ζεστό αίμα πού έρρευσε από την πλευρά του Χρίστου μετά τη λόγχευσή Του.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36445" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36446" style="line-height: 22.72px;">θ. Ή Μούσα</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36447" style="line-height: 22.72px;" />Είναι σπόγγος «πεπλατυσμένος» χρησιμοποιείται στη συστολή, δηλ. στην άπόμαξη (καθάρισμα) του Δίσκου και του Αντιμηνσίου. Φυλάσσεται μέσα στο Αντιμήνσιο.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36448" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36449" style="line-height: 22.72px;">ι. Ό Σπόγγος</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36450" style="line-height: 22.72px;" />Σφαιρικό σφουγγάρι πού τοποθετείται μέσα στο Άγιο Ποτήριο 2* – για να απορροφά την υγρασία του – μετά την κατάλυση από τον Ιερέα των υπολειμμάτων της Θείας Κοινωνίας μετά τη Μετάληψη των πιστών.<br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36451" style="line-height: 22.72px;" />Συμβολίζει το σπόγγο με τον όποιο στο Γολγοθά έπότισαν τον Κύριο οξος.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36452" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36453" style="line-height: 22.72px;">ία. Τα Μάκτρα</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36454" style="line-height: 22.72px;" />Κόκκινα μανδήλια πού χρησιμοποιούνται στη Θεία Μετάληψη Κλήρου και Λάου. Μ’ αυτά σπογγίζουμε το στόμα μας. Όταν τα κρατάμε σωστά (με τα δύο χέρια μας, κάτω από το πηγούνι μας), προφυλάσσουν την τυχόν πτώση Μαργαριτών στο δάπεδο από απροσεξία ή από στιγμιαία αδεξιότητα.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36455" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36456" style="line-height: 22.72px;">ιβ. Ό Κωδωνίσκος</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36457" style="line-height: 22.72px;" />Μικρό καμπανάκι το όποιο κτυπά ο Ιερέας κάποια στιγμή του Όρθρου κατά τη διάρκεια της Προσκομιδής, σαν συνθηματικό ενάρξεως, ώστε, ο μεν Λαός να μνημονεύει νοερά τα ονόματα των ζώντων και κεκοιμημένων του, ο δε Λειτουργός να εξάγει μερίδες στο Άγιο Δισκάριο για όλους αυτούς πού «κατά διάνοιαν» έχει.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36458" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36459" style="line-height: 22.72px;">ιγ. Το Αρτοφόριο</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36460" style="line-height: 22.72px;" />Είναι ένα κατάλληλο ειδικό μεταλλικό συνήθως κουτί πού χρησιμοποιείται για τη φύλαξη της Θείας Κοινωνίας. Περιέχει Άγιο Άρτο εμβαπτισμένο στο τίμιο Αίμα του Κυρίου (δηλ. το Σώμα και το Αίμα Του).</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36461" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
Εξάγεται τη Μεγάλη Πέμπτη και αποξηραίνεται για να διατηρείται. Κατά τη χρήση υγραίνεται για να μαλακώσει με κοινό οίνο. Χρησιμοποιείται σε έκτακτες ανάγκες, εκτός Θείας Λειτουργίας, κατά τη διάρκεια του έτους και κοινωνούν οι Ιερείς τους ασθενείς και άτομα πού δεν μπορούν να μεταβούν στο Ναό.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36462" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
Αρτοφόριο λέγεται και το πρόσθετο κυτίο στο όποιο διαφυλάσσεται ο Αμνός του Κυρίου, (το Σώμα και το Αίμα Του), από την Κυριακή μέχρι την ημέρα πού θα χρησιμοποιηθεί στην προηγιασμένη Θεία Λειτουργία.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36463" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36464" style="line-height: 22.72px;">ιδ. Ό Τίμιος Σταυρός</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36465" style="line-height: 22.72px;" />Ανάλογα με τη λειτουργική του χρήση έχουμε:</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36466" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
(1) Το Σταυρό των λιτανειών,<br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36467" style="line-height: 22.72px;" />(2) Το Σταυρό του αγιασμού,<br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36468" style="line-height: 22.72px;" />(3) Το Σταυρό ευλογίας της Αγίας Τραπέζης,<br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36469" style="line-height: 22.72px;" />(4) Τον «Εσταυρωμένο» του Ιερού, πού εξάγεται τη Μεγάλη Πέμπτη για προσκύνηση στο μέσον του Ναού.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36470" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36471" style="line-height: 22.72px;">ιέ. Ό Επιτάφιος</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36472" style="line-height: 22.72px;" />Είναι κατάλληλο ύφασμα με κεντημένο ή ζωγραφισμένο τον Χριστό νεκρό, όπως ήταν μετά την αποκαθήλωση. Αργότερα στον Επιτάφιο προστέθηκαν, γύρω από τον Χριστό ή Παναγία, ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος, ο Ιωάννης, Μυροφόρες και Άγγελοι, σε «επιτάφιο θρήνο».</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36473" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
Αυτό τον Επιτάφιο προσκυνούμε και περιφέρουμε τη Μεγ. Παρασκευή στρωμένο πάνω σ’ ένα διασκευασμένο τραπέζιο το λεγόμενο Κουβούκλιο, πού συμβολίζει το λίθο, πάνω στον όποιο το Σώμα του Χρίστου δέχτηκε τις μεταθανάτιες περιποιήσεις.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36474" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36475" style="line-height: 22.72px;">ιστ. Τα Θυμιατήρια</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36476" style="line-height: 22.72px;" />Είναι κινητά πύραυνα, (κατάλληλα μεταλλικά σκεύη), πού δέχονται τα κάρβουνα και το θυμίαμα, με τα όποια θυμιώνται ή Άγία Τράπεζα, οι Άγιες εικόνες και ο Λαός, όπως και όταν το Τυπικό καθορίζει στις διάφορες Ακολουθίες. Εξαρτώνται από αλυσίδες με ή χωρίς κωδωνίσκους και ή βάση τους είναι με ή χωρίς κάλυμμα.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36477" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
Στις Ακολουθίες των Μεγάλων Ωρών και σε ορισμένες άλλες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται απλούστερα Θυμιατήρια χειρός, τα «κατζία» σαν ένα είδος κυμβάλου πού συνοδεύει την ψαλμωδία (ιδίως μετά από ανάλογη εκπαίδευση).</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36478" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
Με το θυμίαμα πού προσφέρουμε την ώρα της προσευχής υποβοηθείται ή ανάταση της ψυχής προς τα υψηλά «άνω σχώμεν τάς καρδίας». Όπως το θυμίαμα θερμαινόμενο στον άνθρακα ανέρχεται προς τα άνω εύωδιάζοντας το περιβάλλον, έτσι και ή ψυχή του πιστού με θερμή πίστη πρέπει να πτερουγίζει προς τα άνω μυροβλύζουσα, άπαγγιστρωμένη από τις υλικές μέριμνες.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36479" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
Ή βάση του θυμιατηρίου υποδεικνύει την ανθρωπότητα του Χρίστου, ή φωτιά τη θεότητα Του και ο ευώδης καπνός μας «πληροφορεί» την προπορευόμενη εύωδία του Αγίου Πνεύματος.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36480" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36481" style="line-height: 22.72px;">ιζ. Τα Έξαπτέρυγα</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36482" style="line-height: 22.72px;" />Είναι μεταλλικοί δίσκοι με ανάγλυφες, άμφιπρόσωπες παραστάσεις εξαπτέρυγων Σεραφείμ, τοποθετημένοι σε κοντάρι. Χρησιμοποιούνται στη μικρή και μεγάλη Είσοδο και στις λιτανείες. Σήμερα εξυπηρετούν διακοσμητικό και συμβολικό σκοπό. Παλαιότερα κατασκευάζονταν από υμένες ή πτερά ζώων και τα χρησιμοποιούσαν οι Διάκονοι σαν ριπίδια (βεντάλιες) για να εκδιώκουν τα έντομα κυρίως πάνω από το Άγιο Ποτήριο. Σήμερα ή κίνηση αυτή συμβολικά γίνεται με τον Αέρα διπλωμένο, όταν ο Λειτουργός εκφωνεί: «Στώμεν καλώς…».</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36483" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36484" style="line-height: 22.72px;">ιη. Τα Λάβαρα</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36485" style="line-height: 22.72px;" />Είναι είδος ιερών σημαιών με άμφιπρόσωπες παραστάσεις Αγίων, κεντητές ή ζωγραφιστές, πού χρησιμοποιούνται στις λιτανείες.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36486" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36487" style="line-height: 22.72px;">ιθ. Τα κηροπήγια</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36488" style="line-height: 22.72px;" />Είναι μεταλλικές βάσεις για στήριξη λαμπάδων πού ανάβονται για φωτισμό ή για ένδειξη ευλάβειας δύο συνήθως στην Άγία Τράπεζα και μία στην Προσκομιδή. Συνθετότερα κηροπήγια είναι και αυτά στα όποια οι πιστοί ανάβουν τα κεριά τους στα προσκυνητάρια.</div>
<div dir="ltr" id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36489" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, "Lucida Grande", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 22.72px;">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36490" style="line-height: 22.72px;">κ. Τα Σήμαντρα και οι Κώδωνες</strong><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36491" style="line-height: 22.72px;" />Είναι οι καμπάνες με τις όποιες καλούνται οι πιστοί στους Ί. Ναούς με ανάλογη σήμανση για Θ. Λειτουργία, για λιτανεία, για εκφορά νεκρών κ.λπ.<br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1475650281484_36492" style="line-height: 22.72px;" />Στίς Ιερές Μονές υπάρχουν και σήμαντρα, κόπανοι και «τάλαντα», με τα όποια οι Μοναχοί, ανάλογα με το τυπικό κάθε Μονής, ειδοποιούνται λεπτομερώς για την προετοιμασία ή την πρόοδο των Ακολουθιών.</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-75420640582223443152016-10-01T11:52:00.001+03:002016-10-01T11:52:30.013+03:00<h3 id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29491">
Γιατί ο Θεός άφησε την Εκκλησία Του να περάσει τόσους διωγμούς μέχρι σήμερα; Που είναι η θεία πρόνοια; </h3>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29492">
</div>
<br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29493" /><br />
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29495" style="text-align: justify; text-indent: 17.85pt;">
</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29496" style="text-align: justify; text-indent: 17.85pt;">
<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=8568354723096064074" id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29497" style="clear: right;" target="_blank"><img alt="Ενσωματωμένη εικόνα" class="ecxymail-preserve-class ecxinline-image-guid-b0bd8c1f-e2ba-663e-0b9b-27878c103ad7 ecxrte-inline-saved-image" data-id="inline-image-guid-b0bd8c1f-e2ba-663e-0b9b-27878c103ad7" src="https://dub115.afx.ms/att/GetInline.aspx?messageid=3942c330-83b4-11e6-8ef1-6c3be5a75b36&attindex=0&cp=-1&attdepth=0&imgsrc=cid%3ab55c445a-8680-d54e-f3b1-ced42e6500ce%40yahoo.com&cid=40ba48774026f121&shared=1&hm__login=gvikos1&hm__domain=hotmail.com&ip=10.211.92.8&d=d3435&mf=0&hm__ts=Sat%2c%2001%20Oct%202016%2008%3a48%3a31%20GMT&st=%280006BFFDA2F6D48E%29&hm__ha=01_037a57d5b2522027f69b0331618f10c85c0627d955552ae4b855cebfe4f65d50&oneredir=1" style="max-height: 194px; max-width: 260px; width: 100%;" /></a><span id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29499"> </span>Ο Χριστός έλεγε στους μαθητές Του «<b id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29500">εάν εμένα εδίωξαν, και εσάς θα καταδιώξουν</b>» (Ιωάν. 15, 20). Στους μακαρισμούς έλεγε επίσης «<b id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29501">είστε ευτυχισμένοι όταν σας διώκουν για το θέλημά μου και σας βρίζουν, να χαίρεστε και να αγάλλεσθε, γιατί μεγάλη θα είναι η ανταμοιβή σας στους ουρανούς</b>» (Ματθ. 5, 10-12).</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29502" style="text-align: justify; text-indent: 17.85pt;">
Οι απόστολοι, όταν τους έδειραν στο Ιουδαϊκό συνέδριο, γιατί μιλούσαν για τη θεότητα του Χριστού, έφυγαν με χαρά, γιατί αξιώθηκαν να πάθουν για το Χριστό (Πραξ. 5, 41).</div>
<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=8568354723096064074" id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29503" name="more" target="_blank"></a><br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29504" />
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29505" style="text-align: justify; text-indent: 17.85pt;">
Όταν ο Χριστός στη Δαμασκό έστελνε τον Ανανία να πάει στον τυφλό Παύλο, για να τον θεραπεύσει και να τον βαπτίσει, του είπε: «Εγώ θα του δείξω, όσα πρέπει να πάθει για το όνομά μου» (Πραξ. 9, 16). Και πράγματι, ο απόστολος Παύλος έπαθε πολλά κατά τις ιεραποστολικές περιοδείες του (Β΄ Κορ. 11, 23-33).</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29506" style="text-align: justify; text-indent: 17.85pt;">
Το ίδιο ερώτημα για τη θεία πρόνοια είχαν και οι χριστιανοί του πρώτου μ.Χ. αιώνα. Ο ευαγγελιστής Ιωάννης τους απάντησε στην Αποκάλυψη ότι, παρά την επικράτηση του κακού με τους διωγμούς του Νέρωνα και του Δομιτιανού,<b id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29507"> και παρά την επιδείνωση των διωγμών στην εποχή του αντιχρίστου λίγο πριν τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, τελικά ο Χριστός θα νικήσει</b>.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29508" style="text-align: justify; text-indent: 17.85pt;">
Οι διωγμοί των χριστιανών μέχρι σήμερα φαινομενικά φαίνονται σαν κάτι κακό, ουσιαστικά, όμως, είναι μεγάλη ευεργεσία. Ο ηρωισμός των μαρτύρων και τα θαύματα, που συνόδευαν τα μαρτύριά τους ώθησαν πολλούς ειδωλολάτρες να γίνουν χριστιανοί και πολλούς χριστιανούς να παραμείνουν σταθεροί στην πίστη. Στο αίμα μαρτύρων στηρίχθηκε η Εκκλησία, ενώ η θυσία τους αποτελεί ευλογία για όλη την οικουμένη. <b id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29509">Οι χριστιανοί όλων των εποχών από τους μάρτυρες αντλούν δύναμη για το δικό τους αγώνα</b>.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29510" style="text-align: justify; text-indent: 17.85pt;">
<br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29511" /></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29512" style="text-align: justify; text-indent: 17.85pt;">
<br id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29513" /></div>
<br />
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29433">
</div>
<br />
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29514" style="text-align: justify; text-indent: 17.85pt;">
Από το βιβλίο «<b id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29515">Νεανικές Αναζητήσεις </b>- <b id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1474870923845_29516">Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως</b>» (σελ. 71-72), Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-87354062697635629772016-09-26T22:43:00.000+03:002016-09-26T22:43:00.719+03:00<h1 style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; text-align: center;">
<span style="color: #741b47; font-size: large;">Η Αγία Ακυλίνα</span></h1>
<br style="background-color: white; color: #666666; font-family: Arial; font-size: 13px;" />
<div class="content" style="background-color: white; color: #666666; font-family: Arial; position: relative; word-wrap: break-word;">
<div class="nodeview">
<div style="clear: both; float: left; font-size: 13px; margin-bottom: 5px; margin-right: 5px; margin-top: 5px;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><strong><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Από μια μεγάλη Αγία, ένας «πατέρας» προδότης και λιποτάκτης «χριστιανός»</span></strong><br /><span style="color: #993300;"><strong><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Η ΑΓΙΑ ΑΚΥΛΙΝΑ - ΝΥΜΦΗ ΧΡΙΣΤΟΥ</span></strong></span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"> </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-bUm5iQr_N7Y/V9Wz2RPujPI/AAAAAAAABB8/N0yJDj-4IOUmXZTYXV6LZMMhPYvQDmVvACLcB/s1600/AgiaAkylina03.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-bUm5iQr_N7Y/V9Wz2RPujPI/AAAAAAAABB8/N0yJDj-4IOUmXZTYXV6LZMMhPYvQDmVvACLcB/s320/AgiaAkylina03.jpg" width="265" /></a><a href="http://www.saint.gr/photos/standard/0927/AgiaAkylina01.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #b87209; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><span style="font-size: medium;"></span></a><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Η Αγία Ακυλίνα γεννήθηκε το έτος 1745 μ.Χ. στο Ζαγκλιβέρι της Θεσσαλονίκης. Το σπίτι της σώζεται μέχρι και σήμερα, όχι βέβαια σε καλή κατάσταση.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"> </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Εδώ ζούσε μαζί με τους χριστιανούς γονείς της τον πατέρα της το Γιώργη και τη Μητέρα της που δυστυχώς δε διασώθηκε το όνομά της. Μια μέρα ο πατέρας της Ακυλίνας μάλωσε με ένα τούρκο και πάνω στο θυμό του μαχαίρωσε τον τούρκο και τον άφησε νεκρό. Όλο το χωριό αναστατώθηκε και όλοι οι Χριστιανοί τρομαγμένοι έτρεχαν να κρυφτούν για να γλυτώσουν απ' την μανία των τούρκων για εκδίκηση. Ο Γιώργης καταδικάζεται σε θάνατο, οι τούρκοι θα τον κρεμάσουν. Αν όμως θέλει να γλυτώσει τη ζωή του, υπάρχει λύση, αρκεί να τουρκέψει. Ο Γιώργης δειλιάζει μπρος στην κρεμάλα, προδίδει την πίστη του και υπόσχεται να τουρκέψει σιγά-σιγά και την οικογένειά του.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"> </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Οι Χριστιανοί σαν το άκουσαν φαρμακώθηκαν: «Ακούς εκεί, να βρεθεί Ζαγκλιβερινός να προδώσει τη Πίστη του!». Όλοι με ένα στόμα έλεγαν.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"> </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Εκείνες όμως που φαρμακώθηκαν πιο πολύ, ήταν η Γυναίκα του και η Ακυλίνα.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"> </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Ντυμένες και οι δυο στα μαύρα, κλείστηκαν μέσα και κλαίνε για τον πατέρα τους που έγινε προδότης της πίστεως και της πατρίδος. Άδικα η καλή του γυναίκα προσπαθεί να τον κάνει να συνέλθει, να Μετανοήσει, να Εξομολογηθεί. Αυτός τυφλωμένος από τα δώρα, ούτε θέλει ν' ακούσει για το Όνομα του Χριστού.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"> </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Έτσι η μόνη παρηγοριά της Μάνας μένει τώρα η Ακυλίνα, και προσπαθεί να την αναθρέψει όσο πιο καλά γίνεται Χριστιανικά σα να διαισθάνονταν ότι θ' ακολουθήσει το δρόμο του Μαρτυρίου.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"> </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Και δεν άργησε να ξεσπάσει η καταιγίδα. Το έτος 1764 μ.Χ. ο Γιώργης παίρνει διαταγή του πασά που ήταν διοικητής της Θεσσαλονίκης να πείσει την κόρη του να γίνει τουρκάλα, γιατί την είδε στη βρύση και θαμπώθηκε από την ομορφιά της ο γιος του και τη θέλει για γυναίκα του. Χάρηκε ο Γιώργης γι' αυτή την μεγάλη τιμή, και τρέχει στο σπίτι του να της πει το μεγάλο νέο και τα μάτια του γυάλιζαν γι' αυτά που του έταξε ο πασάς. Η Ακυλίνα πάγωσε. Μάνα και Κόρη τον βγάζουν έξω από το σπίτι και ούτε θέλουν να τον ακούσουν. Αλλά ο «τούρκος» δεν υποχωρεί εύκολα. Λυσσάει, στην αρχή με γλυκόλογα και υποσχέσεις, όταν όμως βλέπει την Ακυλίνα να μένει ασυγκίνητη σε όλα αυτά, αλλάζει τακτική και διατάζει βασανιστήρια. Η ατίμητη Μάνα την εμψυχώνει γενναία λέγοντάς Την:</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">-Παιδί μου πρόσεχε, μην αρνηθείς το Χριστό. Αυτή η ζωή είναι πρόσκαιρη μπροστά στον Παράδεισο και στην Αιωνιότητα Της Μακαρίας Ζωής.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><strong><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Τα μαρτύρια αρχίζουν.</span></strong><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Την γυμνώνουν, την χτυπούν, την μαστιγώνουν με βέργες και συρματένια σχοινιά. Το σώμα της γίνεται όλο μια πληγή. Το αίμα της χύνεται ποτάμι και βάφει τη Μακεδονική γη του Ζαγκλιβερίου. Η Ακυλίνα έχει τα μάτια στον Ουρανό και προσπαθεί να επαναλάβει:</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">«Χριστιανή είμαι και Χριστιανή θα πεθάνω».</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Τρεις μέρες την βασάνισαν. Την τρίτη μέρα το απόγευμα μέσα στους πόνους και στην αιμορραγία την φέρνουν στο σπίτι της. Η Μάνα της την σφίγγει στην αγκαλιά της μόλις τη βλέπει και το μόνο που νοιάζεται να ρωτήσει είναι:</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">«Παιδί μου μήπως δείλιασες και αρνήθηκες το Χριστό;»</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Η Ακυλίνα προσπαθεί με δυσκολία να απαντήσει:</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">«Μητέρα έκανα όπως μου είπες. Το διαμάντι που μου εμπιστεύθηκες το φύλαξα καθαρό και αμόλυντο και τώρα πάω κοντά στο Χριστό και Θεό μου».</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"><span style="font-size: medium;">Ήταν 27 Σεπτεμβρίου 1764 όταν έφυγε η Αγία της ψυχή.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"></span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Από το Άγιο Λείψανό της ξεχύθηκε μια ανέκφραστη Ουράνια ευωδία και όλοι οι δρόμοι απ' όπου το πέρασαν ευωδίαζαν για πολλές ήμερες.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Οι τούρκοι για να τη θεωρήσουν δική τους έστω και μετά θάνατο, διέταξαν να τη θάψουν στο τουρκικό νεκροταφείο, δίπλα στην πλατεία του χωριού.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Το ίδιο βράδυ ένα φως κατέβηκε πάνω στον τάφο της σαν άστρο και έμεινε για ώρες πολλές.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Τότε τρεις Ορθόδοξοι Ζωντανοί Χριστιανοί, Παλληκάρια του Χριστού έκαναν όρκο μυστικό και έκλεψαν το σώμα της Αγίας. Πού το έθαψαν όμως; Παραμένει ακόμη άγνωστος ο τόπος. Πιστεύουμε ότι θα το αποκάλυψη ο Κύριος στους εσχάτους χρόνους.</span><br /><br /><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Η Μνήμη Της τιμάται στις 27 Σεπτεμβρίου.</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><strong><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">* * *</span></strong><br /><br /><strong><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Απολυτίκιον της Αγίας (ως προς τον Συνάναρχον Λόγον)</span></strong><br /><br /><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Ζαγκλιβέριον χαίρει εν τη αθλήσει σου, η σε βλαστήσασα κώμη ως άνθος εύοσμον,</span><br /><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">Ακυλίνα του Χριστού καλλιπάρθενε. συ γαρ ενήθλησας στερρώς, και εδέξω εκ Θεού το στέφος της αφθαρσίας, εκδυσωπούσα απαύστως, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.</span><br /><br /><span style="font-family: "trebuchet ms" , "geneva";">ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»</span></span></div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-35800133029391041182016-09-19T23:28:00.001+03:002016-09-19T23:28:45.894+03:00<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; text-align: center;">
<span style="color: green;"><strong><span style="font-size: large;">ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ</span></strong></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Δεν γνωρίσαμε τον εαυτό μας. Αν τον γνωρίσουμε, η ψυχή μας θα χαίρεται και θα ζητά ταπεινά το έλεος του Θεού. Η γνώση του εαυτού μας γεννά την ταπείνωση. Γιατί, όσο περισσότερο γνωρίζει ο άνθρωπος τον εαυτό του, τόσο περισσότερο ανοίγουν τα μάτια της ψυχής του και βλέπει καθαρότερα την μεγάλη του αδυναμία. Γνωρίζει την αθλιότητά του και την αχαριστία του, καθώς και την μεγάλη αρχοντιά και την ευσπλαχνία του Θεοί, οπότε συντρίβεται εσωτερικά, ταπεινώνεται πολύ και αγαπάει τον Θεό πολύ.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; text-align: justify;">
</div>
<div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; text-align: justify;">
<a href="http://www.xfd.gr/wp-content/uploads/2009/03/imgp5288.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: black;"><img alt="" border="0" class="alignleft size-full wp-image-4310" height="199" src="http://www.xfd.gr/wp-content/uploads/2009/03/imgp5288.jpg" width="300" /></span></a><span style="font-size: large;">Όταν σε ταπεινώνει ο άλλος και το δέχεσαι, τότε έχεις πραγματική ταπείνωση, γιατί πραγματική ταπείνωση είναι η ταπείνωση στην πράξη, όχι στα λόγια. Μια φορά ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ρώτησε τους ανθρώπους που είχαν συγκεντρωθεί γύρω του: «Ποιος από σας δεν έχει υπερηφάνεια;». «Εγώ», είπε κάποιος. «Έλα εδώ εσύ που δεν έχεις υπερηφάνεια, του λέει. Κόψε το μισό μουστάκι και πήγαινε στη πλατεία». «Α, αυτό δεν μπορώ να το κάνω», του απαντά. «Ε, τότε δεν έχεις ταπείνωση», του λέει. Ήθελε να πει ο Άγιος ότι χρειάζεται έμπρακτη ταπείνωση.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; text-align: justify;">
</div>
<div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Όταν ο άνθρωπος βλέπει τον εαυτό του κάτω από όλους, κάτω, κάτω…, από εκεί βγαίνει επάνω στον Ουρανό. Αλλά εμείς τι κάνουμε; Συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους και βγάζουμε συμπεράσματα ότι είμαστε ανώτεροι από εκείνους. «Και από εκείνον είμαι καλύτερος, λέμε, και από τον άλλο… Δεν είμαι σαν κι αυτόν…». Από τη στιγμή όμως που έχουμε τον λογισμό ότι ο άλλος είναι κατώτερος από εμάς, δεν μπορούμε να βοηθηθούμε.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; text-align: justify;">
</div>
<div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><strong>Ο άνθρωπος ένα μόνο μπορεί να ξέρει: ότι δεν έχει καλή πνευματική κατάσταση. Ακόμη και να έχει, δεν την βλέπει, επειδή και τότε μόνο την αμαρτωλότητά του βλέπει. </strong>Γιατί όποιος αγωνίζεται για την πρόοδο την πνευματική, ποτέ δεν βλέπει την πρόοδό του∙ μόνο τις πτώσεις του βλέπει. Οι ταπεινοί και αφανείς ήρωες του Χριστού είναι οι εξυπνότεροι του κόσμου, διότι κατορθώνουν να φυλάσσουν τον πνευματικό τους θησαυρό στο θησαυροφυλάκιο του Θεού. Γι’ αυτό μεγάλη χαρά να νιώθουμε όταν ζούμε στην αφάνεια, γιατί τότε θα δούμε πρόσωπο Θεού στην άλλη ζωή και θα νιώθουμε και απ’ αυτήν τη ζωή την παρουσία Του δίπλα μας.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; text-align: justify;">
</div>
<div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Όταν υπάρχει ταπείνωση ο διάβολος δεν μπορεί να ρίξει την ψυχή. Ο ταπεινός δεν πέφτει, γιατί βαδίζει χαμηλά. Ο Γερο- Αββακούμ, όταν ασκήτευε στην έρημο της Βίγλας, τι είχε πάθει! Μια μέρα που έκανε προσευχή με το κομποσκοίνι επάνω σ’ ένα βράχο του παρουσιάζεται ξαφνικά ο διάβολος ως «άγγελος φωτός». «Αββακούμ, του λέει, με έστειλε ο Θεός να σε πάρω στον Παράδεισο γιατί έγινες πια άγγελος∙ έλα να πετάξουμε». «Μα εσύ έχεις φτερά, του λέει ο Γέροντας Αββακούμ, εγώ πώς θα πετάξω;». Και ο δήθεν άγγελος του λέει: «Κι εσύ έχεις φτερά, αλλά δεν τα βλέπεις». Τότε ο Γερο-Αββακούμ έκανε το σταυρό του και είπε: «Παναγιά μου, τι είμαι εγώ για να πετάξω;». Αμέσως ο δήθεν άγγελος έγινε ένα μαύρο παράξενο κατσίκι με φτερά σαν της νυχτερίδας και εξαφανίστηκε.</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; text-align: justify;">
</div>
<div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Βλέπετε πως με την ταπείνωση μπορούμε να καταλάβουμε τις παγίδες του διαβόλου;</span></div>
<div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; text-align: justify;">
</div>
<div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; text-align: justify;">
<em><span style="font-size: large;">Αποσπάσματα από το βιβλίο «Πάθη και Αρετές», του γέροντος Παϊσίου του αγιορείτου<span style="font-weight: bold;">.</span></span></em></div>
<div style="background-color: white; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; text-align: justify;">
<em><span style="font-weight: bold;"><span style="font-size: large;">Πηγή: Χριστιανική Φοιτητική Δράση.</span></span></em></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-28764352757433880262016-08-29T01:00:00.000+03:002016-08-29T01:00:30.631+03:00<strong style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px;"><span style="font-size: large;">29 Αυγούστου - Η Αποτομή της κεφαλής του Αγίου Ίωάννου του Προδρόμου - Υμνολογική εκλογή.</span></strong><br style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;" /><br />
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/_enKWSKcmeQg/THtCGLY7xyI/AAAAAAAACWg/_BZ6v9lRB4M/s1600/111111.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #b87209; float: left; font-size: 13px; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="200" src="https://1.bp.blogspot.com/_enKWSKcmeQg/THtCGLY7xyI/AAAAAAAACWg/_BZ6v9lRB4M/s200/111111.jpg" style="border: none; position: relative;" width="178" /></a>«Δεν σου επιτρέπεται από το νόμο του Θεού να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου, ο οποίος ακόμη ζει». Λόγια του Τιμίου Προδρόμου, που αποτελούσαν μαχαιριές στις διεφθαρμένες συνειδήσεις του βασιλιά Ηρώδη Αντίπα, και της παράνομης συζύγου του Ηρωδιάδος, η οποία ήταν γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου.<span id="more-164"></span></div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Ο Ηρώδης, μη ανεχόμενος τους ελέγχους του Προδρόμου, τον φυλάκισε.<br />Σε κάποια γιορτή όμως των γενεθλίων του, ο Ηρώδης υποσχέθηκε με όρκο να δώσει στην κόρη της Ηρωδιάδος, Σαλώμη, ό,τι ζητήσει, διότι του άρεσε πολύ ο χορός της. Τότε η αιμοβόρος Ηρωδιάδα είπε στην κόρη της να ζητήσει στο πιάτο το κεφάλι του Προδρόμου. Πράγμα που τελικά έγινε.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Έτσι ο ένδοξος Πρόδρομος του Σωτήρος, θα παραμένει στους αιώνες υπόδειγμα σε όλους όσους θέλουν να υπηρετούν την αλήθεια και να αγωνίζονται κατά της διαφθοράς, ανεξάρτητα από κινδύνους και θυσίες.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Η Εκκλησία εορτάζει την αποτομή της κεφαλής του Προδρόμου την 29η Αυγούστου.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Υμνολογική εκλογή.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Απολυτίκιον. Ήχος β’.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Μνήμη Δικαίου μετ’ εγκωμίων» σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε» ανεδείχθης γαρ όντως και Προφητών σεβασμιό¬τερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τον κηρυττόμενον. Όθεν της αληθείας υπεραθλήσας χαίρων, ευηγγελίσω και τοις εν Άδη, θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημίν, το μέγα έλεος.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Εχει γραφεί ότι η μνήμη του δικαίου συνοδεύεται από εγκώμια. Σε σένα όμως θα αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου, Πρόδρομε. Γιατί αναδείχθηκες ο πιο σεβαστός ανάμεσα στους προφήτες, αφού αξιώθηκες του μοναδικού προνομίου, να βαπτίσεις δηλ. στα ρείθρα του Ιορδάνη αυτόν που εκήρυττες. Ετσι αφού αγωνίσθηκες για την αλήθεια μέχρι τον μαρτυρικό θάνατο, με χαρά εκήρυξες το ευαγγέλιο και στον Αδη, ότι δηλαδή ο Θεός φανερώθηκε στη γη με ανθρώπινη σάρκα, και σηκώνει, και συγχωρεί τις αμαρτίες του κόσμου, και μας χαρίζει το μέγα Του έλεος.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Μετά την α’ Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ήχος πλ. α’.<br />Τον συνάναρχον Λόγον.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Τον μεσίτην συμφώνως νόμου και χάριτος, οι πιστοί συνελθόντες ανευφημήσωμεν’ ότι μετάνοιαν ημίν προεκήρυξε, και Ηρώδην εμφανώς, στηλιτεύσας ευθαρσώς, την κάραν αυτού ετμήθη’ και άρτι ζών μετ’ Αγγέλων, Χριστώ πρεσβεύει του σωθήναι ημάς.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Αυτόν που χωρίς σύγκρουση καμμιά υπήρξε ανάμεσα στο νόμο του Μωυσή και στο ευαγγέλιο του Χριστού, που έφερνε τη Χάρη στον κόσμο, ελάτε οι πιστοί να τον τιμήσουμε με ύμνους, αφού συγκεντρωθούμε, γιατί προ Χριστού κήρυξε την μετάνοια. Έτσι αφού φανερά έλεγξε τον Ηρώδη με θάρρος, αποκεφαλίσθηκε. Και τώρα μάλλιστα, ζώντας ανάμεσα στους αγγέλους, πρεσβεύει στο Χριστό για τη σωτηρία μας.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Μετά την β’ Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Τον εκ μήτρας Προφήτην αναδειχθέντα ημίν, και εκ στείρας φω¬στήρα τη οικουμένη φαιδρώς, προελθόντα εν ωδαίς ανυμνήσωμεν, του Χριστού τον Βαπτιστήν, και νικηφόρον αθλητήν, τον Πρόδρομον Ιωάννην’ πρεσβεύει γαρ τω Κυρίω, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Αυτόν που από τη μήτρα φανερώθηκε σε μας σαν προφήτης, αφού εσκίρτησε μόλις κατάλαβε τον Χριστό, και σαν αστέρι λαμπρό για την οικουμένη προήλθε από την στείρα Ελισαβετ, με χαρά ας τον ανυμνήσουμε με ψαλμούς, δηλαδή τον βαπτιστή του Χριστού και νικηφόρο αθλητή, τον πρόδρομο Ιωάννη, διότι πρεσβεύει στον Κύριο να ελεήσει τις ψυχές μας.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Μετά δε τον Πολυέλεον, Κάθισμα. Ήχος πλ. δ’. Την Σοφίαν και Λόγον.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Εκ της στείρας εκλάμψας ψήφω θεού, και δεσμά διαρρήξας γλώσσης πατρός, έδειξας τον ήλιον, εωσφόρον αυγάζοντα’ και λαοίς εν ερήμω, τον Κτίστην εκήρυξας, τον Αμνόν τον αίροντα, του κόσμου τα πταίσματα» όθεν και προς ζήλον, βασιλέα ελέγξας, την ένδοξον κάραν σου, απετμήθης αοίδιμε, Ιωάννη πανεύφημε. Πρέ¬σβευε Χριστώ τω θεώ, των πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την Αγίαν μνήμην σου.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Αφού με απόφαση του Θεού έλαμψες σαν αστέρι από τη στείρα Ελισάβετ, και έσπασες τα δεσμά της γλώσσας του πατέρα σου Ζαχαρία, έδειξες τον Ηλιο Χριστό να ανατέλλει σαν τον Εωσφόρο το πρωί, και στο λαό στην έρημο κήρυξες τον Κτίστη, ως Αμνό που σηκώνει τις αμαρτίες του κόσμου. ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΜΕ ΖΗΛΟ ΕΛΕΓΞΕΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ, ΑΠΕΚΟΠΗ Η ΕΝΔΟΞΗ ΚΕΦΑΛΗ ΣΟΥ, Ιωάννη αξιομνημόνευτε και πανύμνητε. Πρέσβευε στον Χριστό και Θεό μας, να χαρίσει άφεση των αμαρτιών, σε όσους με πόθο εορτάζουν την αγία σου μνήμη.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Μετά τον Ν. ψαλμόν, το Στιχηρόν ιδιόμελον. Ήχος β’.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Της μετανοίας ο κήρυξ, Ιωάννη Βαπτιστά, εκτμηθείς σου την κάραν, την γήν ηγίασας’ ότι τον νόμον του θεού τοις πιστοίς ετράνωσας, και παρανομίαν εξηφάνισας. Ως παρεστηκώς τω θρόνω, του επουρανίου Βασιλέως Χριστού, αυτόν ικέτευε, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Ιωάννη βαπτιστή, συ ο κήρικας της μετανοίας, αφού αποκεφαλίσθηκες, αγίασες τη γη, γιατί ανέδειξες σαν το σημαντικότερο για τους πιστούς τον νόμο του Θεού, οπότε εξαφάνισες με αυτόν τον τρόπο, την παρανομία. Τώρα που στέκεσαι πλάι στο θρόνο του επουρανίου βασιλέως Θεού, ικέτευσέ Τον να ελεήσει τις ψυχές μας.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Κοντάκιον. Ήχος πλ. α’.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Η του Προδρόμου ένδοξος αποτομή, οικονομία γέγονέ τις θεϊκή, ϊνα και τοις εν Άδη του Σωτήρος κηρύξη την έλευσιν. θρηνείτω ουν Ηρωδιάς, άνομον φόνον αιτήσασα’ ου νόμον γαρ τον του θεού, ου ζώντα αιώνα ηγάπησεν, αλλ’ επίπλαστον πρόσκαιρον.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Ηένδοξη αποκεφάλιση του προδρόμου ήταν κατα κάποιον τρόπο ένα Θεϊκό σχέδιο, ώστε να κηρύξει ο θείος προφήτης και στον Αδη τον ερχομό του Σωτήρος Χριστού στη γη. Ας θρηνεί η Ηρωδιάς που ζήτησε παράνομο φόνο, γιατί δεν αγάπησε τον νόμο του Θεού, που εξασφαλίζει την αιώνια ζωή, αλλά κάτι πλαστό και πρόσκαιρο.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Ο Οίκος</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Τα γενέσια του Ηρώδου, πάσιν εφάνησαν ανόσια» ότι εν μέσω των τρυφώντων, η Κεφαλή του νηστεύοντος, παρετέθη ώσπερ έδεσμα. Τη χαρά συνήφθη λύπη, και τω γέλωτι εκράθη πικρός οδυρμός’ ότι την κάραν του Βαπτιστού, πίνακι φέρουσα, επί πάντων εισήλθεν, ως είπεν η παίς’ και δια οίστρον, θρήνος επέπεσε πάσι τοις αριστήσασι τότε, συν τω βασιλεί’ ου γαρ έτερψεν εκείνους, ούτε Ηρώδην αυτόν’ φησί γάρ’ ελυπήθησαν λύπην ουκ αληθινήν, άλλ’ επίπλαστον πρόσκαιρον.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Τα γενέθλια του Ηρώδη σε όλους φάνηκαν βέβηλα, γιατί ανάμεσα σε αυτούς, που ζούσαν με τρυφή, σαν έδεσμα παρατέθηκε η κεφαλή του Προδρόμου, που παντα νήστευε. Με τη χαρά ενώθηκε η λύπη, και με το γέλιο αναμίχθηκε ο θρήνος ο πικρός,γιατί μπροστά στα μάτια όλων εισήλθε η κόρη, φέρνοντας σε πινάκιο το κεφάλι του βαπτιστού, και για την ακολασία έπεσε θρήνος σε όλους τους συνδαιτημόνες τότε μαζί με τον βασιλιά, γιατί δεν τους ευχαρίστησε τελικά ούτε τους καλεσμένους ούτε το βασιλιά. Κι όμως δεν λυπήθηκαν λύπη αληθινή, αλλά πλαστή και πρόσκαιρη.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Συναξάριον</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Τη Κθ’ του αυτού μηνός «Αυγούστου», μνήμη της αποτομής της τιμίας Κεφαλής του αγίου ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Στίχοι.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Τέμνει κεφαλήν χειρ μιαιφόνος ξίφει,<br />Του χείρα θέντος εις κεφαλήν Κυρίου.<br />Εικάδι άμφ’ ενάτη Προδρόμου τάμεν αυχένα χαλκός.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Απέκοψε ένα χέρι φονικό την κεφαλή, αυτού που έθεσε το χέρι του στην κεφαλή του Κυρίου.<br />Κατά την εικοστή ενάτη του μηνός ο χαλκός έκοψε την κεφαλή του προδρόμου.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Τη αυτή ημέρα, μνήμη της οσίας Θεοδώρας της εν Θεσσαλονίκη, της εξ Αιγίνης καταγομένης.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Ταις τού σού Προδρόμου Χριστέ πρεσβείαις, ελέησον καί σώσον ημάς.<br />Αμήν.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Εξαποστειλάριον. Των Μαθητών ορώντων.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Τον εν Προφήταις μείζονα γνωρισθέντα, και Αποστόλων πρόκριτον γεγονότα, ύμνοις εγκωμίων στεφανώσωμεν, τον Πρόδρομον της χάριτος» την κεφαλήν γαρ ετμήθη, δια τον νόμον Κυρίου.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Αυτόν που αναγνωρίσθηκε σαν μεγαλύτερος ανάμεσα στουςπροφήτες, και ξεχωριστός ανάμεσα στους αποστόλους, ελάτε να τον στεφανώσουμε με ύμνους εγκωμίων, τον πρόδρομο της χάριτος, γιατί αποκεφαλίσθηκε για τον νόμο του Κυρίου.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Έτερον. Ό ουρανόν τοις άστροις.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Ο ασελγής Ηρώδης, τον της αγνείας φυτουργόν, σε Βαπτιστά του Σωτήρος, καρατομήσας δολερώς, σου τους ελέγχους της γλώττης, τεμείν ουκ ίσχυσεν όλως.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Ο ΑΙΣΧΡΟΣ Ηρώδης, εσένα τον λειτουργό της καθαρότητος, τον βαπτιστή του Κυρίου, αφού αποκεφάλισε με δόλο, δεν απέφυγε τους ελέγχους της γλώσσας σου.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Δόξα των αίνων. Ήχος πλ. β’.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράττεται. Ώ όρχημα δόλιον, και πότος μετά δόλου! Ο Βαπτιστής απετέμνετο, και Ηρώδης εταράττετο. Πρεσβείαις Κύριε, του σου Προδρόμου, την ειρήνην παράσχου ταις ψυχαίς ημών.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Πάλι τρελλάθηκε η Ηρωδιάδα, πάλι ταράσσεται. Ω δόλια οργή, ω φαγοπότι με δόλο γεμάτο. Ο βαπτιστής αποκεφαλιζόταν, και ο Ηρώδης ταραγμένος δεν μπορούσε να ησυχάσει. Με τις πρεσβείες, Κύριε, του προδρόμου Σου, χάρισε στις ψυχές μας την ειρήνη Σου.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Απόδοση, Μοναχής Θεοδοσίας.</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
<a href="http://www.orp.gr/?p=533#more-533" style="color: #b87209; text-decoration: none;"></a><span style="color: #334422;"> </span></div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
Copyright Ορθόδοξη Πορεία</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-19952663182753739362016-08-22T23:17:00.000+03:002016-08-22T23:17:00.312+03:00<div align="center" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;">
<strong><span style="color: #000099; font-size: 36.3636px;">Τα εννιάμερα της Παναγίας</span></strong></div>
<br style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;" /><br />
<div align="justify" style="background-color: white; color: #666666; font-family: "Trebuchet MS", Trebuchet, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;">
<a href="http://s.enet.gr/resources/2010-08/mihaniona_01_230807-thumb-large.jpg" style="color: #b87209; text-decoration: none;"><img alt="" border="0" height="131" src="http://s.enet.gr/resources/2010-08/mihaniona_01_230807-thumb-large.jpg" style="border: none; float: left; height: 196px; margin: 0px 10px 10px 0px; position: relative; width: 297px;" width="200" /></a><span style="font-size: medium;"><span style="color: #3333ff;">Με βαθύ αίσθημα κατάνυξης χιλιάδες πιστοί από την ευρύτερη περιοχή της Μηχανιώνας αλλά και από κάθε γωνιά της Ελλάδας θα προσέλθουν την Τρίτη στο προσκύνημα της εικόνας της Παναγίας Φανερωμένης, γνωστής ως Μηχανιώτισσας, στα εννιάμερα της Θεοτόκου.Στα Εννιάμερα της Παναγιάς χιλιάδες κόσμου συρρέουν στη Χάρη της στη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης, όπου και η θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας Φανερωμένης.Η εικόνα, που, σύμφωνα με μαρτυρίες, είναι θαυματουργή, συνδέεται άρρηκτα με την ιστορία του τόπου, αφού </span><span style="color: #3333ff;">έφτασε στη Ν. Μηχανιώνα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή «συνταξιδεύοντας» με τους ξεριζωμένους Μηχανιώτες της Κιζικινής Χερσονήσου.Η πρώτη εκκλησία κατασκευάστηκε στη Νέα Μηχανιώνα το 1927 και συμβόλιζε τη σύνδεση με τις πατρογονικές εστίες, δίνοντας και το στοιχείο της ιδιαίτερης θρησκευτικότητας των Μηχανιωτών προσφύγων, αποτελώντας παράλληλα και μια κοινή<a href="http://2.bp.blogspot.com/_PO99gQPmYKs/TG1F8dBJetI/AAAAAAAAAIU/Xy2YOkKAxYI/s1600/222222222222222.jpg" style="color: #b87209; text-decoration: none;"><span style="color: #3333ff;"><img alt="" border="0" src="https://2.bp.blogspot.com/_PO99gQPmYKs/TG1F8dBJetI/AAAAAAAAAIU/Xy2YOkKAxYI/s1600/222222222222222.jpg" style="border: none; cursor: pointer; float: left; height: 235px; margin: 0px 10px 10px 0px; position: relative; width: 285px;" /></span></a> βάση για τη συγκρότηση της τοπικής κοινωνίας.Οι γιορτές στα εννιάμερα της Παναγίας, με το μεγάλο πανηγύρι, συγκεντρώνουν εδώ και πολλές δεκαετίες πλήθη πιστών, που θεωρούν τόσο σημαντικές τις εκδηλώσεις ώστε τις κατατάσσουν στη σειρά, τόσο σημαντικές όσο οι γιορτές της Παναγίας της Τήνου και της Παναγίας Σουμελά. Οι κάτοικοι πιστεύουν στη θαυματουργή ιδιότητα της Εικόνας και υπάρχουν μαρτυρίες για πιστούς που με τη χάρη Της βρήκαν και πάλι την υγεία τους.Ο σημερινός Ναός της Παναγίας Φανερωμένης με άριστα αρχιτεκτονικά στοιχεία, συγκεντρώνει τον θαυμασμό των επισκεπτών, αρκετοί από τους οποίους έρχονται και από τη Νότιο Ελλάδα και τα νησιά με οργανωμένες εκδρομές. Η πρώτη πλίνθινη κατασκευή αντικαταστάθηκε στη δεκαετία του ΄30, ενώ η εκκλησία με τη σημερινή της μορφή άρχισε να κατασκευάζεται τη δεκαετία του ΄70 και ολοκληρώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ΄90.Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων, την Δευτερα 22 Αυγούστου, στις 18.30 θα τελεστεί αρχιερατικός εσπερινός στον ιερό ναό της Παναγίας Φανερωμένης στη Μηχανιώνα και θα ακολουθήσει στις 20.30 η σεπτή περιφορά της ιερής εικόνας στους δρόμους της πόλης</span>.</span></div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8568354723096064074.post-2810658119734051062016-08-02T18:04:00.003+03:002016-08-02T22:13:54.206+03:00<span style="font-size: large;">Η Ιστορία των Παρακλήσεων στην Υπεραγία Θεοτόκο</span><span style="font-size: xx-small;">Από hellas-orthodoxy.blogspot.g</span><br />
<span style="font-size: xx-small;"></span><br />
<span style="font-size: xx-small;"></span><br />
<span style="font-size: xx-small;"></span><br />
<span style="font-size: xx-small;"></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-0rn2qWvjtxg/V6DwoeZJLCI/AAAAAAAABBI/6OjO4SDjc1UJPUqx4--iV4JIPX5eZhK0gCLcB/s1600/3f16df7ee540c755a9c99658c1e84345_XL.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://2.bp.blogspot.com/-0rn2qWvjtxg/V6DwoeZJLCI/AAAAAAAABBI/6OjO4SDjc1UJPUqx4--iV4JIPX5eZhK0gCLcB/s400/3f16df7ee540c755a9c99658c1e84345_XL.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="font-size: xx-small;"> </span> <br />
<aside id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8119"><br /></aside><br />
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8125">
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8126">
<div data-href="http://www.vimaorthodoxias.gr/diafora/panagia/item/86005-i-istoria-ton-parakliseon-stin-iperagia-theotoko" data-layout="button_count" data-send="true" data-show-faces="flase" data-width="120" id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8127">
<span id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8128" style="min-height: 20px; vertical-align: bottom; width: 128px;"></span><br /></div>
</div>
</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8129">
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8130">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8131">ΟΙ <span style="color: #4617b4;">ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ</span></strong></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8133">
<span id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8134" style="line-height: 1.6;"><strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8135">Η αγάπη, ο σεβασμός και η τιμή των πιστών για το πρόσωπο της <span style="color: #4617b4;">Θεοτόκου Μαρίας</span> εκδηλώθηκαν από πολύ νωρίς</strong>, από την αρχή της σωτηρίου οικονομίας, όπως λέγουν οι άγιοι θεοφόροι Πατέρες της </span><span id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8137" style="line-height: 1.6;">Εκκλησίας μας, και είναι τόσο μεγάλη, ώστε αδυνατεί ο ανθρώπινος λόγος να περιγράψει τα αισθήματα αυτά επαρκώς.</span></div>
</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8138">
Από αυτήν την αγάπη, την τιμή και την ελπίδα στην μεσιτεία της προς τον μέγα και Μόνο Μεσίτη Χριστό και Υιό της, κατά το ανθρώπινον η Εκκλησία καθιέρωσε να τελείτε κατά την περίοδο της νηστείας του Δεκαπενταυγούστου, η ιερή Ακολουθία του Μικρού και του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνος εναλλάξ, εκτός των εορτών της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8139">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8140">Έτσι επ' ευκαιρίας του γεγονότος αυτού καλόν είναι να δούμε και να γνωρίσουμε μερικά πράγματα για το τι είναι κανόνας, και ποιος συνέθεσε τον Μικρό και τον Μεγάλο Παρακλητικό κανόνα στην Υπεραγία Θεοτόκο.</strong></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8141">
Κανόνας στην εκκλησιαστική υμνογραφία είναι ύμνοι μακροσκελής, αποτελούμενοι από μικρότερες ενότητες, που ονομάζονται Ωδές. Η κάθε ωδή αποτελείτε από τον ειρμό, που είναι η πρώτη στροφή κάθε Ωδής και χρησιμεύει σαν υπόδειγμα στα τροπάρια, που τρέπονται σύμφωνα με τον ήχο του ειρμού και τέλος το εφύμνιο όπου επαναλαμβάνεται σε κάθε τροπάριο «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς».</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8142">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8143">H Μεγάλη και Μικρή Παράκληση στην Ύπεραγία Θεοτόκο, είναι από τις πιο λαοφιλείς ακολουθίες της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, είναι υμνολογικά ποιήματα του δεκάτου τρίτου αιώνα, κληρονομιές της Αυτοκρατορίας της Νικαίας και της επανασυγκροτηθείσης Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινουπόλεως αντίστοιχα.</strong></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8144">
Ελάχιστη έρευνα έχει γίνει πάνω στις ιστορικές συγκυρίες που οδήγησαν στην ποίηση όσο και στην τελική μορφολογία των δύο κανόνων.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8145">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8146">Το σίγουρο γεγονός της Ιστορίας των δύο Παρακλήσεων είναι ότι ο Κανών της Μεγάλης Παρακλήσεως είναι ποίημα του Αυτοκράτορα της Νικαίας Θεοδώρου Β' Δούκα του Λασκάρεως.</strong></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8147">
Ο τίτλος του δούκα μάς δείχνει ότι συνέθεσε τον Κανόνα πριν την άνοδό του στον θρόνο της Νικαίας τον Νοέμβριο 1254.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8148">
Ο Θεόδωρος Β' Λάσκαρις ήταν προικισμένος υμνογράφος και υπήρξε συνθέτης πολλών Κανόνων και άλλων ύμνων, όμως δοκιμαζόταν από κάποια ασθένεια, η οποία τον ανάγκασε να παραιτηθεί από τον θρόνο της Νικαίας και να αποσυρθεί στην Μονή των Σωσάνδρων, δυτικά της Νικαίας, όπου και εκάρη μοναχός λίγο πριν τον θάνατο του.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8149">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8150">Ο Θεόδωρος συνέθεσε τον Κανόνα της Μεγάλης Παρακλήσεως, ενώ ακόμα ήταν δούκας, μάλλον σε κάποια ύφεση της ασθενείας του που διήρκεσε περισσότερο του συνήθους, γεγονός που αποδόθηκε σε θαύμα της Θεοτόκου προς αυτόν.</strong></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8151">
Ο Κανών γρήγορα διαδόθηκε στις Μονές της Νικαίας και κατά πάσα πιθανότητα διαμορφώθηκε σε ακολουθία από τους μοναχούς των Σωσάνδρων ή των πέριξ Μονών.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8152">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8153">Κατά την διάρκεια της βασιλείας του Θεοδώρου ο Κανών χρησιμοποιείται ήδη με την σημερινή του μορφή ως Παράκλησις σαν Βασιλική Ακολουθία και διαδίδεται σε όλη την Αυτοκρατορία της Νικαίας.</strong></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8154">
Ακόμα και κατά τις τελευταίες ώρες του Θεοδώρου η Μεγάλη Παράκλησις ετελείτο καθημερινώς προς ίασή του. Δεν γνωρίζουμε την ακριβή ημέρα της Κοιμήσεως τού Θεοδώρου, αλλά αφού συνέπεσε κοντά στην Κοίμηση της Θεοτόκου είναι εύλογο να υποθέσουμε ότι οι μοναχοί των Σωσάνδρων αφιέρωσαν αυτή την ακολουθία στην μνήμη του Θεοδώρου και κατέστη συνήθεια έκτοτε να ψάλλεται η ακολουθία κάθε Αύγουστο εις μνήμην τού ποιητού της.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8155">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8156">Βεβαίως το όνομα της ακολουθίας δεν ήτο ίδιο με το σημερινό της Μεγάλης Παρακλήσεως, αφού δεν υπήρχε ακόμα Μικρή Παράκλησις.</strong></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8157">
Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε ονομαστή ευθύς εξ αρχής «Παρακλητικός Κανών», αφού αποτελούσε επίκληση προς βοήθεια και παρηγοριά άνωθεν.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8158">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8159">Στις 25 Ιουλίου 1261 o Αλέξιος Στρατηγόπουλος καταλαμβάνει την Κωνσταντινούπολη για λογαριασμό του Αυτοκράτορα της Νικαίας Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου τερματίζοντας έτσι την λατινική κατάληψη των Σταυροφόρων τού 1204.</strong></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8160">
Η αναίμακτη ανάκτηση της Πόλης χαρακτηρίστηκε αμέσως ως θαυματουργή παρέμβαση της Θεοτόκου. Ο Αυτοκράτωρ για να τιμήσει το θαύμα και την Θεοτόκο αποφάσισε να ηγηθεί θρησκευτικής πομπής και να εισέλθει στην Πόλη κατά τις εορταστικές εκδηλώσεις τού δεκαπενταύγουστου.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8161">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8162">Μεταξύ της 25ης Ιουλίου και 15 Αυγούστου πολλές ευχαριστήριες ακολουθίες γινόντουσαν στην Κωνσταντινούπολη και μεταξύ αυτών ήταν και ο προσφάτως εισαχθείς Παρακλητικός Κανών τού Θεοδώρου Λασκάρεως.</strong></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8163">
Η νέα Βασιλική Αυλή του Μιχαήλ,, ευρέθη προ διλήμματος. Οι δύο βασιλικές δυναστείες τού Θεοδώρου Λασκάρεως και Μιχαήλ Παλαιολόγου ευρίσκοντο σε μεγάλο μίσος μεταξύ τους. Ο Μιχαήλ είχε ήδη σφετερισθεί την εξουσία από τον νόμιμο διάδοχο και γιο τού Θεοδώρου, Ιωάννη. Ήταν δύσκολο κατά συνέπεια να δεχθεί η Βασιλική Αυλή ακολουθίες που θύμιζαν την δυναστεία τού Θεοδώρου.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8164">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8165">Ο άγνωστος μέχρι τότε μοναχός Θεοστήρικτος έδωσε την λύση. Χρησιμοποιώντας τον ήδη γνωστό Κανόνα προς την Υπεραγία Θεοτόκο τού Θεοφάνους Γραπτού και άλλα λειτουργικά στοιχεία, όπως βιβλικά αναγνώσματα, ευαγγέλιο, έφτιαξε την Ακολουθία τού Μικρού Παρακλητικού Κανόνος.</strong></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8166">
Ο Κανών τού Θεοφάνους Γραπτού είχε ήδη εισαχθεί ως πρώτος κανών τού όρθρου στις εορτές μεγάλων αγίων.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8167">
Ο Θεοφάνης με την σειρά του είχε χρησιμοποιήσει, προϋπάρχοντα στοιχεία από τον Κανόνα τού Ιωάννου Δαμάσκηνου στην έγερση τού Λαζάρου. Συγκεκριμένα είχε δανειστή τους ειρμούς της α', γ', ζ και η' ωδής, ενώ τους υπολοίπους ή τους συνέθεσε μόνος του ή τους δανείσθηκε από προγενέστερο λειτουργικό υλικό.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8168">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8169">Έτσι ο Μικρός Παρακλητικός Κανών πήρε ανάλογη μορφή και σχήμα με τον ήδη υπάρχοντα Μεγάλο Παρακλητικό Κανόνα.</strong></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8170">
Ο τελευταίος παρέμεινε εις χρήση μόνο κατά την νηστεία του δεκαπενταύγουστου αφού ήταν τόσο στενά συνδεδεμένος με την μνήμη τού Θεοδώρου, ενώ βαθμιαία άρχισε να εναλλάσσεται με τον Μικρό, ο όποιος διεδόθη εξ ίσου ευρέως και χρησιμοποιείτο πλέον καθ' όλη την διάρκεια τού χρόνου (εις πάσαν περίστασιν). Δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς καθιερώθη η εναλλακτική χρήση των δύο Παρακλήσεων κατά το δεκαπενταύγουστο.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8171">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8172">Είναι φυσικό να υποθέσουμε πως αρκετά χρόνια μετά τον θάνατο τον Μιχαήλ και την λησμόνηση των διαφορών των δύο δυναστειών καθιερώθηκε η εναλλαγή των δύο Παρακλήσεων κατά το δεκαπενταύγουστο ως εναρμόνιση των δύο παραδόσεων Νικαίας – Κωνσταντινουπόλεως.</strong></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8173">
Έτσι σήμερα αποδίδουμε τιμή στην πρώτη πρέσβειρα και μεσίτρια, μετά τον Θεάνθρωπο Χριστόν, η Παναγία μας είναι εκείνη, που μπορεί και θέλει να μεταφέρει τις ικεσίες και τις δεήσεις μας στα πόδια του Παμβασιλέως Θεού.</div>
<div dir="ltr" id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8174">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8175">Ας καταφύγουμε λοιπόν, αγαπητοί μου αδελφοί, με πίστη, με αληθινή ταπείνωση και με αγάπη στην φυσική μας μητέρα και ας την παρακαλούμε καθημερινά, ειλικρινά για τα προβλήματά μας, και εκείνη Πολυεύσπλαχνη, θα μας συμπαραστέκεται στις δύσκολες ώρες και θα μας ελεεί με τη μεγάλη χάρη της. Αμήν..</strong></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8395">
<br /></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8400">
<br /></div>
<header id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8575"><h1 id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8576">
<span style="font-size: small;">Το νόημα των Παρακλήσεων προς την Παναγία μας</span> </h1>
</header><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-ytP3Jae1C40/V6Dwx1XXXMI/AAAAAAAABBM/Q7ovsdTgb2s8j0c7ZB7B_fYECN7RhVX2gCLcB/s1600/2eafd0b6d443a96c8ff1ef9787610dd4_XL.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="322" src="https://4.bp.blogspot.com/-ytP3Jae1C40/V6Dwx1XXXMI/AAAAAAAABBM/Q7ovsdTgb2s8j0c7ZB7B_fYECN7RhVX2gCLcB/s400/2eafd0b6d443a96c8ff1ef9787610dd4_XL.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8593">
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8596">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8597">α. Γιατί παρακαλούμε την Υπεραγία Θεοτόκο</strong></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8598">
Οι παρακλήσεις προς τη Θεοτόκο αναφέρουν τις επικλήσεις των πιστών με δεήσεις και ικεσίες προς την Παναγία για να λάβουν τη βοήθειά Της στους καιρούς των πειρασμών, των πόνων, των θλίψεων και κάθε είδους προστασία από το θείο πρόσωπό Της. Και τονίζεται χαρακτηριστικά: “Δέξαι παρακλήσεις αναξίων σων ικετών”.</div>
</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8599">
</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8600">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8601">Πρώτον, παρακαλούμε την Παναγία με αίσθημα πίστεως και πόνου για να μας βοηθήσει στη ζωή μας από τους πειρασμούς</strong>, λέγοντάς της: “Πολλοίς συνεχόμενοις πειρασμοίς, προς Σε καταφεύγω, σωτηρίαν επιζητών”. Είναι πολλοί οι πειρασμοί που παρασύρουν τον πιστό στο κακό, στην ηδονή, στην κακία, στην εχθρότητα, στην περιφρόνηση του ανθρώπου και του θελήματος του Θεού και τον οδηγούν στην πράξη της αμαρτίας. Ο πειρασμός είναι ο προπομπός της αμαρτίας για να κλονισθεί η πίστη μας και να αδιαφορήσουμε για τις εντολές του Θεού. Γι’ αυτό ζητάμε από το Θεό: “και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν” και από την Παναγία: “Πολλοίς συνεχόμενος πειρασμοίς, προς Σε καταφεύγω, σωτηρίαν επιζητών. Ω Μήτερ του Λόγου και Παρθένε, των δυσχερών και δεινών με διάσωσον”.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8602">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8603">Δεύτερον, ζητάμε από την Παναγία να μας ελευθερώσει από τα πάθη μας</strong>: “Παθών με ταράττουσι προσβολαί, πολλής αθυμίας εμπιπλώσαί μου την ψυχήν”. Όπως το πάθος της υπερηφανείας, του θυμού, της ζήλειας, του φθόνου, της κατακρίσεως, της πολυλογίας, της γαστριμαργίας κ.α. βασανίζουν την καρδιά του ανθρώπου και την καθιστούν ακάθαρτη. Ο αγώνας του χριστιανού πρέπει να είναι καθημερινός για να παραμένει ήσυχος και γαλήνιος στην ψυχή του, χωρίς να τον καταδικάζει για τίποτα η συνείδησή του. Γι’ αυτό ζητάμε να μας θεραπεύσει τις ασθένειες της ψυχής μας λέγοντας: “Ίασαι αγνή, των παθών μου την ασθένειαν”.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8604">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8605">Τρίτον, ζητάμε από την Παναγία να μας ελευθερώσει από τους κινδύνους της καθημερινής ζωής μας διά της θείας προστασίας Της</strong>, λέγοντάς Της: “Διάσωσον, από κινδύνους τους δούλους Σου Θεοτόκε”. Πολλοί οι κίνδυνοι του ανθρώπου που φέρουν εύκολα τη συμφορά στη ζωή του. Ατυχήματα, επαγγελματικές δυσκολίες, οικογενειακές ακαταστασίες κ.α. Γι’ αυτό παρακαλούμε την Παναγία να μας λυτρώσει από τους κινδύνους με την προστασία Της και να γίνει “πύργος ασφαλείας”, “τείχος απροσμάχητον”.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8606">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8607">Τέταρτον, ζητάμε από την Παναγία με τις δεήσεις μας να μας ενισχύσει και να μας ελευθερώσει από τις θλίψεις και τις ασθένειές μας</strong>. “Σού δέομαι της αγαθής εκ φθοράς νοσημάτων ανάστησον” και “επίβλεψον, εν ευμενεία πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν”. Μέσα στον πόνο περισσότερο σκεπτώμεθα το Θεό και αναζητάμε τη θεία βοήθειά Του. Νιώθουμε την ανθρώπινη αδυναμία μας και την Παντοδυναμία του Θεού. Εκείνος που δεν επόνεσε πολύ δεν μπορεί να νιώσει τον πόνο του άλλου. Χρειάζεται ο πόνος της ασθένειας ή των δυσκολιών της ζωής μας για να αισθανθούμε την ανάγκη του άλλου και να νιώσουμε ποιοί μας αγαπούν πραγματικά. Ο πόνος φέρει τη μετάνοια στον άνθρωπο και είναι ένας τρόπος σωτηρίας της ψυχής του. Ο ίδιος ο Κύριος επόνεσε πάρα πολύ πάνω στο σταυρό και έδειξε το δρόμο του πόνου που λυτρώνει και αγιάζει τον άνθρωπο. Ο πόνος νικά τα πάθη του ανθρώπου και φέρει αρετές μέσα στην ψυχή του πιστού. Ο εγωιστής ταπεινώνεται μέσα στον πόνο της ασθενείας του και ζητά η βοήθεια του Θεού και της Παναγίας. Μέσα στη δυστυχία των θλίψεών του κατανοεί την ευτέλεια της ζωής του και αναζητά την ευτυχία κοντά στο Θεό. Ο πόνος θεραπεύει αδυναμίες και πάθη που φθείρουν την ψυχή. Ο πόνος φέρει τους ανθρώπους πιο κοντά και ο ένας παρηγορεί τον άλλον και προσφέρει τη βοήθειά του με αγάπη και θυσία. Πολλές φορές ο πόνος της καρδιάς είναι μεγαλύτερος από τον πόνο του σώματος, που φέρει σε μεγάλη αμηχανία πράξεων μέσα στη θλίψη της ψυχής και μπορεί να είναι αποτέλεσμα μοναξιάς, συκοφαντίας, κακίας, μίσους και ζήλειας. Γι’ αυτό έχουμε ανάγκη να λέγουμε τον πόνο μας στον άλλο, για να ξαλαφρώνουμε ψυχικά και να αναπαυόμαστε κοντά στην αγάπη του άλλου. Και η Παναγία επόνεσε πολύ ψυχικά για την άδικη κακομεταχείριση και σταύρωση του Υιού Της. Και γίνεται η προστάτις των θλιβομένων και αδικουμένων, όταν την παρακαλούμε: “Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς”.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8608">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8609">Και πέμπτον, παρακαλούμε την Παναγία διά της μεσιτείας στον Πανάγαθο να μας εξαλείψει το πλήθος των αμαρτημάτων μας</strong>: “Ταίς της Θεοτόκου πρεσβείαις, ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων”, δηλ. τα αμαρτήματά μας. Παρακαλούμε να μας σώσει διά της θείας βοηθείας Της και να μας οδηγήσει σε μετάνοια. Μας προτρέπει ο παρακλητικός κανόνας στην αληθινή μετάνοια, στην εξομολόγηση και τη θεία Κοινωνία. Να ζήσουμε μια ζωή μετανοίας, για να μην μολύνεται η ψυχή μας από πλήθος αμαρτιών. Γι’ αυτό η αμαρτία θεωρείται έγκλημα για την ψυχή μας, διότι αυτή αποστατεί από το θέλημα του Θεού και οδηγείται στο σκοτάδι του θελήματος του αμαρτωλού κόσμου. Μακρυά από το Θεό “απολλύμεθα υπό πλήθους πταισμάτων”. Εκείνος που τιμά αληθινά την Παναγία δέεται για τη σωτηρία της ψυχής του και ζεί διαρκώς εν μετανοία παρακλητική.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8610">
Η Παναγία είχε πλήρη αφιέρωση στο Θεό με ζήλο υπερανθρώπινο που ξεπερνούσε των αγγέλων την αγιότητα. Άραγε ο δικός μας ζήλος ομοιάζει κατά ένα μέρος στη διάθεση της Παναγίας; Πόσο επιζητούμε την ομοίωση με την Παναγία; Πόσο ελκυόμεθα από την ταπεινή ζωή Της; Πόσο επιζητούμε οι αρετές Της να γίνουν δικές μας; Πόσο η δική μας προσευχή ομοιάζει με της Παναγίας;</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8611">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8612">β. Πότε εισακούεται η παράκλησή μας;</strong></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8613">
Εισακούεται η παράκλησή μας προς την Παναγία:<br />
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8615">Όταν η πίστη μας είναι αληθινή και δεν παρασύρεται από αμφιβολίες και δυσπιστίες στη θεία βοήθεια</strong>. Όταν δεν επηρεάζεται από τις δυσκολίες της ζωής μας, αλλά με θέρμη εσωτερική και με βεβαιότητα προστρέχουμε στη στοργική Μητέρα του Θεού για τη λύτρωση των δεινών μας. Εκείνος που στηρίζεται ολοκληρωτικά στο Θεό δεν αμφιβάλλει για τη θεία βοήθειά Του. “Ει δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι” (Μαρκ. θ΄ 23).</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8616">
Όταν προστρέχουμε με ταπείνωση στην Παναγία, γεγονός που κρύβει την ανθρώπινη αδυναμία μας, δείχνουμε την αγάπη μας προς το θείο πρόσωπό Της. Όπως ο Θεός ευλόγησε υπέρ το δέον την Παναγία, καθ’ ότι “επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού”. Η Υπεραγία Θεοτόκος δεν υπερηνεύεται που κατέστη Μητέρα του Θεού, αλλά αντιθέτως ταπεινώνεται συνεχώς μέσα στην προσευχή της και στη ζωή διαβιώντας ταπεινά και απέριττα χωρίς τη δόξα του κόσμου. Το φρόνημα της ταπεινώσεώς Της παραμένει παράδειγμα προς μίμηση για να αποφεύγουμε κάθε εγωιστική διάθεση της ψυχής μας. Μόνο μια ταπεινή προσευχή που δείχνει την καθαρή ζωή μας χωρίς εγωισμό γίνεται δεκτή από το Θεό: “επέβλεψεν επί την προσευχήν των ταπεινών και ουκ εξουδένωσε την δέησιν αυτών” (Ψαλμ. ρα΄ 18).</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8617">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8618">Όταν δείχνουμε απεριόριστη αγάπη στο Θεό</strong>, που φαίνεται από την καθαρή προσευχή μας και την τήρηση των εντολών Του. “Ο έχων τας εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνος εστιν ο αγαπών με” (Ιωάν. ιδ΄ 21). Είναι σημαντικό να αγαπούμε το Θεό με όλη μας την καρδιά, για να ευεργετηθούμε πλουσιοπάροχα με τις θείες δωρεές Του. Η καρδιά μας μας φανερώνει πόσο αγαπούμε το Θεό, από το πόσο χρόνο σκεπτόμαστε Αυτόν. Όσο περισσότερο αγαπούμε το Θεό, τόσο περισσότερο ζούμε αληθινά εν Χριστώ και τιμούμε την Παναγία και όλους τους αγίους. Γι’ αυτό μια προσευχή αγαπητική προς το Θεό θα είναι περισσότερο ευπρόσδεκτη, διότι θα δείχνει την καρδιά μας, πόσο τον αγαπούμε και τον τιμούμε με τη ζωή μας.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8619">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8620">Και το σπουδαιότερο, όταν έχουμε υπομονή στις παρακλήσεις μας</strong>. Μέσα στην υπομονή μας δοκιμάζεται η πίστη μας, πόσο ανθεκτική είναι στους ανέμους της αμφιβολίας και της ολιγοπιστίας. “Το δοκίμιον υμών της πίστεως κατεργάζεται υπομονήν” (Ιακ. α΄ 2). Η υπομονή γίνεται γέφυρα ενώσεως μετά του Θεού, ώστε να εισακουσθεί η προσευχή μας. Χαρακτηρίζει ανθρώπους με υπομονή, εκείνους που έχουν διαπεράσει από πολλές θλίψεις στη ζωή τους και είναι ανθεκτικοί στους ερχόμενους πειρασμούς, διότι η πίστη μας είναι στήριγμα στα δεινά της ζωής μας.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8621">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8622">Όταν υπάρχει θερμή προσευχή που να συγκλονίζει την καρδιά μας από την αγάπη προς το Θε</strong>ό. Μια προσευχή που έχει δείγματα απόλυτης εμπιστοσύνης και αφοσιώσεως στο Θεό γίνεται δεκτή και ευάρεστη. Η προσευχή μας βοηθεί να ελευθερωθούμε από τα πάθη μας και κάθε κακή επιθυμία μας. Η καθαρή προσευχή δείχνει πόσο αγαπούμε το Θεό και πόσο εισακούει ο Θεός την καρδιακή προσευχή μας. Αναφέρεται ότι κάποτε ασκήτευε στην έρημο του Σινά ένας άγιος γέροντας. Μια μέρα τον συναντά ένας μοναχός και του λέγει:<br />
– Πάτερ μου, ταλαιπωρούμαστε πολύ εξ αιτίας της ανομβρίας.<br />
– Γιατί, ρώτησε ο γέροντας, δεν προσεύχεσθε και δεν παρακαλείτε το Θεό να βρέξει;<br />
– Και προσευχόμαστε, απάντησε ο αδελφός, και λιτανείες κάνουμε. Αλλά δεν βρέχει.<br />
– Ασφαλώς, λέει πάλι ο ασκητής, δεν θα προσεύχεσθε εντατικά και από τα βάθη της ψυχής σας. Θέλεις, λοιπόν, να το διαπιστώσεις και συ; Ας προσευχηθούμε μαζί.<br />
– Τότε ο γέροντας ασκητής ύψωσε τα χέρια του προς τον ουρανό και προσευχήθηκε. Και αμέσως άρχισε να βρέχει.<br />
Μόνο μια θερμή προσευχή που βγαίνει μέσα από την καρδιά μας εισακούεται από το Θεό.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8629">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8630">Ανάγκη είναι να συνεργεί με την προσευχή και η νηστεία</strong>, διότι λέγει ο Κύριος: “τούτο δε το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία” (Ματθ. ιζ΄ 21). Η προσευχή και η νηστεία συμπορεύονται για να ταπεινώσουν το σώμα και την ψυχή. Είναι ένας αγώνας πνευματικός που διέρχεται από την καθολική ψυχοσωματική άσκηση. Η νηστεία χρειάζεται για την πάλη εναντίον των δαιμόνων και των σαρκικώνπαθών. Η νηστεία δυναμώνει την ψυχή στις αρετές και ενισχύει κατά πολύ την προσευχή, με αποτέλεσμα να ανυψώνεται πιο εύκολα ο νούς μας στο Θεό.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8631">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8632">Να υπάρχει ειλικρινής μετάνοια</strong>, που να φανερώνει την εσωτερική συντριβή της καρδιάς μας και τη μεταστροφή μας προς το θέλημα του Θεού. “Ροήν μου των δακρύων μη αποποιήσης”. Η μετάνοια εκδηλώνεται στην ταπεινή ψυχή που διψά για τη συγχώρεση των αμαρτημάτων της και δέεται για τη σωτηρία της. Και συγχρόνως παρακαλεί για τη βοήθεια στα προβλήματά της. Η εσωτερική μετάνοια του ανθρώπου οδηγεί στο να προκαλέσει την ευσπλαχνία του Θεού προς βοήθειά Του. Η μετάνοια δεν ανορθώνει μόνο την πεσμένη ψυχή του ανθρώπου από την αμαρτία αλλά και την πεσμένη ζωή του από τα δεινά και τις θλίψεις του.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8633">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8634">γ. Πότε δεν εισακούεται η παράκλησή μας;</strong></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8635">
α. Όταν κάνουμε αμαρτωλή ζωή και δεν μετανοούμε για τις αμαρτίες μας.<br />
β. Όταν υπάρχει μέσα μας υπερηφάνεια και έπαρση.<br />
γ. Όταν υπάρχει ολιγοπιστία.<br />
δ. Όταν ξεχνούμε τις ευεργεσίες του Θεού στη ζωή μας.<br />
ε. Όταν δεν είναι για το συμφέρον της ψυχής μας.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8640">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8641">δ. Πως ευχαριστούμε την Παναγία;</strong></div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8642">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8643">Πρέπει να ευχαριστούμε την Υπεραγία Θεοτόκο με ύμνους και δεήσεις δοξολογικές</strong>, για να τιμούμε άξια τη θεία βοήθειά Της. Το “Άξιόν εστι ως αληθώς μακαρίζειν Σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και μητέρα του Θεού ημών…”, πρέπει να το λέγουμε τακτικά. Ακόμη και άλλους ύμνους που δείχνουν τη δόξα της Παναγίας στη Βασιλεία του Θεού και στη γη, που παρουσιάζει ο παρακλητικός κανόνας.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8644">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8645">Την Παναγία ευχαριστούμε για όλες τις δωρεές Της που προσφέρει σε μας διά της θείας ευλογίας Της</strong>: “απολαύοντες Πάναγνε, των Σων δωρημάτων ευχαριστήριον, αναμέλπομεν εφύμνιον, οι γινώκοντές σε Θεομήτορα” (Μικρός Παρακλητικός Κανών). Ευχαριστούμε την Παναγία, όταν αναγνωρίζουμε τη θέση Της μέσα στην εκκλησία. Είναι η Θεοτόκος, η Μητέρα του Θεού που εγέννησε ασπόρως τον Υιόν του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου. Είναι η Θεομήτωρ. Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει: “Θεοτόκον κυρίως και αληθώς την Αγίαν Παρθένον κηρύττομεν· ως γαρ Θεός αληθής ο εξ αυτής γεννηθείς, αληθής Θεοτόκος η τον αληθινόν Θεόν εξ αυτής σεσαρκωμένον γεννήσασα”[1].</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8646">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8647">Ευχαριστούμε την Παναγία διότι εγέννησε τον Υιόν του Θεού, τον Ιησού Χριστό</strong>. Μας πρόσφερε ένα και μοναδικό δώρο, τη σάρκωση του Υιού του Θεού. Εδώρισε το τίμιον και αγνό σώμα Της για τη σωτηρία μας. Η προσφορά Της αυτή είναι το δώρο προς το ανθρώπινο γένος.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8648">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8649">Ευχαριστούμε την Παναγία με ύμνους και λόγους, με τους οποίους τονίζουμε το θείο έργο Της επί της γης</strong>. Ύμνους δοξαστικούς που έχει καθιερώσει η εκκλησία για να δοξάσει το υπερύμνητο θείο πρόσωπό Της. Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει: “Αληθινά δεν υπάρχει γλώσσα ανθρώπου, μήτε υπερκόσμιος, αγγελικός νούς που να μπορεί επάξια να υμνήσει Εκείνη, με την οποία μας δόθηκε η δυνατότητα να θεωρούμε καθαρά τη δόξα του Κυρίου”[2]</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8650">
<strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8651">Ευχαριστούμε την Παναγία, όταν προσευχόμαστε για όλους τους ανθρώπους</strong>. Για εκείνους που είναι μακρυά από το Θεό. Μας ζητά να προσευχόμαστε για τη μεταστροφή των ανθρώπων στον Υιό Της. Να πλησιάζουμε τον Κύριο με αγάπη, για να λάβουμε πλούσιους καρπούς. Να προσευχόμαστε πάντοτε, και σε καλές στιγμές της ζωής μας, όπου υπάρχει η χαρά και η ευτυχία. Να τον δοξολογούμε και να τον υμνούμε με την καθαρή ζωή μας. Να τηρούμε τις εντολές Του. Αυτός να είναι ο οδηγός και ο φάρος της ζωής μας. Να είμαστε υπάκουοι στο άγιο θέλημά Του. Να προοδεύουμε στην πνευματική ζωή και να έχουμε πνευματική ένωση με το Θεό.</div>
<div id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8652">
Όπως εμείς παρακαλούμε την Υπεραγία Θεοτόκο για τη δική μας βοήθεια, το ίδιο παρακαλεί και Αυτή εμάς να ακούμε τον Υιό Της, να ακούμε και να τηρούμε τις θείες εντολές Του για τη δική μας σωτηρία.<br />
Η Παναγία μας δείχνει το δρόμο προς τον ουρανό, αρκεί να τον διαβούμε με τις αρετές Της, ώστε να γίνουμε άξιοι της αγάπης Της.</div>
<div dir="ltr" id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8654">
<span style="font-size: x-small;"><em id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8655"><strong id="ecxyui_3_16_0_ym19_1_1470122505853_8656">(Από το βιβλίο του π.Δαμιανού Ζαφείρη "Η ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ")</strong></em></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com